بریده‌هایی از کتاب ذهن، بدن، سرطان

سرو سامان دادن به دنیای خارجی و بیرون از خود، کافی نیست. باید کاری برای خودتان نیز انجام دهید. به محض سر و سامان بخشیدن به درون تان، می توانید با تمامیت کامل در هر شرایط خارج از خود زندگی کنید. اگر درون تان دچار اختلال باشد و به خوبی مدیریت نشده باشد، مهم نیست بیرون از خود چه بدست می آوریم، همه اش به هدر خواهد رفت

"انسانیت" حالتی تثبیت شده نیست بلکه حالتی از دگرگونی و سیالیت است. در این لحظه می توانید خداگونه باشید و در لحظه یی دیگر به حیوانی درنده خو بدل شوید. شاید این تجربه را در خود دیده باشید، در این لحظه شگفت انگیزید لحظه یی دیگر بدخلق، در این لحظه فریبایید و در لحظه یی دیگر پلید می شوید. آنچه آن را "خودم" می نامید حالتی تثبیت شده و ساکن نیست. می تواند در هر زمان از روز بدل به هر چیزی شود. انسان هست نیست او شدن است. روندی در حال جریان است و نه فرایندی ایستا و تثبیت شده. برای بهره مند شدن از این امکان، سیستم کاملی برای درک چگونگی عملکرد ساختارهای زندگی و آنچه باید انجام دهیم، وجود دارد که به آن یوگا می گوییم.

چیز جدیدی از آن بیرون نمی آید زیرا آن چه آن را "ذهن من" می نامید، بواقع ذهن شما نیست. ذهن شما سطل آشغال اجتماع است. هر کس که سر راه شما قرار می گیرد، مزخرفاتی در مغز شما می کند و می رود.

ذهن شما نیازی به کنترل شدن ندارد، ذهن باید از اسارت آزاد شود. اما متاسفانه مردم همواره به دنبال کنترل آن هستند.

، به محض اینکه عقل و هوش تان با این و آن هم هویت شد، به هویت ها گره خورده و اسیر می شود. به محض اینکه این اتفاق بیفتد، تجربه کاملاً تحریف شده و معوجی از ذهن خواهید داشت.

اما چرا اینقدر عدم وابستگی در همه جا آموزش داده می شود؟ به خاطر ترس از گرفتار شدن است. همین ترس همواره منجر به تبلیغ عدم وابستگی و جدایی می شود. اگر وابستگی تان به زندگی را از دست دهید، زندگی را نادیده گرفته اید. شما برای تجربه زندگی به اینجا آمده اید و نه نادیده گرفتن آن.

ذهن ارباب وحشتناکی ست. او شما را به انواع درد و رنجی بی پایان می اندازد. اما ذهن برده بی نظیری ست. اگر ذهن تان را در مسیر معینی قرار دهید، می توانید هر کار که می خواهید با آن انجام دهید.

"اگر به سادگی همچون تکه ای از زندگی اینجا بنشینید (حضور داشته باشید)، نه به عنوان یک مرد یا زن، نه به عنوان یک هندو یا مسیحی، نه به عنوان یک هندی یا آمریکایی، مطلقاً هیچ چیز، فقط به عنوان تکه ای از زندگی، می بینید که ذهن آرام می شود."

"انسان بودن نیست، او شدن است. روندی در حال جریان و تکامل است و نه فرایندی ایستا و تثبیت شده."

آتش بخش دیگری از آرایش عنصری شما را تشکیل می دهد. چه نوع آتشی درون شما شعله ور است؟ آتش حرص، خشم، نفرت، عصبانیت، آزردگی، شهوت، عشق یا رقابت؟ با پاکسازی عنصر آتش، باردیگر سلامت فیزیکی و روانی تان مورد مراقبت قرار می گیرد. تبدیل به موجودی صلح جو (آرام) و سر زنده می شوید. روش ساده ای که می توانید برای پاکسازی عنصر آتش استفاده کنید، این است که هر روز کمی آفتاب بگیرید. اگر چه عناصر (طبیعی) دیگر را آلوده کرده ایم اما خوشبختانه نور خورشید را نمی توانیم آلوده و تباه سازیم، همواره پاک و خالص باقی می ماند. بنابراین بهترین بهره را از آن ببرید.

آن چه مردم در صد سال پیش حتی خوابش را هم نمی دید، امروزه در زندگی شهروندان معمولی در دسترس است. با این حال، بشریت هنوز هم احساس سلامت و خوشی نمی کند زیرا ما فقط به بیرون پرداخته ایم اما هرگز مراقبت از درون دغدغه ما نبوده است.

تنها با تنفس صحیح، ما تا حد زیادی می توانیم توانایی بدن را برای اینکه روی پای خودش بایستد تقویت کنیم و همچنین با استفاده از تنفس به عنوان یک محرک، سیستم انرژی بدن را فعال کنیم.

علم پزشکی نیز این واقعیت را ثابت کرده است که اگر به هر طریقی تنش و اضطراب وارد ذهن و یا بدن تان کنید خون تان نیز از نظر شیمیایی سمی می شود. خشم، تندخویی، پریشان حالی و دلخوری همگی به نحوی شما را سمی می کنند که گویی زهر خورده اید و این در حالی ست که انتظار مرگ دیگری را در سر دارید.

اگر به مدت پنج دقیقه نسبت به چیزی خشمگین و برآشفته شوید، شما به معنای واقعی کلمه، سیستم بدنی تان را مسموم کرده اید.

" این اولین گام به سوی تانترا می باشد. شما اینجا می نشینید و کاری را بطور ذهنی انجام می دهید، پس از چندی، دیگر نیازی نیست که آن را بصورت فیزیکی انجام دهید. هر آنچه را که میتوانید با فعالیت های فیزیکی بدست آورید، می توانید به شکل ذهنی هم بدست آورید. از نظر ذهنی، می توانید بدن را تمرین (ورزش) دهید. اگر بواقع پشتکار به خرج دهید، پس از مدتی، خواهید دید که وضعیت عضلانی تان با این تمرین ذهنی بهبود پیدا می کند زیرا به محض اینکه تجسم شما با انرژی های زندگی تان پیوند می خورد، تبدیل به واقعیتی زنده می شود، دیگر تنها یک جسم ساده نیست.

جنبه اصلی مراقبه این است که همینطور که به مرور، مقیم مقام مراقبه می شوید، شما به ارباب تبدیل می شوید و ذهنتان به برده شما. و این طرزی است که باید همیشه اینگونه باشد. ذهن ارباب وحشتناکی ست. او شما را به انواع درد و رنجی بی پایان می اندازد. اما ذهن برده بی نظیری ست. اگر ذهن تان را در مسیر معینی قرار دهید، می توانید هر کار که می خواهید با آن انجام دهید.

ذهن می داند اگر شما بدن تان را آرام بگذارید، ذهن نیز طبیعتاٌ آرام می شود و ذهن می داند که اگر اجازه چنین چیزی را به شما دهد، برده و اسیرتان خواهد شد. به همین دلیل است که در یوگا، تاکید بسیاری بر انجام آساناها وجود دارد زیرا اگر بیاموزید که چطور بدن تان را کاملاٌ آرام کنید، ذهن نیز آرام می شود.

اگر افکار را در سر جای خود نگهدارید (با آن ها هم هویت نشوید)، بواقع مشکلی وجود نخواهد داشت

ذهن شما که می بایست نردبانی به سوی الوهیت میشد، متاسفانه پلکانی به سوی جهنم شده، تنها به این دلیل که بیش از حد با همه چیز هم هویت شده است. به محض هم هویت شدن با چیزی، درک شما دچار تحریف شده و این تحریف به تمامی جنبه های زندگی تان سرایت خواهد کرد.

از آن جا که مردم قادر به تحمل شکنجه ذهن خودشان نیستند، دست به ابداع انواع مختلفی از انحرافات و گمراهی ها (ضلالت) در این کره خاکی زده اند تا به طریقی با آشفتگی ذهن خود کنار بیایند. این گمراهی ها موجب آرامش موقت آن ها می شود اما چندی نمی گذرد که این انحرافات بر آشفتگی شان می افزاید. نمیتوانند کاملا این رنج را از خودشان دور کنند.