بریده‌هایی از کتاب مسئله اسپینوزا

به کلمات کتاب مقدس نگاهی بیندازیم، کتابی که به ما می‌گوید شادی و سعادت واقعی صرفاً ناشی از برخورداری از خیر است. کتاب مقدس به ما نمی‌گوید به خودمان افتخار کنیم، چون فقط ما یهودیانیم که رستگار هستیم؛ یا این‌که ما از دیگران سعادتمندتریم، زیرا دیگران از شادی واقعی بی‌خبرند.»

من از این‌که گذشته گذشته است و دیگر هیچ گاه برنمی‌گردد رنج می‌برم. از این فکر رنج می‌برم که آن‌هایی که مرا بزرگ کرده‌اند حالا دیگر مرده‌اند؛ و از این مسئله که مرا مقید می‌کند و به عقب می‌کشاند متنفرم. من نمی‌توانم متأثر از رویدادهای گذشته باشم، ولی باید از وابستگی‌های آینده اجتناب کنم. هیچ وقت نباید دوباره خودم را در تمایلات کودکی‌ام برای در آغوش بودن پنهان کنم

به نظر من رهبران دینی با دخالت در امور سیاسی هدف روحانی خودشان را گم کرده‌اند. حاکمیت شما باید به تقوای درونی محدود شود.

«از نظر من، چیزهایی وجود دارد که فقط خدا می‌داند، چیزهایی که یگانه علتش ارادهٔ خداوند است.» ـ «من معتقدم، هرچه ما بیش‌تر بدانیم، چیزهایی که فقط به وسیلهٔ خدا شناخته می‌شوند کم‌تر خواهند شد. به عبارت دیگر، هرچه غافل‌تر باشیم، گرایشمان به خدا بیش‌تر می‌شود.»

در هر لحظه، در گوشه‌ای از جهان، احمقی به دنیا می‌آید.

روند تغییر اغلب به آدم حس بی‌ثباتی می‌ده.

مطمئناً شما موافقید که سعادت در عشق است. عشق بالاترین چیزهاست

به من اجازه دهید تا به شیوهٔ خودم به خداوند عشق بورزم

او به همه کس شبیه بود و به هیچ کس هم شبیه نبود.

مشتری با اصرار پرسید: «شما می‌گویید که شادی لایزال در جای دیگری هست، در مورد این جای دیگر بگویید.» ـ «فقط می‌دانم که در چیزهای نابودشدنی نیست. در خارج نیست، بلکه در درون است. این ذهن است که چیزها را ترسناک، بی‌ارزش، مطلوب یا بی‌بها می‌کند و بنابراین فقط این ذهن است که باید تغییر کرده باشد.» ـ «اسمت چیست، مرد جوان؟» ـ «بنتو اسپینوزا. در عبری به من می‌گویند باروخ.»

«خدا را ناراحت می‌کند؟ یاکوپ! خواهش می‌کنم به عقلتان رجوع کنید. مگر ما معتقد نیستیم که خدا کامل است، از هر نیازی مبراست و شباهتی به ما ندارد؟ چطور ممکن است چنین خدایی از چیز بی‌اهمیتی مانند نحوهٔ خواندن من ناراحت شود؟»

من آرزو می‌کنم که روزی جهان خالی از دین شود، جهانی با یک دین جهانی که در آن همهٔ اشخاص برای تجربه و ستایش خداوند از عقلشان استفاده می‌کنند.

گوته می‌گه اسپینوزا به او آموخته که تحت تأثیر دیگران نباشه، و این‌که خودش احساساتش رو بفهمه و به نتایج خودش برسه و بر اساس اونا عمل کنه. یعنی این‌که بذار عشقت پر بگیره و نذار متأثر از این عقیده شی که عشقت باید جوابی داشته باشه.

«"آیا از اشتیاقتان به کسب هرچه بیش‌تر ثروت، شهرت و افتخار شرمگین نیستید، در حالی که توجهی به معرفت، حقیقت و بهترین حالت‌های روحتان ندارید؟"

اقیانوسی از آدمایی که سر جای خودشون نیستن

دنیایی را تصور کنید که در آن پسری بوی گوشت سوختهٔ پدرش را حس می‌کند. خدایی که چنین دنیایی را خلق کرده کجاست؟ چرا اجازهٔ چنین کارهایی را می‌دهد؟ شما برای چنین سؤالی مرا سرزنش می‌کنید؟»

ایدهٔ منجی ایده‌ای انسانی است برای مبارزه با ناامیدی

من بندهٔ خدایی هستم که چگونگی و حتی انجام دادن پرستش خودش را از ما نمی‌خواهد.

گوته می‌گه اسپینوزا به او آموخته که تحت تأثیر دیگران نباشه، و این‌که خودش احساساتش رو بفهمه و به نتایج خودش برسه و بر اساس اونا عمل کنه. یعنی این‌که بذار عشقت پر بگیره و نذار متأثر از این عقیده شی که عشقت باید جوابی داشته باشه.

نوای عقل زمزمه می‌کرد که همه چیز از بین خواهد رفت و زندگی فقط در زمان حال جریان دارد.