بریده‌هایی از کتاب مسئله اسپینوزا

آرامش نمی‌تواند در خاک دورویی جوانه بزند.»

من فکر نمی‌کنم پرسیدن مریضی باشد. اطاعت کورکورانه، بدون پرسیدن، مرض است.

"لطفاً اجازه بده خدا را به شیوهٔ خودم دوست داشته باشم."

من عاشق دین و از خرافه متنفرم.»

من فکر نمی‌کنم پرسیدن مریضی باشد. اطاعت کورکورانه، بدون پرسیدن، مرض است.»

مگر ما معتقد نیستیم که خدا کامل است، از هر نیازی مبراست و شباهتی به ما ندارد؟ چطور ممکن است چنین خدایی از چیز بی‌اهمیتی مانند نحوهٔ خواندن من ناراحت شود؟»

وقتی فهمیدم اینشتین، یکی از اولین قهرمانانم، اسپینوزایی بوده است، این احساس شباهت با اسپینوزا در من تقویت شد. وقتی اینشتین از خدا حرف می‌زند، منظورش خدای اسپینوزایی است: خدایی که کاملاً با طبیعت یکی است، خدایی که دربردارندهٔ همهٔ جواهر است، و خدایی «که با جهان تاس بازی نمی‌کند». منظور اینشتین از این عبارت این است که هر چیزی که رخ می‌دهد، بدون استثنا، تابع قوانین منظم طبیعت است.

«به نظر من، آرامش نمی‌تواند در خاک دورویی جوانه بزند.»

من داستان‌ها را دوست دارم. داستان‌ها به درس‌ها زندگی و عمق می‌دهند. همه عاشق داستان‌اند.

خدا طبیعت است و طبیعت خدا.