بریده‌هایی از کتاب شهریار در وال‌استریت

بسیاری از بیماران روانی که اختلال‌های رفتاریِ حاد دارند، به مطب دکتر می‌روند، اما از ته قلب از احتمال بهبودی و سلامتِ روان هراس دارند؛ آن‌ها نمی‌خواهند ثبات و قرار فعلی‌شان را با جهانِ ناشناختهٔ سلامتی تاخت بزنند.

تازه‌کارها با ضررهای بزرگ و حرفه‌ای‌ها با به‌دست‌آوردن سودهای کم ورشکست می‌شوند.

لازم نیست مانند قهرمانان فیلم نجات سرباز رایان تا آخرین قطرهٔ خون با معاملهٔ خود همراهی کنید، بلکه مانند فارست گامپ هرجا بوی خطر شنیدید جل‌وپلاس‌تان را جمع کنید و بزنید به چاک! همیشه معاملهٔ دیگری هست که بتوانید با واردشدن در آن به سود برسید.

باید لحظه‌ای که با قیمت‌ها مواجه می‌شوید خیلی شفاف و صریح بدانید روی کدام سهم، در چه قابی، با چه حجمی از سرمایه و با چه تناسبی از ریسک به سود قرار است به بازار وارد شوید.

مهم نیست این شمشیرها چقدر تیز باشند، مهم این است که بتوانید با آن‌ها به مصاف دشمن بروید.

کمال‌پرستی در این حرفه جایی ندارد

این تجارت مانند یادگیریِ شناست؛ یعنی ضمن آموزش باید دست‌به‌کار شد.

با اولین ناملایمات همه‌چیز را تغییر ندهید

رسیدن به روشی برای انجام‌دادنِ معاملات همیشه ساده‌تر از ثبات در اجرای آن‌ها بوده است.

چیزی که کامیابی را تضمین می‌کند، رسیدن به گسترهٔ بزرگی از اهداف کوچک نیست، دستیابی به مجموعهٔ کوچکی از اهداف بزرگ است.

اصول بنیادین این تجارت، دست‌بالا، روی پشت‌وروی یک کاغذ آ چهار جا می‌شود؛

راستش این‌جا نه چیز زیادی برای یاددادن هست، نه موضوع چندانی برای یادگیری وجود دارد.

«روز خوبم نبود»، «بدشانسی آوردم»، «امروز روز نحسی بود؛ نباید معامله می‌کردم»، «ای‌بابا، کم مونده بود قیمت بپره بالا بتونم سود بگیرم» و عباراتی ازاین‌دست چیزهایی‌اند که حتی اگر درست باشند، از ذاتِ بازار بیرون نمی‌آیند. وقتی ارتباط‌تان با جهانِ واقعیت قطع شود، همیشه چنین گزاره‌هایی جای خود را باز می‌کنند؛ می‌دانید چرا؟ چون خرافات ذهن پریشان ما را نظم می‌دهند. برای باستانیان راحت‌تر بود علت رعدوبرق را خشم خدایان بدانند تا این‌که با پژوهش‌های علمی از رابطهٔ علت‌ومعلولیِ آن سر دربیاورند.

به پیشینهٔ کاری خودتان نگاهی بیندازید. بخشی از ضررها به‌علت واردشدن‌های بی‌موقع‌اند و بخشی دیگر به‌دلیل ترس از وارد نشدن؛ سیستم مکانیکی هر دو را پوشش می‌دهد. برای پایه‌ریزیِ طرح معاملاتی نباید وسواس بیش از حد نشان داد و زمان را برای تعیین استراتژی تلف کرد؛ این درست مانند این است که برای رفتن به سفر تمام وقت و انرژی‌مان را برای بستنِ کوله‌پشتی صرف کنیم. هرگونه سهل‌انگاری در تدوین طرحِ مشخص با جریمه‌های سخت‌گیرانهٔ بازار روبه‌رو خواهد شد.

بازار با زبان کارنامه‌ها با شما صحبت و نقاط قوت و ضعف‌تان را به‌زبان بی‌زبانی به‌تان گوشزد می‌کند. اگر پای صحبتش ننشینید، او این بی‌توجهی را با گرفتنِ همهٔ سرمایه‌تان تلافی خواهد کرد. با شکست‌خورده‌ها حرف بزنید، آن‌ها بهترین آدم‌ها برای تأیید این حرف‌اند.

در کارنامه‌ها. در کتاب گاوها و خرس‌ها نوشته‌ام که همواره باید جوری معامله کنید که بتوانید هرجا لازم شد دربارهٔ شیوهٔ شخصی خود به ناظری فرضی توضیح دهید. کارنامه‌ها می‌توانند این کار را برای شما انجام دهند.

اگر برای بدترین احتمالات آماده نباشید، رسیدن به بهترین احتمالات خیال‌بافانه است.

به‌قول انیشتین، آدمیزاد طبع غریبی دارد؛ اگر عدد ستاره‌های کهکشان را به او گزارش کنید بی‌چک‌وچانه می‌پذیرد، اما وقتی به او بگویید روی صندلیِ داخلِ پارک ننشیند چون تازه رنگ شده است، باید شخصاً انگشتی به آن بزند که مطمئن شود.

زیان‌ها ناامیدکننده‌اند، این‌را می‌دانم؛ خصوصاً اگر اصل سرمایه را هدف بگیرند. برای همین، مجبورید آن‌ها را در نطفه خفه کنید.

زیان‌دادن یعنی اعلام وضعیت قرمز، یعنی خطر! تا وقتی ضرر را به‌معنای خطر ترجمه کنیم، نه می‌شود آن را دوست داشت و نه پذیرفت. این نفرت‌انگیزترین بخش این تجارت است