بریده‌هایی از کتاب نکته‌های داغ برای بچه‌های خسته

خودکشی مثل این است که شلوار جین محبوب‌تان را فقط چون کثیف شده، دور بیندازید. درست است که کثیف شده، قرار نیست همیشه کثیف بماند.

آدم‌هایی که فکر می‌کنند غصه خوردن در سکوت کار شجاعانه‌ای است، اشتباه می‌کنند. آن‌ها می‌ترسند از کسی کمک بخواهند. این کار شجاعانه است؟ کسی که از بقیه کمک می‌خواهد، شجاع است.

زندگی ناامیدی‌های زیادی دارد و طبیعی است که یک وقت‌هایی غمگین باشید. اگر شکست جدی خورده‌اید، طبیعی است که احساس ناامیدی کنید. اگر اصلاً ناراحت نشوید، غیرطبیعی است.

خودکشی راه‌حل درستی نیست. خودکشی راه‌حل دائمی برای یک مشکل موقت است.

خودکشی راه‌حل درستی نیست. خودکشی راه‌حل دائمی برای یک مشکل موقت است

خودکشی راه‌حل دائمی برای یک مشکل موقت است.

اگر آدم‌ها فکر کنند فقط با کسب موفقیتْ ارزشمند می‌شوند، حس می‌کنند همیشه تحت فشارند، چون ممکن است در کارهایی که برایشان مهم است، شکست بخورند. هر امتحان جدید، تکلیف جدید، بازی جدید و هر روز جدید، مثل یک تهدید است، چون فکر می‌کنند مجبورند موفق شوند.

بسیاری از دردهای عاطفی به دلیل این باور است که فقط وقتی حق دارید خودتان را قبول داشته باشید که چیز باارزشی به دست آورده باشید.

وقتی درد جسمی داریم، هر کاری را که بهمان آسیب می‌زند، متوقف می‌کنیم. اگر ظرف داغی برداشته‌ایم که دست‌مان را می‌سوزاند، آن را زمین می‌گذاریم. درد مثل هشدار است: «ببین! مشکلی وجود دارد. این بوی دست توست که دارد می‌سوزد. آن ظرف داغ را زمین بگذار.» درد عاطفی هم درست همین‌طور عمل می‌کند. اگر افسرده‌اید یا اعتمادبه‌نفس‌تان پایین است، دردی حس می‌کنید که ممکن است یک پیام باشد تا کاری را که انجام می‌دهید و شیوهٔ فکر کردن‌تان را عوض کنید.

مدام در خانه ماندن خسته‌کننده است.