بریده‌هایی از کتاب نبرد حق و باطل

می‌گویند چون زندگی شر است و انسان هم شر است یک کار خیر بیشتر در جهان نیست و آن پایان دادن به شر زندگی است، تا انسان از این جهان پر شر و شور و دنیای شر وجود خودش خلاص شود. این تفکر انحرافی که از فرنگیها گرفته شده بود توسط صادق هدایت در میان ایرانیان مطرح شد. او همیشه در نوشته‌هایش چهره‌های زشت زندگی را مجسم می‌کرد، مثل لجنزاری که جز لجن و گندیدگی چیزی در آن نیست و کرمهایی در این لجنزار زندگی کثیفشان را ادامه می‌دهند. عاقبت هم تحت تأثیر حرفهای خودش خودکشی کرد. در سالهایی که کتابهای او طرفدار داشت، غالب جوانهای ایرانی که خودکشی کردند تحت تأثیر کتابهای او قرار داشتند.

از کمی خودتان و از زیادی آنها بیم نداشته باشید، از مال فراوانشان که ثروتهای دنیا را انباشته‌اند ترس نداشته باشید، از اسلحه و زور فراوانشان نترسید، فقط مجهز به ایمان و حقیقت باشید، مؤمن واقعی باشید، انسان واقعی باشید. اگر چنین شدید پیروزی از آنِ شماست.

آن وقت مردم چه می‌گویند؟ می‌گویند این هم اسلام، این هم دین، ببین حاکم اسلامی چه می‌کند؟ آن وقت زبان معاندین دراز می‌شود.

همیشه در دنیا باطل از نیروی حق استفاده می‌کند. مثلا راستی حق و دروغ باطل است. اگر در عالم راستی وجود نداشته باشد دروغ نمی‌تواند وجود داشته باشد؛ یعنی اگر در دنیا یک نفر وجود نداشته باشد که راست بگوید و همه مردم دروغ بگویند (پدر به پسر، پسر به پدر، زن به شوهر، شوهر به زن، رفیق به رفیق، شریک به شریک) دروغ نمی‌تواند کار خود را انجام دهد، زیرا هیچ کس باور نمی‌کند. امروز چرا دروغ مفید است و گاه یک جایی به درد آدم می‌خورد؟ چون در دنیا راستگو زیاد است، چون از خودش و از دیگران راست می‌شنود و اگر دروغ بگوید طرف مقابل خیال می‌کند راست است و فریب می‌خورد. یعنی این دروغ نیروی خود را از راستی گرفته است. اگر راستی نبود کسی دنبال دروغ نمی‌رفت. چون این دروغ را راست می‌پندارد گولش را می‌خورد و الّا اگر دروغ را دروغ بداند هیچ دنبالش نمی‌رود

الهیون و مکاتب الهی و خصوصآ اسلام به طور قاطع و صریح خلقت عالم را برحق می‌دانند و آن را عین خیر و نیکی و حُسن می‌شمارند و برآنند که هیچ کاستی و زیادتی در آن راه ندارد و باطل و لغو و بازیچه نیست و هیچ امر نبایستنی در نظام جهان هستی وجود ندارد

حادثه عاشورا دارای دو صفحه است، دو چهره دارد: یک صفحه سیاه و یک صفحه سفید. سکه‌ای است که دو رو دارد. در یک طرف ظلم و جنایت و بی‌رحمی و نامردمی و قساوت است. قهرمان این صفحه ابن‌زیاد است و عمرسعد و شمر و سنان‌بن اَنَس و حرمله کوفی و... همین‌طور که این صفحه از سیاهترین صفحات تاریخ است، طرف دیگر آن از درخشانترین صفحات تاریخ است. در آن صفحه، ما ایمان می‌بینیم و حقیقت وتوکل و مجاهدت و صبر و رضا. قهرمانان این صفحه خود امام حسین، برادران امام حسین، فرزندان امام حسین، برادرزادگان امام حسین و اصحاب امام حسین هستند. اگر قسمتهای زیبای این صفحه را در مقابل قسمتهای زشت آن صفحه قرار دهیم، نه تنها کمتر نیست بلکه بر آن می‌چربد.

یعنی بقا از آنِ نافع بودن و سودمندی است؛ بی‌سودها، بی‌خاصیتها، بی‌فایده‌ها حذف‌شدنی و ازبین‌رفتنی و محکومند.

قرآن نمی‌گوید که باطل بعدآ زهوق پیدا می‌کند، می‌گوید باطل چیز زاهقی است، باطل اصلا رفتنی است.

پیامبر می‌گوید هرکس هجرت کند به طمع اینکه مالی به دست آورد یا زنی را اسیر کند و بعد با او ازدواج نماید، اسلام چنین هجرتی را قبول ندارد. هرکس به سوی خدا و رسول هجرت می‌کند باید منتظر اجر و پاداش الهی باشد. اسلام می‌گوید ما می‌رویم تا مستضعفین را نجات بدهیم نه اینکه برویم که فقط شکمشان را سیر کنیم.

در طول تاریخ همیشه حق و باطل با یکدیگر در حال جنگ بوده‌اند ولی قرآن وعده پیروزی نهایی حق بر باطل را می‌دهد آنچنان که هیچ نشانه‌ای از باطل باقی نماند و این را سرنوشت نهایی تاریخ می‌داند. لذا توصیه می‌کند ایمان داشته باشید و غصه هیچ چیز را نخورید (وَ لاتَهِنوا وَ لاتَحْزَنوا) که برتری مال شماست، از کمی خودتان و از زیادی آنها بیم نداشته باشید، از مال فراوانشان که ثروتهای دنیا را انباشته‌اند ترس نداشته باشید، از اسلحه و زور فراوانشان نترسید، فقط مجهز به ایمان و حقیقت باشید، مؤمن واقعی باشید، انسان واقعی باشید

ببینید قرآن در جنگ حق و باطل چقدر خوشبینانه نگاه می‌کند، می‌گوید: این نمود باطل شما را نترساند، این فراگیری باطل شما را مأیوس نکند، زیرا سرانجام حق پیروز است. حق همیشه پیروز بوده است.

ببینید قرآن در جنگ حق و باطل چقدر خوشبینانه نگاه می‌کند، می‌گوید: این نمود باطل شما را نترساند، این فراگیری باطل شما را مأیوس نکند، زیرا سرانجام حق پیروز است. حق همیشه پیروز بوده است.

اگر فقط بدیها را ببینیم و اساسآ خوبیها را نبینیم و به همین جهت آنها را انکار بکنیم، این نوعی خیانت به جامعه است که کم‌کم منجر به خیانت به خود می‌شود. وقتی که انسان دائمآ به خود تلقین کند که جز شر و فساد و بدی و بدذاتی و شرارت چیزی نیست، منجر به همان یأس و ناامیدی و همان خودکشی‌ها می‌شود.

قهرآ اگر ما آینده را نشناسیم یعنی برای آینده طرحی نداشته باشیم و اگر به مسئولیت خودمان برای ساختن تاریخ توجه نکنیم، مورد ملامت آیندگان هستیم. تاریخ ساخته انسان است نه انسان ساخته تاریخ.

لذا توصیه می‌کند ایمان داشته باشید و غصه هیچ چیز را نخورید (وَ لاتَهِنوا وَ لاتَحْزَنوا) که برتری مال شماست، از کمی خودتان و از زیادی آنها بیم نداشته باشید، از مال فراوانشان که ثروتهای دنیا را انباشته‌اند ترس نداشته باشید، از اسلحه و زور فراوانشان نترسید، فقط مجهز به ایمان و حقیقت باشید، مؤمن واقعی باشید، انسان واقعی باشید. اگر چنین شدید پیروزی از آنِ شماست.

ظالم از کجا پیدا می‌شود؟ از اینجا که ستمگر آن حس ملکوتی و خدایی خودش را بجای آنکه در مسیر خدایی ارضاء کند در مسیر غیر خدایی و شیطانی ارضاء می‌کند.

بر طبیعت آن مقدار می‌توان مسلط شد که بتوان آن را شناخت

در مورد وسائل خبر رسانی و به اصطلاح وسائل ارتباط جمعی یا به تعبیر فارسی امروزی رسانه‌های گروهی، آدم فکر می‌کند چه از این بهتر که اینجا نشسته باشد و خبری را که به آن علاقه‌مند است سر ساعت بشنود. می‌گویند ولی این را هم حساب بکنید که همین خودش چقدر دلهره‌ها و اضطرابها و چقدر ناراحتیها برای بشر به وجود می‌آورد! بسیاری چیزهاست که مصلحت بشر این است که آن را نداند. به عنوان مثال در قدیم مردمی که در شیراز بودند هیچ وقت اطلاع پیدا نمی‌کردند که در قوچان سیلی آمده و چندین هزار نفر را بی‌خانمان و نابود کرده است. ولی حالا اطلاع پیدا می‌کنند و ناراحت می‌شوند. و هزاران حوادث ناراحت کننده دیگر که در گوشه و کنار دنیا اتفاق می‌افتد.

ای انسان خودت را بشناس. ای انسان خودت را درست آموزش بده. ای انسان خودت را پرورش بده. ای انسان هدف خودت را بشناس، تکامل خودت را بشناس