بریده‌هایی از کتاب آوای یخ و آتش (جلد اول)

واریس که پرسشش این است: «چرا در بازی شما لردهای بلندمرتبه، مردم عادی باید قربانی بشوند؟» و این پرسش را در تاریخ ایران جز خواجه نظام الملک توسی هیچ کسی نپرسید. در آشکار و نهان عمرش را به پای ملت ریخت و مبارزه با اربابان. خدمات بسیاری کرد و شکوهی دوباره به ایران بخشید.

دوتراکی‌ها به صورت پراکنده و کوچ‌نشین در ایسوس زندگی می‌کنند. آداب و رسوم اولیه و تکیه بسیار زیاد بر اسب از جمله شباهت‌های آنان با مغول‌های دوران چنگیزخان است. البته خود مارتین گفته که به جز مغول‌ها از هون‌ها و حتا سرخپوست‌ها الهام گرفته است. دوتراکی‌ها نه تنها متمدن نشده‌اند بلکه بسیاری از رفتارها و قواعد آن‌ها شبیه به حیوانات است. به‌شدت خونریزند و قساوت و بی‌رحمی آن‌ها در تمامی سرزمین‌های شناخته شده معروف است. یک عروسی آنان بدون سه قتل ارزشی ندارد!

دیوار هادریان دیوار یخی تحمیلی نبود و همچنین از مردم انگلیس در برابر زامبی‌های زمستانی ترسناک مراقبت نمی‌کرد. ساخت این دیوار در سال ۱۲۲ پس از میلاد برای جدا کردن رومی‌ها از مردم بومی منطقه که انگلیسی بودند شکل گرفت. بنابراین دیوار یخی وستروس برای جلوگیری از ورود وحشی‌ها به سرزمین‌های وستروس، تمثیلی زیبا از درک رومی‌ها از مردم بومی انگلستان است که آنان را به چشم انسان‌هایی متمایز و متفاوت و منفی می‌انگاشتند و با ساخت این دیوار سعی می‌کردند خود را از آن‌ها دور نگه داشته و وجهه‌ای غیرانسانی، بیگانه و وحشی به آن‌ها ببخشند و بدین ترتیب رفتار ناخوشایند و غیرعادلانهٔ خود با آن‌ها را توجیه کنند.

«خوشحالم که بهتر شده‌ای.» سر رودریک گفت: «بله. دو روز است آرزوی مرگ نکرده‌ام.

برخی اسرار بهتر است پنهان بمانند. برخی برای گفتن خیلی خطرناکند.

«بگذار نصیحتی کنم حرامزاده. هرگز فراموش نکن که چه کسی هستی، دنیا که اصلا فراموش نمی‌کند. بعد آن را نقطهٔ قوت خودت کن. دیگر نمی‌تواند نقطه ضعفت باشد. مثل زره بپوشش تا نشود به تو آسیبی زد»

«چقدر ضعیفی.» «من که برنده شدم.» «نه. آن گاوها باختند.»

خون نخستین انسان در رگ‌های استارک‌ها جاری است و ما باور داریم مردی که حکم می‌دهد باید شمشیر را بِکشد. اگر بخواهی جانی را بگیری این دین را به گردنش داری که به چشمانش بنگری و آخرین وصیتش را بشنوی و اگر جرأت چنین کاری را نداشته باشی شاید آن مرد مستحق مرگ نیست.

حاکمی که پشت جلادهای مزدورش پنهان می‌شود خیلی زود فراموش می‌کند مرگی نیز هست.

«اعلاحضرت در کشتن دشمن در میدان جنگ افتخاری هست اما در کشتن نوزادی در شکم مادرش هرگز.