بریده‌هایی از کتاب هیچ

عاشق بشویم هرچه بادا بادا گاهی سر ما به سنگ باید بخورد

عاشق بشویم هرچه بادا بادا گاهی سر ما به سنگ باید بخورد

تا کی سر کوچه‌تان هیاهو بکشم؟ از چارطرف محله را بو بکشم؟

از بس که خدا به ما دو تا بدبین است از فرط خجالت سرمان پایین است ما متهم ردیف اول هستیم عاشق شده‌ایم؛ جرممان سنگین است

من گم شده‌ام، کلید این خواب کجاست؟ آن کوچه که بود «بی تو مهتاب...» کجاست؟ باید بروم کسی مرا می‌خواند دیرم شده کفشهای سهراب کجاست؟

یا رب به جهان نغمه‌ی شادی بفرست