بریده‌هایی از کتاب سوپرمارکت شبانه روزی

«می‌دانی، رحِم تو هم متعلق به قبیله است. تنها دلیلی که اهالی قبیله به آن اهمیت نمی‌دهند این است که دیگر رحمت به‌دردنخور است. می‌خواهم تمام عمرم هیچ کاری نکنم تا اینکه بمیرم. فقط می‌خواهم اکسیژن را هدر بدهم بی‌آنکه کسی در زندگی‌ام دخالت کند. همهٔ آنچه آرزو دارم همین است.»

«اگر از اینجا بروم زندگی‌ام دوباره تهدید می‌شود. به‌عنوان یک مرد از آدم انتظار دارند کار کند و ازدواج کند. وقتی هم که ازدواج کنی نوبت بیشتر پول درآوردن و بچه‌دار شدن است. آدم بردهٔ قبیله است. جامعه در تمام عمرت به تو فرمان می‌دهد که کار کنی. حتی بیضهٔ من متعلق به قبیله است. با این قضیه که رابطهٔ جنسی نداری طوری برخورد می‌کنند انگار داری اسپرم‌هایت را هدر می‌دهی.»

تصور داشتن خواهری نرمال برایش رضایت‌بخش‌تر از داشتن خواهری غیرعادی اما با وضعیت مناسب بود. در نظر او عادی بودن ــ هرقدر هم درب‌وداغان ــ برایش قابل‌درک‌تر بود.

وقتی چیزی عجیب به‌نظر برسد، همه این حق را برای خودشان متصور می‌شوند که تمام زندگی‌تان را لگدمال کنند تا علت ماجرا را پیدا کنند. این مسئله به نظر من خودخواهانه و اعصاب‌خردکن است.

«ببین، هرکسی که خودش را با قوانین قبیله وفق ندهد، تمام حق‌وحقوقش را برای داشتن فضای خصوصی از دست می‌دهد. اهالی هرطور که دوست دارند با او رفتار می‌کنند. یا ازدواج می‌کنی و بچه‌دار می‌شوی یا می‌روی شکار و پول درمی‌آوری و هرکسی که به این شیوه‌ّها در کار قبیله مشارکت نکند، باطل شناخته می‌شود و اهالی قبیله هرقدر دلشان بخواهد در زندگی‌اش فضولی می‌کنند.»

«ببین، هرکسی که خودش را با قوانین قبیله وفق ندهد، تمام حق‌وحقوقش را برای داشتن فضای خصوصی از دست می‌دهد. اهالی هرطور که دوست دارند با او رفتار می‌کنند. یا ازدواج می‌کنی و بچه‌دار می‌شوی یا می‌روی شکار و پول درمی‌آوری و هرکسی که به این شیوه‌ّها در کار قبیله مشارکت نکند، باطل شناخته می‌شود و اهالی قبیله هرقدر دلشان بخواهد در زندگی‌اش فضولی می‌کنند.»

«ببین، هرکسی که خودش را با قوانین قبیله وفق ندهد، تمام حق‌وحقوقش را برای داشتن فضای خصوصی از دست می‌دهد. اهالی هرطور که دوست دارند با او رفتار می‌کنند. یا ازدواج می‌کنی و بچه‌دار می‌شوی یا می‌روی شکار و پول درمی‌آوری و هرکسی که به این شیوه‌ّها در کار قبیله مشارکت نکند، باطل شناخته می‌شود و اهالی قبیله هرقدر دلشان بخواهد در زندگی‌اش فضولی می‌کنند.»

«ببین، هرکسی که خودش را با قوانین قبیله وفق ندهد، تمام حق‌وحقوقش را برای داشتن فضای خصوصی از دست می‌دهد. اهالی هرطور که دوست دارند با او رفتار می‌کنند. یا ازدواج می‌کنی و بچه‌دار می‌شوی یا می‌روی شکار و پول درمی‌آوری و هرکسی که به این شیوه‌ّها در کار قبیله مشارکت نکند، باطل شناخته می‌شود و اهالی قبیله هرقدر دلشان بخواهد در زندگی‌اش فضولی می‌کنند.»

با تمام ادعای‌مان درمورد جامعهٔ مدرن و فردگرایی، هر فردی که سعی نمی‌کند همرنگ جامعه شود باید انتظار دخالت کردن، تحت‌فشار قرار گرفتن و درنهایت اخراج از قبیله را داشته باشد

اگر هنوز یک عضو تمام‌وکمال جامعه نیستی پس باید کار پیدا کنی و اگر کار داری باید بیشتر پول دربیاوری و اگر پول بیشتری به دست بیاوری، مسئلهٔ ازدواج و بچه‌دار شدن را مطرح می‌کنند. جامعه بی‌وقفه در حال قضاوت کردن ماست

«جامعهٔ ما اجازهٔ حضور به هیچ عنصر نامتعارفی را نمی‌دهد. من همیشه به‌خاطر این مسئله زجر کشیدم.»

همه برای پرندهٔ مرده گریه می‌کردند، درحالی‌که در همین حین سرگرم کُشتن گل‌ها بودند، از ساقه‌ّ جدای‌شان می‌کردند و می‌گفتند: «چه گل‌های زیبایی. پرنده‌کوچولو حتماً خوشحال می‌شود.» آن‌ها عجیب‌وغریب به‌نظر می‌رسیدند

از نقطه‌نظر من دو دسته افراد پیش‌داوری می‌کردند ـ آن‌هایی که پیش‌داوری ریشه در عمق وجودشان داشت و آن‌هایی که لیچارهایی را که قبلاً جایی شنیده بودند، فکرنکرده مسلسل‌وار تکرار می‌کردند