بریده‌هایی از کتاب بهترین خودت باش

اگر منتظر شخص دیگری باشیم یا اگر منتظر زمان دیگری باشیم، تغییر ایجاد نخواهد شد. ما همانهایی هستیم که منتظرشان هستیم. ما تغییری هستیم که به دنبالش هستیم. باراک اوباما

برای نسلها، مردان سیاه پوست آموزش دیده اند که تسلیم شوند، عذرخواهی کنند، تا آنجا که ممکن است به عنوان «غیر تهدیدآمیز» ظاهر شوند، لبخند بزنند، خودشان را وفق دهند، از حد انتظار بهتر ظاهر شوند، هرکاری را که میتوانستند انجام دهند تا انسانیتشان را به مردم سفیدپوست نشان دهند –اما حتی در این صورت هم، هیچ تضمینی برای امنیت انها وجود نداشت.

هرگز قبل از اینکه آماده باشید، عدد حقوق مدنظرتان را نگویید.

«گاهی اوقات مجبوری که تلخی را همراه شیرینی قبول کنی.»

«برای تغییر داستان ها، باید داستان گویان را تغییر دهید.»

وقتی که جرات میکنم که قدرتمند باشم و از قدرتم در خدمت بینشم استفاده کنم، آنگاه است که اهمیت آن چیزی که ازش می‌ترسم کم و کمتر می‌شود. آدری لورده

«گاهی فقط اینکه خودت باشی، کاری بسیار مهم است. زمانی که خودت را در فضایی از سیستم میبینی که برای تو ساخته نشده، وظیفت این است که خود واقعیت باشی.»

یک وسواس با ماریا کری. و منظورم تقریبا هر گونه مظهری از ماریا است: ماریا دورگه ای که بعنوان سفیدپوست شناخته می‌شود. گروه موسیقی سیاهپوست ماریا. ماریا بدون ارایش با موهای طبیعی فرفری. آهنگ پروانه‌ها و رنگین کمان ماریا. و باشه، قبول دارم که بعد از فیلم glitter دیگر طرفدارش نیستم، ولی بسیاری از دوستان عجیب من هنوز برای این ماریا زندگی می‌کنند.

بعنوان یک «اتم»، گاهی فقط اینکه خودت باشی، کاری بسیار مهم است. زمانی که خودتان را در فضایی از سیستم میبینید که برای شما ساخته نشده، وظیفه شما این است که خود واقعیتون باشید. اما انجام هر کار بنیادی و مهمی که قدرت تغییر سیستم ها، به ویژه از درون یک ساختار شرکتی را دارد، نیاز مند افرادی هم پیمان است. قبل از اینکه از یک سازشگر به یک اختلالگر سیستم تبذیل شوم، باید نطرات و عقایدم را بیان میکردم و پیروان و گروه خودم را ایجاد میکردم.

بعنوان یک ویراستار، من زیبایی را به منزله عینکی دیدم که از طریق آن به اکتشاف هویت، فرهنگ، ابراز خود، پذیرش و تنوع می‌پردازم. برای من، کار کردن در حیطه زیبایی همیشه الهام بخش بود. بنظر سرگرم کننده و جالب بنظر میرسید ولی کار مهمی بود،  به ویژه صحبت کردن با جوانانی که هنوز در حال شناخت خود و هویتشان بودند.

 مهم نیست که شما چه سنی هستید، چه پیشینه اقتصادی و اجتماعی دارید، یا چه فرهنگ، نژاد، مذهب، گرایش جنسی، یا جنسیتی دارید، زیبایی یک امتیاز برابر بزرگ هست. به‌طور منحصربفردی دعوتت میکند برای برقراری ارتباط. از یک مدل مو می‌توانید تعریف کنید و در عرض چند دقیقه صحبتهاتون ختم بشه به دانستن داستان دلشکستگی ان فرد و یا درباره رژلب فرد نظری میدهید و بطریقی صحبتهاتون ختم میشه به بحثی درباره سیاست.

فصل چهاردهم: صندلی ای بر سر میز تو میتونی، تو باید بتونی، و اگر اینقدر شجاع باشی که شروع کنی، خواهی تونست. استفن کینگ

این بهم زدن رابطه از بقیه بهم زدن‌ها متفاوت بود. من فقط دلشکسته نبودم، احساس میکردم قلبم به ناگهان باز شده بود. یک نور و انرژی ای دوباره در درونم داشت می‌درخشید. رها کردن آن رابطه به معنای بدست آوردن دوباره خودم بود که بنابراین میتوانستم تبدیل به زنی شوم که همیشه میخواستم باشم.

«چیزی که برای توست، نمیتونه برای تو نباشه.» در اصل منظورش این بود که آنچه قرار است برات اتفاق بیفتد، اتفاق خواهد افتاد.

من آن عزم راسخ و انعطاف پذیری را داشتم تا بعد هرشکستی دوباره به حالت اولم برگردم و موفق شوم. میدانستم که حالم خوب می‌شود- بیشتر از خوب.‌

هیچ یک از آنها همزمان، هرگز نمی خواستند که به رابطشان پایان دهند. یک نفر میخواست که برای برای ان رابطه بجنگد.

من مصمم شدم که صمیمیت و عشق او را دوباره به دست آورم، زیرا در واقع تا درجاتی من معتقد بودم که بدون او و بتنهایی کافی نبودم. من زندگی ای را می‌خواستم که مثل یک تصویر بینقص بنظر برسد و احساس میکردم که به او احتیاج دارم تا این تصویر را برایم کامل کند حتی اگر همیشه در درون احساس خوبی نداشته باشم. بیشتر از آنچه بخواهم عشق بخودم و انرژی و نور درونی ام را که او کم نور کرده بود را پیدا کنم،‌ می‌خواستم راهی را پیدا کنم برای برگرداندن عشق او به زندگی ام.

وقتی ارزش خود را از روابط موجود در زندگی خود کسب می‌کنیم –دوستان صمیمی، محافل اجتماعی که متعلق به آنها هستیم، شرکت‌هایی که برای آنها کار می‌کنیم- قدرت خود را واگذار می‌کنیم و به اعتباری از بیرون وابسته می‌شویم. وقتی اینها از بین برود، احساس ارزش و هویت ما نیز با آنها از بین می‌رود.

دخترا وقتی که دارن بزرگ می‌شوند، بهشون درباره نوعی از ازار و اذیت که کبودی بجا میگذارد و جای زخمش باقی میماند هشدار داده می‌شود. اما بدرفتاری چرخه واری که من تجربه کردم غیر قابل مشاهده بود. این چیزی نبود که مردم درباره اش در مقالات مجلات می‌نوشتند یا در برنامه‌های صبحگاهی دربارش بحث می‌کردند. بنابراین من ادامه دادم به مخفی کردن اینکه چقدر در درون احساس بسیار بد و وحشتناکی دارم، فکر میکردم مردم وقتی که میگفتن رابطه‌ها سخت اند، منظور شان این هست.

با هر انتقاد من شروع میکردم به سرکوب شدن و احساس می‌کردم بیشتر کسل کننده هستم، احساس میکردم به اندازه کافی برای او فرهیخته و باهوش نیستم. مهم نبود که من چه کاری میکردم یا چه کاری نمی کردم، هیچوقت به اندازه کافی خوب نیودم.