بریده‌هایی از کتاب برنامه‎ ریزی به روش بولت ژورنال

«اگر مشکلی قابل‌حل باشد، دلیلی برای نگرانی وجود ندارد، و اگر قابل‌حل نباشد، نگرانی سودی ندارد.

راه شکرگزاری برای درس‌هایی که زندگی به ما می‌دهد به‌کاربستن آن‌هاست

به یاد داشته باشید، وقتی به چیزی می‌گویید «بله»، درعین‌حال به چیز دیگری می‌گویید «نه». «بله» یعنی کار، قربانی‌کردن، وقت‌گذاشتن برای چیزی و درنتیجه نداشتن وقت برای صرف‌کردن روی چیزهای دیگر.

کارآمدی واقعی ربطی به سرعت ندارد، بلکه کارآمدی یعنی زمان را روی چیزی صرف کنیم که واقعاً اهمیت دارد. درنهایت، هدف اصلی روش بولت ژورنال نیز همین است.

در جهان کپی ـ پیست امروز که سرعت را بالا برده ما معمولاً راحتی را با کارآمدی اشتباه می‌گیریم.

انگیزه‌های ما به‌شدت تحت‌تأثیر رسانه‌ها است. فیدهای اجتماعی ما از عکس‌های شادی، قدرت، ثروت، مسافرت، آرامش، زیبایی، لذت و عشق لبریز هستند. این مسابقهٔ مجازی به هشیاری ما رسوخ می‌کند و با هر بار آنلاین‌شدن تصور ما را از ارزش‌های شخصیتی و واقعیت زندگی آلوده می‌کند. ما زندگی‌مان را با این فانتزی‌ها مقایسه می‌کنیم و تلاش می‌کنیم مهره‌هایمان را طوری بچینیم که درنهایت یک بلیت طلایی به این فانتزی‌های گمراه‌کننده پیدا کنیم.

ذهن‌آگاهی یعنی بدانیم چه چیزی در مقابل ما قرار دارد. این روند به شما کمک می‌کند بدانید کجا هستید، چه کسی هستید و چه می‌خواهید. اینجاست که بولت ژورنال وارد عمل می‌شود. وقتی با دست چیزی می‌نویسیم، توجهمان بیشتر از همیشه معطوف به زمان حال می‌شود. در همین لحظه است که ما می‌توانیم خودمان را بشناسیم.

اگر مسیر همان مقصد باشد، پس ما باید یاد بگیریم که چطور مسافرهای بهتری باشیم.

در این برهه از تاریخ، که از همیشه بیشتر به یکدیگر وصل شده‌ایم، به‌سرعت ارتباطمان را با خودمان از دست می‌دهیم. سیل بی‌پایان اطلاعات روی سرمان می‌ریزد و ما احساس نارضایتی و برانگیختگی بیش از حد می‌کنیم. همان‌طور که فناوری به هر گوشه‌ای از زندگی‌ام نفوذ می‌کرد و حواس‌پرتی‌های بی‌شماری برایم به وجود می‌آورد، این روش برایم یک پناهگاه آنالوگ بود که در آن می‌توانستم روی چیزی که واقعاً اهمیت داشت تمرکز کنم. اکنون تعداد بی‌شماری از انسان‌ها توانسته‌اند با استفاده از همین روش دوباره مدیریت زندگی‌شان را به‌دست بیاورند.

فکرکردن مانند تلاش برای گرفتن یک ماهی با دستان خالی است. ماهی‌ها به‌راحتی از چنگ شما می‌گریزند و دوباره به اعماق گل‌آلود ذهن شما برمی‌گردند و ناپدید می‌شوند. نوشتن چیزها به ما این امکان را می‌دهد که افکار خود را تصرف کنیم و آنها را در روشنایی روز بررسی کنیم