بریده‌هایی از کتاب قلعه حیوانات

احمقانه‌ترین سوالات را «مالی» مادیان سفید طرح می‌کرد. اولین سؤال او از سنوبال این بود: «آیا پس از قیام باز قند وجود دارد؟» سنوبال خیلی محکم گفت: «نه. در این مزرعه وسیله ساختنش را نداریم. به‌علاوه حاجتی هم به‌داشتن آن نیست. جو و یونجه هرقدر بخواهید خواهد بود.»

نطق ناپلئون را گوش کردند که رفتار آنها را می‌ستاید و تبریک می‌گوید. به‌نظرشان آمد که واقعآ فتح بزرگی نصیبشان شده است. از کشته‌شدگان جنگ تشییع آبرومندی شد. باکسر و کلوور واگونی را به‌جای نعش‌کش کشیدند و ناپلئون شخصاً در رأس دسته حرکت کرد. دو روز تمام صرف برگزاری جشن شد.

نطق ناپلئون را گوش کردند که رفتار آنها را می‌ستاید و تبریک می‌گوید. به‌نظرشان آمد که واقعآ فتح بزرگی نصیبشان شده است. از کشته‌شدگان جنگ تشییع آبرومندی شد. باکسر و کلوور واگونی را به‌جای نعش‌کش کشیدند و ناپلئون شخصاً در رأس دسته حرکت کرد. دو روز تمام صرف برگزاری جشن شد.

ناپلئون نشان جدیدی به‌اسم «نشان علم سبز» ایجاد کرد و آن را به‌خود اعطا کرد و داستان تأسف‌انگیز اسکناسها در شادمانی عمومی فراموش شد.

حیوانات خود را کاملا باخته بودند. به‌نظر می‌آمد که سنوبال اثری است نامرئی که تمام فضا را احاطه کرده و آنها را به‌هر خطری تهدید می‌کند.

رسم بر این شده بود که هر وقت خرابکاری پیش می‌آمد به‌سنوبال مربوطش می‌کردند. اگر شیشه پنجره‌ای می‌شکست یا راه آبی مسدود می‌شد می‌گفتند که سنوبال شبانه آمده و مرتکب آن شده است، وقتی کلید انبار آذوقه گم شد تمام حیوانات مزرعه معتقد بودند که سنوبال آن را در چاه انداخته است. و غریب اینکه حتی بعد از آن که کلید را که اشتباهآ زیر کیسه آذوقه گذاشته بودند و آن را پیدا کردند باز همه به‌اعتقاد خود باقی بودند.

بشر یگانه مخلوقی است که مصرف می‌کند و تولید ندارد. نه شیر می‌دهد، نه تخم می‌کند. ضعیفتر از آن است که گاوآهن بکشد و سرعتش در دویدن به‌حدی نیست که خرگوش بگیرد.

حیوانات خارج، از خوک به‌آدم از آدم به‌خوک و باز از خوک به‌آدم نگاه کردند، ولی دیگر امکان نداشت که یکی را از دیگری تمیز دهند.

«اگر شما دردسر حیوانات طبقه پایین را دارید، برای ما مسأله مردم طبقه پایین مطرح است!»

هنوز حیوانات به‌گفته‌های میجر، به‌رفتن بشر و جمهوری مزارع سبز انگلستان، ایمان داشتند. روزی این اتفاق خواهد افتاد: شاید آن روز در آتیه نزدیکی نباشد، شاید در خلال زندگی هیچیک از حیوانات زنده کنونی نباشد، ولی آن روز می‌رسد.