بریده‌هایی از کتاب دل‌آشوبه

مدام کوشش می‌کرد در همین لحظه و در حال زندگی کند، اما این کار ساده نبود.

یادش نمی‌آمد که کی و چه طور از آن حال و هوا در آمد و چه کسی کمکش کرده بود. اصلا کسی کمکش کرده بود یا نه؟

برای او هر چیز حکمتی داشت و جهان سرشار از نادانسته‌هایی بود که حکیمی الهی با تمام جزئیات در آسمان‌ها اداره‌اش می‌کند

اما این بار از ژرفای وجودش حس می‌کرد که حمایت شدن و پرستاری شدن چه لذتی دارد.

به راحتی می‌شد انزوای خودخواسته شان را دید و به این نتیجه رسید که آن‌ها از این انزوا سود استخراج کرده اند. و این مردم گریزی اختیاری رابطه شان را قوی‌تر و نزدیک‌تر کرده است. از این گذشته هیچ کدام دوست صمیمی واقعی ای هم نداشتند. در گذشته هم همین طور بودند و اصولا به نزدیک شدن زیاد به دیگران علاقه‌ای نشان نمی‌دادند. حالا هم سعی در برقراری رابطه با هیچ فرد جدیدی نداشتند. یک گوشی همراه داشتند که با هم از آن استفاده می‌کردند و تلفن تازه‌ای که از مخابرات برای خانه گرفته بودند هم جز شماره همان گوشی، شماره دیگری را نگرفته بود.

برای همیشه داشتن یک نفر باید از یک رابطه مراقبت کرد. این حرفی بود که مشاورش قدیم تر‌ها زده بود

درمانگر از فیلسوفی به اسم "مارتین بوبر" نام برد، که مدل رابطه‌ای من_-تو اش معروف است و با این که چیز خاصی از توضیحات فلسفی درمانگر نفهمیده بود، آن قدر موضوع دستش آمده بود که وقتی تو در رابطه با دیگری او را ابزار، وسیله و شیء، در نظر بگیری دیگر رابطه‌ای وجود ندارد. رابطه با یک شی با رابطه با "تو" فرق دارد. اگر یک بار رابطه با "تو" را تجربه کنی، دیگر تن به رابطه‌های مزورانه و سودجویانه که فرد مقابل تنها وسیله رسیدن به نیاز‌ها است، نمی‌دهی.

خود درمانی از نوع مواجهه به آینده احتمالی و پیش رو که می‌تواند شکل‌های مختلفی به خود بگیرد و وقایعی را رقم زند که ترس‌های درونی ما معطوف به آن است.

استفاده از تحلیل رویا در روانکاوی و چگونگی فرآیند وسواس‌های ذهنی و درگیر شدن بخش‌های مختلف وجود در خلال داستان مدنظر قرار داده شده است و دید من به داستان از نگاه یک تحلیل گر روان بوده است