بریده‌هایی از کتاب منحنی خلاقیت

خلاقیت کاری گروهی است

اساساً نباید با کسی کار کنید که خیلی راحت می‌شود با او کنار آمد؛ زیرا اصلاً شما را به چالش نمی‌کشد. هدفْ پیداکردن شخصی است که به شما در کشف و غلبه بر نقص‌هایتان کمک کند.

اگر همین الان هم فردی ماهر هستید، افرادی را پیدا کنید که چیز خاصی را می‌دانند که شما نمی‌دانید و از آن‌ها سؤال بپرسید

مکان‌هایی که تراکم افراد خلاق توشون بیشتر بود، نسبت‌به مکان‌هایی که تراکم افراد خلاق توشون کمتر بود، نوآوریِ بیشتری دیده می‌شد.»

با بالارفتن تراکم جمعیت و جمع‌شدن افراد خلاق درکنار هم، تعداد اختراعات هم بیشتر می‌شد

نکته اینجاست که نباید منتظر بمانید کسی شما را زیر بال‌وپرش بگیرد. خودتان فرایند را آغاز کنید. اگر با کسی ملاقات می‌کنید که درزمینهٔ موردنظرتان موفق است، به او نزدیک شوید. کنجکاو باشید. پیگیر باشید.

او می‌گوید نکتهٔ اصلی این است که یاد بگیریم کنجکاو باشیم. «من ۹۰ درصد از روز رو به سؤال‌کردن مشغولم.»

استادان دو نقش اساسی دارند: ضروریات را آموزش می‌دهند، و از طریق بازخوردهایی که درطول تمریناتِ آگاهانه به فرد می‌دهند، او را یاری می‌کنند. فراگرفتن این ضرورت‌ها به شاگردان اجازه می‌دهد همان‌طورکه مهارت خود را افزایش می‌دهند سریع‌تر پیشرفت کنند.

«مردم دوست دارن ترانه‌هایی رو بشنون که شبیه‌به چیزهایی باشن که قبلاً شنیدن، که یادآور دوران کودکی‌شون و چیزهایی باشن که والدینشون گوش می‌کردن». یا همان‌طورکه ما گفتیم، مردم دوست دارند چیزهایی را بشنوند که برایشان آشنا هستند.

یادگیری از معلمی باتجربه و گرفتنِ بازخورد از او گامی ضروری در ایجاد مهارت‌های خلاقانهٔ جدید است.

افراد خلاق «چهار» نوعِ مختلف از آدم‌ها را درکنار خود دارند: یک استاد، یک همکار ناسازگار، اندیشمندی مدرن و طرف‌داری خوش‌نام.

هرقدر چیزی برایمان آشناتر باشد، بیشتر آن را دوست داریم.

دیگران باید کار یک فرد را بپذیرند تا برچسبِ «خلاقانه» به آن تعلق بگیرد و حتی تعداد بیشتری باید یک فرد را تأیید کنند تا به‌عنوان «نابغهٔ خلاق» شناخته شود.

تحقیقات نشان داده‌اند که افراد، با هر سابقه‌ای، بیش‌از آنچه خود بدانند، توان خلاق‌بودن دارند و ضریبِ هوشی به تواناییِ خلاقیتِ افراد با هوش بالا یا متوسط ارتباطی ندارد.

به‌طور خلاصه، تحقیقات نشان می‌دهند استعدادهای استثنایی همیشه به‌خاطر برنده‌شدن در بخت‌آزماییِ ژنتیکی به وجود نمی‌آیند، بلکه نتیجهٔ مقدار زیادی تمرینِ هدفمند و سازمان‌دهی‌شده‌اند.

«غیرارادی‌بودنِ مهارتْ دشمنِ رشدشه. اگه کارها رو به‌صورت ناخودآگاه انجام بدین، تواناییِ کنترلِ کارتون رو از دست می‌دین.» اگر نتوانید آن را کنترل کنید، نمی‌توانید آن را ارتقا دهید.

تصمیم گرفت درمورد زندگی‌اش حساب‌شده عمل کند. درمورد شغلی بی‌عیب‌ونقص تحقیق کرد. اینکه چه‌چیزی واقعاً خوش‌حالش می‌کند. او وظایف خودش در بایگانی را نادیده گرفت و بقیهٔ روز را به نوشتنِ ایده‌هایش در دفتریادداشتش گذراند.

نابغه‌های واقعی کارهای خود را زیاد جدی نمی‌گیرند، چراکه ایده‌ها به‌راحتی به ذهن آن‌ها خطور می‌کنند».

تعریف علمی و استانداردِ خلاقیت از این قرار است: «توانایی ساختن چیزی تازه که ارزشمند هم باشد.»

همان‌طورکه قبلاً هم گفتم، من عاشق پیداکردن الگوها بودم. بیشترِ پدیده‌هایی که ازنظر ما بااصالت و بی‌همتا هستند، درواقع حاصل تکرار فرایندها و سیستم‌های خاصی‌اند. من معتقدم با رمزگشاییِ الگوهای درست می‌توان به تمام اهداف، از اهداف ناچیز گرفته تا پرمفهوم، دست پیدا کرد