بریده‌هایی از کتاب کشتن مرغ مینا

وجدان آدم تنها چیزیه که نمیتونه تابع نظر اکثریت باشه.

جیم گفت: عمه، آتیکوس میگه آدم میتونه دوستانش را انتخاب کنه، اما انتخاب قوم و خویش دست خود آدم نیست. قوم و خویش آدم چه آدم بخواد چه نخواد، درهرحال قوم و خویش باقی میمونه. آگه آدم انکار کنه، فقط خودش را دست انداخته.

آتیکوس، ما این دعوا را می‌بریم؟ نه، دخترجان. پس چرا... اینکه صدسال شکست خورده‌ایم، دلیل این نیست که باز تقلا نکنیم.

مردم معمولاً آن چیزهایی را می‌بینند و می‌شنوند که دلشان می‌خواهد ببینند و بشنوند.

آدم نمی‌تواند کسی را بشناسد مگر اینکه واقعاً در کالبد او جا بگیرد و از نظرگاه او به دنیا نگاه کند.

تو اتاق‌نشیمن میشینه و کتاب میخونه.

اینکه صدسال شکست خورده‌ایم، دلیل این نیست که باز تقلا نکنیم.

موقع باران خیابان‌ها با گل سرخ‌رنگی آلوده می‌شد.

اما میتونست با این هنر خیلی به خودش مغرور باشه. آدم عاقل هیچ‌وقت گرفتار غرور نمیشه.

گاهی آدم‌هایی پیدا میشند که باید به‌جای سلام‌وعلیک یک گلوله خرجشان کرد، حتی لایق گلوله هم نیستند.

دلقک‌ها محزونند. این مردمند که به آن‌ها می‌خندند.

خود من جز آنچه در مجله تایم و یا هرچه در خانه به دستم می‌رسید می‌خواندم، چیزی نمی‌دانستم و با آن پیشرفت لاک‌پشتی مدرسهٔ می‌کمب که می‌بایستی در آن مثل شتر آسیا دائماً دور خودم بچرخم، احساس می‌کردم که مغبون شده‌ام. از چه چیز مغبون شده‌ام نمی‌دانستم، ولی می‌توانستم باور کنم که آنچه دولت آلاباما برایم درنظرگرفته فقط دوازده سال ملال لاینقطع است.

آگه کسی به تو لقب بدی داد، لازم نیست بهت بربخوره. این لقب به تو صدمه نمی‌زنه، برعکس نشون میده که خود گوینده از لحاظ اخلاقی چقدر فقیره.

آدم‌هایی پیدا می‌شند که... که اون‌قدر غصهٔ اون دنیا رو دارند که هیچ‌وقت یاد نمی‌گیرند تو این دنیا چه‌جور باید زندگی کرد.

لازم نیست آدم هرچه بلده نشون بده. نه خوبه که آدم به خودش بباله، نه مردم از کسی که بیشتر از آن‌ها چیز بلده خوششون میاد. این کار عصبانیشون میکنه.

هرگز، هرگز، هرگز در بازپرسی سؤالی نکنید که جواب آن را از پیش نمی‌دانید.

آدم از پیش میدونه که شکست میخوره و بااین‌همه شروع میکنه، اعم از اینکه موفق بشه یا نه، نتیجه هرچه باشه تلاش میکنه و جلو میره. احتمال برد خیلی کمه، اما گاهی هم آدم میبره

مرغ مینا واسه مردم آواز میخونه، نه محصول کسی را میخوره و نه تو انبار ذرت لانه می‌سازه. آزارش به هیچ‌کس نمیرسه و فقط از ته دل چهچهه می‌زنه. پیداست که کشتنش گناه داره.

آتیکوس میگه خدا بنده‌هاشو همون‌قدر دوست داره که اون‌ها خودشون رو.

وجدان آدم تنها چیزیه که نمیتونه تابع نظر اکثریت باشه.