بریده‌هایی از کتاب زنان باهوش آخرش پولدار می شوند

من فکر می‌کنم یکی از عالی‌ترین هدیه‌هایی که یک پدر یا مادر، یا یک بزرگسال می‌تواند به بچه‌ای بدهد این احساس است که «بی‌نظیر است»

«تموم سال‌هایی که داشتم بزرگ می‌شدم هیچ کس هیچی دربارهٔ پول به من یاد نداد؛ نه پدرم، نه مادرم، نه مدرسه‌ام ـ واسهٔ همین فهمیدم وقتشه که خودم یاد بگیرم.»

مقداری که درمی‌آوری مهم نیست؛ مهم مقداری است که نگه می‌داری!

وقتش است که آن درصد را از خودت کم کنی اگر به هر دلیلی (تعدیل نیرو، جنگ، مرگ، طلاق،‌ یا هر چیز دیگری) ناگهان ببینی مجبوری قسمتی از درآمدت را از دست بدهی،‌ به‌نوعی با این قضیه کنار می‌آیی، مگر نه؟ پس چرا صبر کنی چیزی اتفاق بیفتد و بعد به آن واکنش نشان دهی؟ چرا سرنوشت خودت را در دست نگیری و آینده‌ات را همین الان خلق نکنی؟

«وقتی خودت را در گودالی می‌بینی، مهم‌ترین کاری که باید انجام دهی این است که دست از کندن بیشتر برداری.»

سپردن زندگی به دست هدایت‌گر خودکار، تمایلی است که منجر به فاجعه می‌شود. با این وجود، همیشه این کار را می‌کنیم، و معمولاً هم اصلاً متوجهش نیستیم.

این باور که «برای ثروتمند شدن و رسیدن به امنیت مالی باید پول بیشتری درآوری» افسانه‌ای بیش نیست! رسیدن به استقلال مالی و تحقق رؤیاها و داشتن زندگی خوب و مرفه ربطی به این‌که چقدر کم یا زیاد درمی‌آوری ندارد؛ بلکه بستگی به این دارد که چقدر کم یا زیاد خرج می‌کنی. عادت خرج کردن، پس‌انداز کردن، و سرمایه‌گذاری تو است که آیندهٔ مالی‌ات را رقم می‌زند.

واقعیت دنیای کار این است که تقریباً هرگز بیشتر از آنچه تقاضا کنی به دست نمی‌آوری. کم بخواهی، کم به دست می‌آوری. بنابراین «کمتر خوب باش». تهاجمی‌تر باش و اراده کن آن چک حقوقی را بگیری که سزاوارش هستی. همین امروز شروع کن. خودت را ارزان نفروش ـ از قبول هر چیزی کمتر از آنچه ارزشش را داری اجتناب کن!

چرا پیشنهاد می‌دهم ۱۲ درصد از درآمد ناخالصت را کنار بگذاری؟ خوب، متخصصان مالی همیشه پیشنهاد می‌دهند هر کسی برای داشتن دوران بازنشستگی خوب، باید حداقل ۱۰ درصد از چیزی را که درمی‌آورد پس‌انداز کند. البته وقتی دارند می‌گویند «هر کسی»، در اصل دارند در مورد آقایان صحبت می‌کنند ـ ولی حداقلش این است که آنچه برای مردها کفایت می‌کند، لزوماً برای زن‌ها مکفی نیست. از هر چیز گذشته، زنان بیشتر از مردان عمر می‌کنند و در نتیجه، نیاز دارند پول بیشتری برای دوران بازنشستگی‌شان کنار بگذارند

مرتب کردن اسناد و مدارک، یکی از کلیدهای رسیدن به امنیت مالی است

بنابراین برو بیرون و آدم پولداری را پیدا کن و از او بپرس آیا مایل است تو را به مشاور مالی‌اش معرفی کند. تضمین ‌می‌کنم آن مشاور از تو مانند یک «مشتری‌ی درجه‌ی یک» استقبال می‌کند ـ حتی اگر پول چندانی هم برای سرمایه‌گذاری نداشته باشی.

سندرم زن کارتن‌خواب در مورد زنان، احساس نقش خود را در زندگی مالی آن‌ها به‌خوبی در چیزی نشان می‌دهد که متخصصان «سندرم زن کارتن‌خواب» می‌نامند ـ سندرمی که در آن زنانی که ازقضا از نظر مادی در وضعیت بسیار خوبی هم هستند، در این ترس دائمی زندگی می‌کنند که نکند روزی ورشکسته شده و مجبور شوند در خیابان بخوابند. باور نمی‌کنی چه تعداد از موکلان زن من با پرتفوهای سرمایه‌گذاری که عملاً میلیون‌ها دلار می‌ارزند، در دفتر من می‌نشینند و می‌پرسند: «دیوید، اگه بازار خراب بشه، من کارتن‌خواب می‌شم؟»

احتمالاً مهم‌ترین دارایی بعد از سلامتی‌ات، درآمدت است. اگر آن را از دست بدهی، ابزار اولیه‌ی تأمین امنیت مالی خودت را هم از دست داده‌ای‌. برای همین است که همه‌ی ما به بیمه‌ی از کارافتادگی احتیاج داریم. اگر زن خانه‌داری هستی که شوهرت کار می‌کند، بررسی کن ببین او تحت پوشش بیمه‌ی از کارافتادگی هست یا نه. اگر خودت شغل آزاد داری و در حال حاضر تحت پوشش بیمه‌ی از کارافتادگی نیستی، انجام دادن این کار را اولویت اول خود کن.

هر فردی احساسات متفاوتی در رابطه با مسئلهٔ پس‌انداز و سرمایه‌گذاری دارد. برخی آدم‌ها برای خلق امنیت و تأمین زندگی خانواده‌شان پس‌انداز می‌کنند؛ برخی برای احساس آزادی کردن یا تجربه کردن انواع و اقسام ماجراجویی‌ها پول خرج می‌کنند. هر کدام که باشد، در هر حال احساساتی که نسبت به پول داریم اغلب تعیین می‌کنند که آیا زندگی‌هایمان را در راحتی خواهیم گذراند یا در سختی. با این وجود، مردم به‌ندرت از این مسئله خبر دارند که وقتی پای پول به میان می‌آید، احساسات‌شان چه نقشی در مسیری که در پیش می‌گیرند دارد.

قانون شماره‌ی ۲ هدف‌ها باید مشخص، سنجیدنی، و قابل‌دفاع باشند.

قانون شماره‌ی ۱ هدف تا وقتی که روی کاغذ نیاید، هدف نیست ـ فقط شعار است.

آن‌ها به تمام جزئیات درباره‌ی آنچه که می‌خواهند به آن دست یابند، این‌که چه نوع سرمایه‌گذاری باید انجام دهند،‌ و این‌که می‌خواهند کجا باشند می‌پردازند، بی‌آن‌که در ابتدا مطمئن شوند می‌دانند در حال حاضر در چه وضعیتی هستند.

اول از همه، نورا چند عادت واقعاً بد داشت ـ بدترین‌شان این بود که همیشه بیشتر از آنچه درمی‌آورد خرج می‌کر

اسم کتاب میلیونر خانهٔ بغلی است و مردی به نام تام استنلی آن را نوشته است.

چون تکرار راز تمام مهارت‌هاست.