بریده‌هایی از کتاب فرجام؛ مجموعه غزل

تو ای جزیرهٔ در آب رفته! من شوقم، برای دیدن دنیایت از تو بیشتر است عجیب نیست که غرقِ خودت شدی اما، نیاز من به تماشایت از تو بیشتر است

به شوق دیدن رؤیای تو، در هر غروب تلخ: درون کافه‌ای چشم‌انتظارت بودن و رفتن...

تو ای خیال تو سرگیجهٔ مدامِ زمین! / سحر طلوع کن از پشت اشک‌هام و ببین ـ که اشتیاق من ــ این بی‌تو ناامیدترین، برای دیدن فردایت از تو بیشتر است

رسیدی چشم شهر آرزوهایم به راهت بود تو هم وقتی که دیدی عاشقم ویران‌ترم کردی من از اول بساط هستی‌ام را پیش تو چیدم چرا سلطان تبعیدیِ برجی بی‌درم کردی؟ تو که در فکر فتح قلعهٔ تنهایی‌ام بودی چرا آواره با سربازهای لشکرم کردی؟

تو آخرین شیر از یک نژادِ گم‌شده‌ای به زندگی ته این باغ‌وحش، محکومی! و اعتراف کن آری شکست خوردن را هزار مرتبه جان دادن و نمردن را

شما در آن‌سوی هر پیش‌بینیِ ممکن / بدون حدس‌ترین بی‌گمان‌ترین هستید

به شهر آرزوهایم سفر کردم زمانی دور لباس کهنه پوشیدم که نشناسند سلطانم

من با تو مهربان‌ترم از خود! مرا بخوان!

اتاق پاک قلبت مال من شاید نبود اما پس از من یاد یک مهمان، همیشه با تو خواهد بود

سفربه‌خیر نگفتی مگر عزیزترین؟ کجای قصهٔ ما دست خورده است، ببین: مگر عوض شده این فیلم‌نامهٔ غمگین؟ دوباره آمدنت کی در این روایت بود؟...

شب عروسی ما در مراسم ختم است! به فکر خودکشی ناگهانی‌ام اصلاً! نه هیچ‌وقت من اصلاً خودم نخواهم مُرد! گیاه جادوییِ جاودانی‌ام اصلاً

دیری‌ست در من مُرده دور از تو، رؤیای عشق و ماجراجویی من آرزوهای بزرگم را، بر باد دادم بی‌تو باور کن من نیستم خوابی که می‌بینی، من نیستم مردی که می‌گویی

من از غمگین‌ترین افسانه‌های دور می‌آیم نمی‌دانم چه می‌گویم نمی‌دانم چه می‌خوانم به شهر آرزوهایم سفر کردم زمانی دور لباس کهنه پوشیدم که نشناسند سلطانم

من آخرین سفرِ روحِ عشق در خاکم، هزارساله‌ام اما هنوز هم پاکم

فقط مسافرِ پاهای توست دنیایم / مدام سمت تو می‌آیم و نمی‌آیم

چگونه بگذرم از تو که بگذری از خود؟ تو خوابِ یک زنِ دایم جوان‌تری از خود

تویی ــ چگونه ببوسم تو را؟ ــ تمام تنم! که مهربانیِ لب‌هایت از تو بیشتر است

برایت نقش یک معتاد بازی کردن و مردن! اگرچه در عمل تنها خمارت بودن و... رفتن دعا کردن برای دیدن خوشبختی‌ات هر شب... فقط در خواب تنها خواستگارت بودن و... رفتن

به پیشواز تو می‌آیم / هزار مرد جوان می‌شوم در آینه‌هایت و عاشقم هیجانت را / شبیه تازه عروسی نگاه همسر خود را

من یک روانی‌ام که روانم روان توست با من همیشه حرف بزن این دهان توست! سهم من از جهانِ پُر از «بی»، فقط «تو» بود در چشم‌هام تکه‌ای از آسمان توست