بریده‌هایی از کتاب برنامه‎ ریزی به روش بولت ژورنال

باراک اوباما در مصاحبه‌ای که در نشریهٔ ونیتی فیر چاپ شد گفت: «می‌بینید که من فقط کت‌وشلوارهای آبی یا خاکستری به تن می‌کنم. دلیلم این است که تلاش می‌کنم تا تعداد تصمیم‌هایم را کم کنم. من نمی‌خواهم دربارهٔ آنچه می‌خورم یا می‌پوشم تصمیم بگیرم. زیرا تصمیمات بسیار زیاد دیگری برای گرفتن دارم.»

زندگی خیلی شلوغ شده بود. انگار تمام وجودم به لیستی طولانی از کارهای انجام‌نشده تبدیل شده بود. رؤیاهایم از یادم رفته بود، همین‌طور هدف‌ها و آرزوهایم، آرزوهایی که اگر می‌شد، چه می‌شد.

برای بسیاری از ما اینکه «سرمان شلوغ باشد» درحقیقت یعنی آن‌قدر تحت‌فشار هستیم که کم‌کم داریم کارایی‌مان را از دست می‌دهیم.

قصدآگاهی یعنی از چرایی کاری که انجام می‌دهیم، آگاه باشیم. ما باید بدانیم چه می‌خواهیم و مهم‌تر اینکه چرا آن را می‌خواهیم تا بتوانیم با خودمان روراست باشیم

وقتی یک جلسه، کلاس یا سخنرانی تمام می‌شود، به‌سرعت وسایلتان را جمع نکنید و ناپدید نشوید. اطلاعات به پس‌زمینه نیاز دارد. وقتی در معرض اطلاعات جدید قرار می‌گیرید، هر تکه از آن به‌مرور وارد ذهن شما می‌شود. فقط در پایان است که می‌توانید به تمام آنچه وارد ذهن شما شده است به‌صورت یک مجموعهٔ کامل نگاه کنید. بعد از تمام‌شدن یک رویداد، چند لحظه وقت بگذارید و از آن به نفع خودتان استفاده کنید. به ذهنتان فرصت دهید تا آنچه را شنیده‌اید پردازش کند. هرچیزی را که اول به سطح ذهنتان می‌رسد ثبت کنید.

معمولاً تنها چیزی که برای یک زندگی قصدآگاه نیاز دارید، این است که قبل از جلورفتن کمی مکث کنید.

اگر قصدآگاهی به معنی عمل‌کردن طبق اعتقادات باشد، مخالف آن عمل‌کردن در حالت اتوپایلت خواهد بود. به‌بیان‌دیگر، قصدآگاهی یعنی از چرایی کاری که انجام می‌دهیم، آگاه باشیم. ما باید بدانیم چه

به آخرین کتاب یا جملهٔ تأثیرگذاری که خوانده‌اید فکر کنید. جمله‌ای که به‌شدت شما را تحت‌تأثیر قرار داده یا نوع نگاهتان به زندگی را تغییر داده است.

ما در دورانی زندگی می‌کنیم که تکنولوژی گزینه‌های تقریباً بی‌نهایتی برای مشغول بودن به ما می‌دهد و درعین‌حال بیشتر از همیشه احساس حواس‌پرتی و انفصال از زندگی می‌کنیم.

تأثیر منفی فوران اطلاعات روی قدرت تمرکز ما حتی بدتر از تأثیر مصرف مواد مخدر است.