بریده‌هایی از کتاب ایهام

حقیقتی که وجود دارد این است که هرقدر دست‌نیافتنی‌تر باشی، به تناسب تخیلی که از تو در ذهن بقیه ساخته می‌شود، می‌توانی محبوب‌تر و جذاب‌تر باشی! و آن دیگر به تخیل دوست‌دارانت بستگی دارد! اما به‌محض مواجهه با اصل تو و نزدیک‌شدن به تو، خیلی از تصورات فرو می‌ریزند و جای خودشان را به واقعیت می‌دهند. روزگار عجیبی‌ست...

دانشگاه، پر است از عشق‌های یواشکی. مخصوصاً اگر عضو انجمنی، گروهی، کانونی جایی باشی! مخصوصاً اگر با دیگران زیاد در تعامل باشی و این تحت هر عنوانی و در هر جمعی پیش می‌آید. آن‌هایی که این داستان‌ها را نفی می‌کنند اصلاً نمی‌فهمم! کتمان بله. کتمان غیرعادی نیست. اما عشق‌های خاموش و یواشکی انکارشدنی نیستند! فقط بیان نمی‌شوند...

آقا جان من! کسی نگفت کسی رو دوست نداشته‌باش! کسی نگفت! ملتفت باشید!... گفته‌اند جای خداست و هرچه رنگ و بوی خدا را بدهد!

مرحوم آیت‌الله فاضل لنکرانی. ایشون می‌گفتند من ۵۰ ساله دارم اسلام می‌خونم. بذار خلاصه‌اش رو برات بگم: واجباتت رو انجام بده، به جای مستحبات، تا می‌تونی به کار مردم برس! کار مردم رو راه بنداز. اگر قیامت کسی از تو سؤال کرد، بگو فاضل گفته بود...! آقای فاضل... این مرد خدا...»

این دوا، ردخور نداره. هرچی هم من بگم اضافه‌ست و گزاف... فقط یه چیزی می‌گم! اونم اینکه حواست رو جمع کن. به باد نده چیزی رو که براش سال‌ها تلاش کردی!... چیو؟ دلت رو... دلت رو صاف نگه‌دار... نذار تیره بشه...

ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست... حال هجران تو چه دانی که چه مشکل حالی‌ست...

همیشه از سکوتی لذت برده‌ام که بسیاری از آن فراری‌اند! همیشه مشتاق خلوتی بوده‌ام که بسیاری در آن حضور نداشته‌باشند!

خدا وقتی ببینه توی خونه‌ش چیزایی رو راه دادید، کسایی رو راه دادید که خوشش نمیاد، تعارف نداره آقا! می‌ذاره می‌ره از اون خونه. انگار راحت نباشه... می‌ره! حالا تو هزاری هم برو دنبالش! نمیاد دیگه جانم... برنمی‌گرده تا وقتی‌که خونه‌ش رو خالی کنی از هرچی بدش میاد...

ما بدین در نَه پی حشمت و جاه آمده‌ایم! از بدِ حادثه این‌جا به پناه آمده‌ایم...

در شدیدترین حالت عاطفی، در ضعیف‌ترین حالت ممکن