بریده‌هایی از کتاب بچه‌ مثبت مدرسه

این معلم‌ها چرا این‌طوری شدن؟ تو راهنمایی ما عجله داشتیم زنگ بخوره و کلاس تموم بشه. حالا انگار برعکس شده و اون‌ها عجله دارن که درس رو تموم کنن.

کاشکی درس‌ها از تلویزیون پخش می‌شد. هرکس می‌خواست بخونه، هر کسی هم نمی‌خواست نخونه! آخر سال هم امتحان می‌گرفتن. تازه اینقدر هم پول برای مدرسه‌سازی و معلم و اینها خرج نمی‌کردن. جداً چرا این فکر تا به حال به ذهن کسی نرسیده؟ من که نمی‌فهمم چرا باید صبح زود برم مدرسه و سر کلاس‌ها بشینم. واسهٔ معلم‌ها که فرقی نداره. فکر کنم برای کلاس خالی هم همون حرف‌هایی رو بگن که توی کلاس سی‌ودو نفری می‌گن.

صورت ناظم سرخ و تُن صداش تغییر کرد. طوری که موقع حرف‌زدن و چرخیدن دورم با تلفظ پ، ت، ف و... قطرات آب دهنش رو روی صورتم حس می‌کردم!

آقا رفته! یعنی منتقل شده! برا تو هم یه نامه نوشته که پیش منه. صدای محسن توی گوشم پیچید. حال کسی رو داشتم که سطل آب سردی رو یهو خالی کرده باشن روش.

خب، حالا حتما می‌دونی بهترین اتفاقی که می‌تونست بیفته چی بود؛ بله، اگه شنبه به تعطیلی می‌خورد بی‌شک قلبم از شدت خوشحالی و هیجان منفجر می‌شد.

این روزها رو که نمی‌دونم، اما اون موقع‌ها بساط فلک و شلنگ و خط‌کش به راه بود.

زندگی امروز فرصت یادآوری خیلی از خاطره‌ها رو گرفته، یعنی خود ما اونقدر به زندگی رو دادیم که مثل زبل‌خان دستش رو برای گرفتن هرچیزی به آسونی دراز می‌کنه.

کاشکی درس‌ها از تلویزیون پخش می‌شد. هرکس می‌خواست بخونه، هر کسی هم نمی‌خواست نخونه! آخر سال هم امتحان می‌گرفتن. تازه اینقدر هم پول برای مدرسه‌سازی و معلم و اینها خرج نمی‌کردن. جداً چرا این فکر تا به حال به ذهن کسی نرسیده؟

کاشکی درس‌ها از تلویزیون پخش می‌شد. هرکس می‌خواست بخونه، هر کسی هم نمی‌خواست نخونه!

اصرار کرد که ماجرا رو بفهمه منم ماجرا رو گفتم. آخر حرف‌هام آتیش کنجکاویش سرد، اما شعلهٔ ناراحتیش گُر گرفته بود. خب تقصیر من چی بود؟ خودش اومد و اصرار کرد. دلم نمی‌خواست بره، ولی جداً هیچی برای خوردن تو خونه نبود. کمی پول مونده بود برای خرید نون و البته مربا هم داشتیم. بعد از رفتن محسن، من هم رفتم یه ساعتی توی محله دور زدم و نون گرفتم و اومدم طبق معمول سرم رو به بامبولی بند کردم... تقویم رو نگاه کردم و یادم افتاد فردا تولدمه. احساس کلافگی، گرسنگی، خستگی، تنهایی و... اعصاب نداشته‌م رو به‌هم ریخته بود. اول یه کم با کفش روی همهٔ فرش‌ها قدم زدم. بعد رفتم توی حیاط و با برگ‌های خشک توی باغچه آتیش درست کردم. نیم‌ساعتی با درخت گیلاس درددل کردم،