بریده‌هایی از کتاب تصمیمت را بگیر حلزون

آفتاب بهاری غروب کرده دریاچه در تنهایی‌اش کوه را به نزدیک می‌کشد

جویباری از باران بهاری به دنبال علف‌های خشک عروسکی گم شده را پیدا می‌کند

تصمیمت رو بگیر حلزون نصفت توی خونه‌ته نصفت بیرون

نمی‌توانم پیدایش کنم آن نخستین بنفشه را که نمایان بود از پنجره‌ام

پیرمرد نابینا می‌نوازد ویولنی سیاه را میان برگ‌های ریخته

آن‌قدر بی‌صدا بود که سکوت اعتراض کرد با فریاد پرنده‌ای تنها

چطور می‌شود این گل سرخ بمیرد؟ این رنگ قرمز با شکوه از بین برود؟ این عطر شیرین محو شود؟

چقدر تنهاست: جهانی زمستانی پر از باران باران می‌بارد بر باران

خش خش کاغذهای خشک در یک اتاق خالی انگار کوهی سرد است

روی پاچۀ شلوارم هنوز چند تار مو به جا مانده از گربه‌ام که مدت‌هاست مرده