بریده‌هایی از کتاب ذهن دیگران را بخوانید

اگر به کسی تهمت ناروایی زده شود به احتمال زیاد حالت تهاجمی به خود می‌گیرد، در حالی که فرد گناهکار و مجرم در لاک دفاعی فرو می‌رود.

آزادی واقعی این نیست که هر کاری را که دلمان می‌خواهد انجام دهیم؛ بلکه این است که بر خلاف آنچه اکنون دلمان می‌خواهد، کاری را که اراده کرده‌ایم، انجام دهیم.

«تخیل و تصور بیش از سه چهارم زندگی واقعی ما را به خود اختصاص داده‌اند.» سایمون وِیل

«عزت‌نفس، اعتباری است که برای خودمان قائل هستیم.» دکتر ناتانییل براندِن

«از خطای یک دشمن راحت‌تر از خطای یک دوست می‌توان گذشت» ویلیام بلیک

«تصور نکنید با پوشاندن شواهد می‌توانید مردم را فریب دهید.» دوایت دی. آیزنهاور

گاهی آدم‌ها برای این در ابتدای امر به شدت جبهه می‌گیرند که می‌دانند اگر مجبور به دفاع از موقعیت‌شان شوند به سرعت تسلیم خواهند شد. می‌گویند به اشخاصی که تابلوی «از پذیرش بازاریاب‌ها معذوریم» را نصب کرده‌اند راحت‌تر می‌توان جنس فروخت. دلیلش این است که این اشخاص به خوبی می‌دانند اگر بازاریابی به آن‌ها مراجعه کند به راحتی کالایش را خواهند خرید!

تحقیقات نشان می‌دهند وقتی کسی درخواست کوچکی را بپذیرد، برای پذیرش درخواست بزرگ‌تر – مقصود اصلی‌مان – به مراتب راغب‌تر می‌شود. هرچند اگر ابتدا درخواست کوچکی از او نشود و متعاقباً آن را برآورده نکند، انگیزهٔ ناخودآگاهی برای تداوم ندارد.

اگر کسی نتواند با واقعیت کنار بیاید، یعنی نخواهد یا نتواند آگاهانه احساس گناه یا پشیمانی کند، ناخودآگاه به تغییر دادن وقایع در ذهن خودش پناه می‌برد. به عنوان مثال مردی که به همسرش خیانت می‌کند مجبور است رفتار خود را توجیه کند. اگر نتواند از طریق شکل‌دهی مجدد به باورهایی که دربارهٔ همسرش و زندگی زناشویی‌اش دارد به اندازهٔ کافی دنیای خودش را تحریف کند یا نتواند از طریق تنظیم مجدد ارزش‌هایش رفتار خود را توجیه کند به تحریف واقعیت می‌پردازد. این تحریف موجب می‌شود همسرش را فردی «ببیند» که کارهای اشتباهی انجام می‌دهد و به صورت ناخودآگاه زمینه‌ای برای زنش فراهم می‌کند تا توجیهی برای رفتار خیانت‌آمیزش باشد.

سناریو جان از جلسه‌ای پیرامون یک برنامهٔ محرمانهٔ جدید که سعی دارد نظر موافق اعضا را نسبت به آن جلب کند، خارج می‌شود. او نمی‌تواند چیزی را راجع به جزییات جلسه افشا کند و از چهرهٔ تودار او هم به هیچ وجه نمی‌توان حدس زد که شرکت از برنامه‌اش حمایت خواهد کرد. اگر می‌خواهید از چند و چون قضیه باخبر شوید کافی است برای مثال بگویید، «فهمیدی ساعت شرکت رأس ۷: ۱۱ از کار افتاد و بعد دوباره راه افتاد؟» اگر او مثلاً بگوید، «هیچ چیز اینجا درست کار نمی‌کند،» می‌توانید فرض کنید که او احساس خوبی دربارهٔ احتمال موفقیت خود ندارد. هر چند، اگر مثلاً بگوید، «شاید بهتر باشد به آتلانتیک سیتی برویم و یک دست بیلیارد بزنیم،» می‌توانید فرض کنید که نسبت به جلسهٔ اخیر خود نسبتاً خوش‌بین است. گذشته از احساسی که فرد سعی دارد از خود نمایش دهد، هر قدر هم که سعی کند خود را بی‌تفاوت و عادی نشان دهد، اغلب نمی‌تواند مانع تراوش‌های ناخودآگاه ذهن خود در موقعیت موجود شود.

اعمال هر کس را می‌توان به چهار گروه دسته‌بندی کرد: بی‌کفایتی ناخودآگاه هنگامی است که فرد نمی‌داند که درست عمل نمی‌کند؛ بی‌کفایتی خودآگاه هنگامی است که فرد می‌داند از مهارت لازم برای عملکرد مؤثر و موفقیت آمیز برخوردار نیست؛ مهارت خودآگاه هنگامی است که فرد از آنچه می‌خواهد انجام دهد آگاه است، اما برای درست انجام دادن آن باید دقت کند؛ مهارت ناخودآگاه هنگامی است که فرد بی آن که حواسش را به صورت شش دانگ یا حتی نسبی متمرکز کند، می‌تواند عملکرد درست و کاملی داشته باشد. فردی که رانندگی با خودروی دنده‌ای را یاد می‌گیرد مثال خوبی در این زمینه است. او در ابتدای آموزش رانندگی کاملاً نامسلط است و باید شش دانگ حواسش را به تعویض دنده معطوف کند، اما سرانجام به مرحله‌ای می‌رسد که به طور ناخودآگاه این کار را انجام می‌دهد. موارد دو، سه و چهار بالا، ما را از میزان مهارت و اعتمادبه‌نفس یک فرد مطلع می‌کند. (مورد اول به بحث ما مربوط نیست، زیرا فرد حتی نمی‌داند دارد چه می‌کند، چه برسد به این که در آن کار اعتمادبه‌نفس داشته باشد!)

«خوبیِ افراد خودپرست این است که در مورد دیگران صحبت نمی‌کنند.» لوسیل اِس هارپِرن

«اکتشاف یعنی دیدن چیزی که همه دیده‌اند و دریافتن چیزی که هیچ کس درک نکرده است.»

«شخصیت ظاهری شما درها را به رویتان می‌گشاید اما تنها منش‌تان است که آن‌ها را برایتان باز نگه می‌دارد.»

به طور کلی، بیشتر افراد راست دست چشمان خود را برای تجسم به بالا، برای شنیدن به جلو، برای حرف زدن و ابراز احساسات به پایین، برای ساختن اطلاعات به راست، و برای یادآوری خاطرات به چپ متمایل می‌کنند.

عزت‌نفس اغلب با اعتمادبه‌نفس اشتباه گرفته می‌شود، اما این دو به کلی با هم متفاوت‌اند. تمایز میان این دو مقوله بسیار حایز اهمیت است. اعتمادبه‌نفس یعنی یک فرد تا چه اندازه در حوزه یا موقعیتی خاص کارآمد است، در حالی که عزت‌نفس به این معناست که فرد چه قدر خودش را «دوست دارد» و چه قدر برای خود و زندگی خود ارزش قائل است. به بیان ساده، شاید فردی احساس خوبی نسبت به خودش داشته باشد، اما تحت شرایطی خاص احساس مساعدی دربارهٔ احتمال موفقیت نداشته باشد. عکس این نیز صادق است.

«اکتشاف یعنی دیدن چیزی که همه دیده‌اند و دریافتن چیزی که هیچ کس درک نکرده است.»

پس از خواندن این کتاب و به کار بردن استراتژی‌های موجود در آن درک بهتری از طبیعت بشر پیدا کنید. در نتیجه با خودتان نیز بیشتر آشنا می‌شوید و این به شما کمک می‌کند تا انسان بهتر و سالم‌تری باشید و روابط غنی‌تر و ارزشمندتری با دیگران برقرار کنید.

اِس اِن اِی پی تقریباً در هر موقعیتی باعث برتری شما می‌شود و به شما اجازه می‌دهد بدون این که وقت زیادی را با فرد موردنظرتان بگذرانید تا حد زیادی از افکار وی باخبر شوید البته همان‌طور که گفتیم اگرچه تاریخچه به صورت حساب‌شده تهیه می‌شود، به این معنا نیست که هیچ ابهام یا اشتباهی در آن صورت نمی‌گیرد. اما وقتی بیشتر با این سیستم آشنا شوید و بدانید که باید به دنبال چه چیزی بگردید و به چه چیزی گوش بدهید، توانایی‌تان در پی بردن به افکار یک فرد، تقریباً غریزی خواهد شد.

آیا جمعیت تأثیری بر عملکرد افراد دارد؟ در حضور دیگران، ما تحت تأثیر پدیده‌ای به نام تسهیل اجتماعی برانگیخته می‌شویم. مطالعات نشان می‌دهد برانگیختگی، عملکرد ما را در کارهای ساده افزایش می‌دهد اما در کارهای پیچیده تضعیف می‌کند. به عنوان مثال وقتی چند تماشاچی شاهد بازی بیلیارد افرادی بودند که مهارت‌شان در بازی زیر متوسط بود تعداد ضربه‌های درستی که توانستند بزنند کمتر از حالت عادی بود. اما وقتی تماشاچی‌ها شاهد بازی افرادی با مهارت بالای متوسط بودند بازیکن‌ها ضربه‌های درست بیشتری زدند. (مایکل و دیگران.، ۱۹۸۲) وقتی با کسی رقابت می‌کنید که بیشتر از شما مهارت دارد این کار را در حالی انجام بدهید که کسی دور و برتان نباشد. اما اگر مهارت خودتان بیشتر از حریف است افرادی را دور و برتان داشته باشید تا شما را تماشا کنند زیرا این کار موجب می‌شود شما عملکرد بهتری داشته باشید و عملکرد حریف‌تان بدتر شود. (این نوعی تسهیل اجتماعی محسوب می‌شود.)