بریده‌هایی از کتاب مینیمالیسم دیجیتال

هدف از پاک‌سازی دیجیتالْ صرف لذت‌بردن از زمان به دور از فناوری‌های مزاحم نیست. در این فرایند یک‌ماهه، باید فعالیت‌های عالی و مناسب زیادی بیابید و با آن‌ها زمان‌هایی را پر کنید که به دلیل دوری از تکنولوژی‌های اختیاری اکنون خالی شده است. این دوره باید مملو از فعالیت‌ها و تجربیات پرشور و حرارت باشد.

مینیمالیسم دیجیتال، به‌طور صریح، نوآوری‌های عصر اینترنت را رد نمی‌کند؛ بلکه شیوهٔ فعلیِ اکثریت مردم را برای استفاده از این ابزارها رد می‌کند.

"اعتیاد شرایطی است که در آن فرد از ماده‌ای استفاده می‌کند یا رفتاری انجام می‌دهد که با وجود عواقب زیان‌آورش، پاداش‌های آن انگیزه‌ای قانع‌کننده برای ادامهٔ این رفتار به‌صورت مداوم فراهم می‌کند." تا همین اواخر تصور می‌شد اعتیاد فقط شامل مصرف الکل و مواد مخدر است؛ یعنی، موادی که ترکیباتی روان‌گردان دارد و به‌طور مستقیم، ترکیب شیمیایی مغز را تغییر می‌دهد؛ اما هم‌زمان با ورود به قرن ۲۱، بر اساس مجموعه‌ای از تحقیقات، دریافتیم رفتارهایی هم که شامل مواد خوراکی نمی‌شود می‌تواند بر اساس مفهوم فنی تعریف بالا، اعتیادآور تلقی شود؛ برای مثال، در سال ۲۰۱۰، مقالهٔ مهمی در مجلهٔ آمریکایی سوءمصرف مواد مخدر و الکل چاپ شد. در این مقاله مطرح شده بود که "بر اساس شواهد در حال افزایش، اعتیادِ رفتاری در بسیاری از حوزه‌ها، مشابه اعتیاد به مواد است." این مقاله "قمار بیمارگونه و اعتیاد به اینترنت" را دو نمونهٔ اثبات‌شده از این اختلالات دانسته بود.

ازدست‌دادن چیزهای کوچک برای مینیمالیست‌ها مهم نیست؛ آنچه آن‌ها را بیشتر نگران می‌کند، دست‌کم‌گرفتن چیزهای مهمی است که می‌دانند قطعاً موجب خلق زندگی بهتر می‌شود.

در حقیقت، با اجتناب از تنهایی، شما جنبه‌های مثبتی را که این بستر برایتان به ارمغان می‌آورد از دست خواهید داد؛ مواردی همچون توانایی شفاف‌کردن مسائل دشوار، تعدیل احساسات، شجاعت رفتار بر اساس اخلاقیات و تقویت روابط؛ بنابراین اگر به‌شدت از تنهایی محروم هستید، بی‌شک کیفیت زندگی شما کاهش خواهد یافت.

- اصل اول: آشفتگی پرهزینه است.

"چگونه می‌توانم از این فناوری استفاده کنم تا ارزش آن را به حداکثر و آسیبش را به حداقل برسانم؟"

او در سال ۲۰۱۵، در کتابش با عنوان احیای گفت‌وگو، میان دو اصطلاح "در تماس بودن" و "گفت‌وگو" تمایز قائل می‌شود: وی اصطلاح اول را برای تعاملات سطحی‌ای به‌کار می‌برد که زندگی اجتماعی آنلاین ما را تعریف می‌کند و اصطلاح دوم را برای ارتباطات بسیار غنی‌تر و عمیق‌تری استفاده می‌کند که مواجهه‌های میان افراد را در دنیای واقعی تعریف می‌کند.

هریس پاسخ داد: "آن‌ها مردم را برنامه‌نویسی و کنترل می‌کنند. همیشه می‌گویند که فناوری خنثی است و این بستگی به ما دارد که چگونه از آن استفاده کنیم؛ اما این درست نیست..." کوپر حرف او را با این سؤال قطع کرد: "فناوری خنثی نیست؟!" "نه، خنثی نیست. آن‌ها می‌خواهند شما از راه‌های خاص و برای مدت زمان طولانی از آن استفاده کنید؛ چون پولشان را از این راه به‌دست می‌آورند."

تجربهٔ تنهایی باعث می‌شود در قبال ارتباطات بین‌فردی قدردان‌تر باشید.