بریده‌هایی از کتاب قلعه حیوانات

هیچ دلیل نداشتند که تصور کنند این قیام در خلال زندگی خودشان صورت خواهد گرفت، اما کاملا آگاه بودند که موظفند خود را برای آن آماده سازند.

مژده کان روز، روز آزادی است

برای همیشه وظیفه خود را در دشمنی نسبت به‌بشر و راه و روش او به‌یاد داشته باشید. هر موجودی که روی دو پا راه می‌رود دشمن است. هر موجودی که روی چهارپا راه می‌رود یا بال دارد دوست است. و همچنین به‌خاطر بسپارید که در مبارزه علیه بشر هرگز نباید به‌او تشبه کنیم حتی زمانی که بر او پیروز گردید از معایب او بپرهیزید.

هرگز نباید در شما تردیدی پیدا شود، هیچ استدلالی نباید شما را گمراه سازد. هیچ‌گاه به‌کسانی که می‌گویند انسان و حیوان مشترک‌المنافع‌اند و یا ترقی یکی منوط به‌پیشرفت دیگری است اعتماد نکنید. این حرفها دروغ محض است. بشر به‌منافع هیچ موجودی نمی‌اندیشد. در این مبارزه باید بین ما حیوانات رفاقت و یگانگی کامل وجود داشته باشد. بشر جملگی دشمن و حیوانات جملگی دوستند.»

آیا مثل روز روشن نیست که تمام نکبت این زندگی ما از ظلم بشری سرچشمه گرفته؟ بشر را از میان بردارید و مالک دسترنج خود شوید. فقط از آن پس می‌توانیم آزاد و ثروتمند گردیم. چه باید بکنیم؟ بسیار ساده است باید شب و روز، جسمآ و روحآ برای انقراض نسل بشر تلاش کنیم. رفقا، پیامی که من برای شما آورده‌ام قیام است! من نمی‌دانم این قیام کی عملی خواهد شد، شاید ظرف یک هفته، شاید پس از یکصد سال، اما به‌همان اطمینانی که این کاه را زیر پای خود می‌بینم قطع و یقین دارم که دیر یا زود عدالت اجرا خواهد شد. رفقا این مطلب را در بقیه عمر کوتاهتان مدّنظر دارید؟ و از آن واجبتر اینکه این پیام را به‌کسانی که پس از شما پا به‌عرصه گیتی می‌گذارند برسانید تا نسلهای آینده تا روز پیروزی به‌تلاش ادامه دهند.

حیوانات خارج، از خوک به‌آدم از آدم به‌خوک و باز از خوک به‌آدم نگاه کردند، ولی دیگر امکان نداشت که یکی را از دیگری تمیز دهند.

ماهیت زندگی از چه قرار است؟ باید اقرار کرد که حیات ما کوتاه، پرمشقت و نکبتبار است. بهدنیا می‌آییم، جز قوت‌لایموتی نداریم و از بین ما آنها که قادر به‌کاریم تا آخرین رمق به‌کار گمارده می‌شویم؛ و به‌مجردی که از حیز انتفاع بیفتیم با بی‌رحمی تمام قربانی می‌شویم.

اما از زندگی پرتجملی که زمانی سنوبال ذهن حیوانات را از آن پر کرده بود، یعنی طویله‌های مجهز به‌چراغ برق و آب سرد و گرم، و سه روز کار در هفته هیچ صحبتی در میان نبود. ناپلئون گفته بود این حرفها برخلاف اصول حیوانگری است و سعادت در کار زیاد و زندگی ساده است.