بریده‌هایی از کتاب دفتر خاطرات قنبر، غلام امیرالمؤمنین (ع)

لَوْ لا عَلیٌّ لَهَلَک عُمَر

از عمق جان گفتم: «حمد خدایی که ما را توفیق خدمت گزاری مولایمان امیرالمؤمنین را داد».

به خدا قسم اگر شما در زمین نبودید کنار هیچ چشمه‌ای سبزه نمی‌رویید.

من نیز پشت سر امیرالمؤمنین ‌علیه‌السلام از منزل عثمان خارج شدم و دیدم حضرت زیر لب این شعر را زمزمه می‌نماید: اگر به او جواب می‌دادم از انتقاد و حاضر جوابی من ناراحت می‌شد، اما من بر سوزش درون صبر می‌کنم. اگر می‌خواستم پاسخ بدهم خشم برانگیخته می‌شد.

یا علی، دستمان را بگیر که با تقوا و جهاد و عمل، تو را یاری کنیم و باعث افتخار تو باشیم؛ و همه جا ما را نشانی از اسوه انسانیت بدانند و بگویند: «اینانند شیعیان علی بن ابی‌طالب‌علیه‌السلام»

روزگار را به خاطر رسمی که در پیش گرفته کوچک مشمار، زیرا هر کس پاداش عملی را که انجام داده خواهد دید

ای قنبر، خداوند تبارک و تعالی ولایت ما را بر اهل آسمان و زمین از جن و انس و میوه‌ها و همه چیز عرضه نمود. هر کدام قبول کردند خوش طعم و خوشبو و مرغوب و گوارا شدند، و هر کدام که نپذیرفتند بد مزه و بد بو و پست و نامرغوب گشتند.

ده چیز که هر کدام قدرتمندتر از دیگری است اینان هستند: سخت‌ترین چیزی که خدا خلق کرده سنگ است. سخت‌تر از سنگ آهن است که سنگ را می‌شکند. سخت‌تر از آهن آتش است که آهن را ذوب می‌کند. سخت‌تر از آتش آب است که آن را خاموش می‌کند. سخت‌تر از آب ابر است که آن را حمل می‌کند. سخت‌تر از ابر باد است که آن را حرکت می‌دهد. سخت‌تر از باد ملکی است که آن را می‌فرستد. سخت‌تر از آن ملک عزرائیل است که او را می‌میراند. سخت‌تر از عزرائیل مرگ است که او را نیز فرا می‌گیرد. سخت‌تر از مرگ دستور الهی است که مرگ را نیز می‌میراند.

آن روز دانستم که وقتی مجرمی مجازات می‌شود باید برای روزهای آینده‌اش پنجره‌هایی به سوی روشنی باز کرد، و او را کمک کرد تا به خطای خویش بازنگردد.

سوگند به خدایی که دانه را شکافت و جان‌ها را آفرید، هیچ چیز مانند بردباری نمی‌تواند باعث رضایت پروردگار شود، و هیچ چیز مانند خاموش ماندن نمی‌تواند باعث ناراحتی شیطان شود، و هیچ تنبیهی برای احمق بهتر از سکوت در مقابل او نیست.