بریده‌هایی از کتاب روایت رهبری

قرآن به ما آموخته است «قاتلوا الّذین یلونکم من الکفّار»؛ کافران زیادند، دشمنان زیادند، توطئه‌چینان و توطئه‌گران زیادند امّا آن قدرتی که امروز سینه به سینهٔ شما است کیست؟ او را بایستی بشناسید؛ آن قدرتی که امروز رودرروی شما است، او برای شما توطئه میکند، او علیه شما قیام میکند، او بیشترین منافعش به‌خاطر انقلاب شما ضایع و نابود میشود. امام فرمودند شیطان بزرگ، امروز آمریکا است، و این را ملّت ما با همهٔ وجودش احساس میکند. شعارهای انحرافی نباید بدهیم، ملّت را در این جهت‌گیری تقسیم نباید بکنیم.

آیت‌الله خامنه‌ای در جلسهٔ بررسی کفایت سیاسی بنی‌صدر در مجلس، چهارده دلیل برای عدم کفایت سیاسی بنی‌صدر برشمردند که عبارت بودند از عدم احترام به نهادهای قانونی، رعایت نکردن حرمت جمهوری و رئیس‌جمهور، استفاده از هر ابزاری در مقابله با مخالفان، سیاست‌گرایی به‌جای حقیقت‌گرایی، صادق و راست‌گو نبودن، بی قدر و منزلت کردن امام و امّت، رعایت نکردن حیثیّت جمهوری در خارج از کشور، به‌کارگیری مشاوران بدنام و مشکوک، افشای اسرار اقتصادی کشور، ایجاد تشنّج در کشور پیش از جنگ، بی‌توجّهی به خطّ رهبری انقلاب، حرکت به سمت قدرت مطلقه و استبداد، اخلالگری و شورش، و خصلتهای ناپسند فردی ازجمله غرور.

ساواک در گزارش خود دراین‌باره مینویسد: «یک نفر از آخوندهای تبعیدی به نام شیخ خامنه‌ای که از یکی از شهرستانهای ایران به جرم برهم زدن نظم و امنیّت و همچنین دادن شعارهای ضدّ میهن و ملّت در شهرستان ایرانشهر در تبعید به سر میبرد، به مردم شهرستانهای مذکور کمک نقدی و جنسی (از قبیل پتو، خواروبار از هر رقم) مینماید و کمک وی باعث رفع گرفتاری مردم شده و اهالی ایرانشهر اظهار میدارند اگر دولت لطفی بکند و دو یا سه نفر از این شیخها و آخوندها را به شهرستان ایرانشهر تبعید کند برایشان بس است که به آنها کمک بکنند تا جبران خسارتشان بشود.»

یک مجتهد باید زیرکی و هوش و فراست هدایت یک جامعهٔ بزرگ اسلامی و حتّی غیر اسلامی را داشته باشد و علاوه بر خلوص و تقوا و زهدی که درخور شأن مجتهد است واقعاً مدیر و مدبّر باشد.

ماها هم تعجّب میکردیم و واقعاً از امام مستَبعَد بود که در مقابل ناسازگاری یک نفر این مقدار حلم به خرج بدهد و ملایمت کند و او با جوابهای تندی چیزهایی بگوید. من حوصله‌ام سر رفت. یک مقداری گذشت، به امام گفتم: «آقا! اجازه میدهید من یک کلمه بگویم؟» ایشان مثل اینکه همچین یک نفس راحتی کشیدند. رو کردم به آقای منتظری، گفتم: «آقای منتظری! شما با چه کسی داری حرف میزنی؟ ایشان مگر ولی‌امر من و شما نیستند؟ ایشان دارند دستور میدهند، شما تخلّف میکنید. شما ولایت فقیه را قبول داری یا نداری؟» آقای منتظری ماند. خیلی تند شدم به ایشان. گفتم: «شما مثل اینکه نمیدانید با چه کسی دارید حرف میزنید. امام دارد به شما اصرار میکند، با ملایمت میگوید، دستور میدهد به شما، چندین بار تا حالا در خلال صحبت دستور دادند؛ شما همین طور هِی میگویید نه، نه. خب پس دستور ولی‌فقیه کجاست؟ شما چرا برخلاف مبانی خودت حرف میزنی؟»

نهایتاً جلسه‌ای در منزل حاج احمد خمینی در محضر امام (قدّس‌سرّه) و با حضور سران قوا، نخست‌وزیر وقت و آیت‌الله منتظری در رابطه با این موضوع برگزار شد. مرحوم حاج احمد خمینی بعدها در نامه‌ای خطاب به آیت‌الله منتظری دربارهٔ این جلسه نوشت:‌ «امام (قدّس‌سرّه) با تواضع بسیار از شما خواستند که اعتصاب خود علیه نظام را بشکنید. به شما گفتند: «آیا شما ماها را دشمن خود میدانید؟ یقیناً این را نمیتوانید بگویید.». بعد با حالت بسیار صمیمی و گرم فرمودند: «من از شما خواهش میکنم که این کارها را کنار بگذارید و مشغول کار خود شوید.». قبول نکردید. فرمودند: «من ارادت به شما دارم. من مخلص شما هستم. از این مرید و مخلص خود قبول بفرمایید و به کار خود مشغول شوید.». با کمال خشونت گفتید: «لایکلّف الله نفسًا الّا وسعها». در این هنگام من به دوستان نگاه کردم. دیدم همگان از شرم و حیا سرهایشان را پایین انداخته‌اند و آقای خامنه‌ای، اشک در چشمانش بود.»

مادّهٔ یک طرح بیست مادّه‌ای، پاسخ به ابهام موجود دربارهٔ صدر اصل ۱۰۷ بود و مقرّر میکرد که خبرگان منتخب مردم، مرجع تشخیص «پذیرفته شدن یک فقیه از طرف اکثریّت قاطع مردم به رهبری» باشد.

آقای سیّدجلال‌الدّین طاهری اصفهانی امام جمعهٔ اصفهان نخستین فردی بود که به‌صورت عمومی اعلام کرد اکثریّت قاطعی که به امام (قدّس‌سرّه) به‌عنوان ولیّ‌امر توجّه دارند، به آیت‌الله منتظری نیز توجّه دارند. وی همچنین طیّ تماسی با آقای هاشمی رفسنجانی، گفت که به‌خاطر مشخّص بودن رهبری آیت‌الله منتظری اساساً نیاز به تشکیل مجلس خبرگان وجود ندارد. آقای هاشمی رفسنجانی نیز در یک نشست خبری پیرامون انتخابات خبرگان، در پاسخ سؤال خبرنگاری که نظر وی را دربارهٔ اظهارات آقای طاهری اصفهانی پرسید، گفت: «به نظر من مردم در میان علما توجّه بیشتری به آیت‌الله منتظری دارند... ما صفات ولایت امر را در آیت‌الله منتظری می‌بینیم.»

انبوهی از تحلیلها در رسانه‌های ضدّ ایرانی منتشر میشد که پس از امام، کار جمهوری اسلامی تمام است. فرانسیس فوکویاما در مقاله‌ای که در ژانویهٔ ۱۹۸۰ (دی‌ماه ۱۳۵۸) در کنفرانس امنیّتی آسیاپاسیفیک ارائه کرد، بصراحت پیش‌بینی نمود: «نیروهای گریز از مرکز قابل‌توجّهی که در ایران وجود دارند، تضمین میکنند که پس از رحلت [آیت‌الله] خمینی، منازعهٔ بلندمدّتی بر سر قدرت در ایران شکل خواهد گرفت.»

«برخی گروه‌ها معتقدند که هر گروهی باید یک نماینده داشته باشد؛ یعنی به این هم قناعت نمیکنند که مردم یک شهر نمایندهٔ خودشان را تعیین کنند. اگر گروهی پیدا شد که مجموعاً پنج نفر بودند، اینها هم میگویند چون ما یک گروه هستیم باید یک نماینده در مجلس مؤسّسان داشته باشیم.»