بریده‌هایی از کتاب مینیمالیسم دیجیتال

"تودهٔ مردم در ناامیدیِ خاموش زندگی می‌کنند."

"فیلیپ موریس فقط ریه‌های شما را می‌خواست؛ اما اپ‌استور روح شما را می‌خواهد!"

قرارگرفتن مداوم در معرض تصاویر گلچین‌شدهٔ زندگی دوستانشان، در آن‌ها احساس بی‌کفایتی ایجاد می‌کرد؛ به‌خصوص در دوره‌هایی که احساس کمبود می‌کردند. همچنین می‌گفتند این شیوه روشی بی‌رحمانه در خصوص نوجوانان است که باعث ایجاد حس طردشدن در آن‌ها می‌شود.

درس شمارهٔ ۱ اوقات‌فراغت: فعالیت‌های سخت را در مقایسه با کارهای منفعاله در اولویت قرار دهید.

فکر نمی‌کنم هدف از خلقت ما این باشد که با افراد زیادی در ارتباط باشیم."

برای اینکه در انتهای پاک‌سازی دیجیتال، فناوری‌ای را به‌صورت اختیاری به زندگی‌تان بازگردانید، باید: ۱. به درد چیزی بخورد که برایتان بسیار ارزشمند است. (اینکه فقط چند مزیت داشته باشد، کافی نیست.) ۲. استفاده از تکنولوژی بهترین راه حفظ این ارزش باشد. (اگر این‌طور نیست، چیز بهتری را جایگزین آن کنید.) ۳. استفاده از این ابزارها را با مشخص‌کردن زمان و چگونگی استفاده از آن‌ها از طریق روش‌های اجرایی استاندارد محدود کنید.

افراد به فیس‌بوک پیوستند تا ارتباطشان را با دوستان خود در سراسر کشور حفظ کنند؛ اما اتفاقی که پس از آن افتاد این بود: آن‌ها حتی دیگر نمی‌توانستند با دوستی که آن‌طرف میز نشسته بود مکالمه‌ای سالم و بدون وقفه داشته باشند

مار نتیجه‌گیری کرد: "فیلیپ موریس فقط ریه‌های شما را می‌خواست؛ اما اپ‌استور روح شما را می‌خواهد!"

مار نتیجه‌گیری کرد: "فیلیپ موریس فقط ریه‌های شما را می‌خواست؛ اما اپ‌استور روح شما را می‌خواهد!"

سرمایه‌گذاران رسانه‌های اجتماعی باید از تظاهر به این موضوع دست بردارند که خدایانی دوست‌داشتنی‌اند و جهان را بهتر می‌کنند

من این نگرش را "مینیمالیسم دیجیتال" می‌نامم؛ بر مبنای این نگرش می‌توانیم با استفادهٔ کمتر از ابزارهای دیجیتال، فواید بیشتری کسب کنیم.

"فیلیپ موریس فقط ریه‌های شما را می‌خواست؛ اما اپ‌استور روح شما را می‌خواهد!"

"هزینهٔ هر چیز، میزانی از زندگی است که بلافاصله یا در بلندمدت باید برایش بپردازم."

اگر می‌خواهید از رسانه‌های اجتماعی استفاده کنید، از نسخه‌های تلفن‌همراه این سرویس‌ها دور بمانید، زیرا این نسخه‌ها زمان و توجه بسیار بیشتری را در معرض خطر قرار می‌دهند.

"در جهان باش؛ اما جزئی از آن نباش."

آیفون برای نخستین‌بار در سال ۲۰۰۷ عرضه شد. در آن زمان، اپ‌استور، رسانه‌های اجتماعی و امکان آپلود عکس در اینستاگرام وجود نداشت و حتی افراد در طول شام، دلیلی برای چندین‌بار زیرچشمی نگاه‌کردن به گوشی تلفن خود نداشتند؛ این همان نکتهٔ ظریفی بود که کاملاً مطابق با خواستهٔ استیو جابز و میلیون‌ها نفری بود که در این دوره، اولین گوشی هوشمندشان را خریده بودند. همانند اولین کسانی که از فیس‌بوک استفاده کردند، اینجا نیز تعداد کمی از افراد پیش‌بینی می‌کردند ارتباط ما با این ابزار جدید و پرزرق‌وبرق در سال‌های بعد تا چه حد تغییر خواهد کرد.

اگر پیاده به شهر بروید، نسبت‌به زمانی‌که از ماشین استفاده می‌کنید، بی‌شک زمان بیشتری طول خواهد کشید. این درست است؛ اما باز هم به احتمال زیاد، زمان این پیاده‌روی‌ها کمتر از زمانی است که برای خرید آن ماشین مجبور به اضافی‌کاری هستید

"فیلیپ موریس فقط ریه‌های شما را می‌خواست؛ اما اپ‌استور روح شما را می‌خواهد!"

شاید افشاکننده‌ترین صحبتْ مربوط به "شان پارکر"، اولین مدیر فیس‌بوک باشد. او در اواخر سال ۲۰۱۷، در مراسمی دربارهٔ تکنیک مهندسی توجه، که شرکت سابقش به‌کار برده بود، به‌طور صریح گفت: "فرایند فکری منسجمی منجر به ساخت این برنامه‌ها شد و فیس‌بوک اولین آن‌ها بود. هدف از تمام این فعالیت‌ها این بود که چگونه تا آخرین حد، زمان و توجه آگاهانهٔ شما را به خودمان اختصاص دهیم. این بدان معناست که گهگاه باید مقدار کمی دوپامین به شما بدهیم؛ آن هم با لایک، نظردادن دربارهٔ عکس و پستتان یا هرآنچه ارسال می‌کنید."

"بمباران بی‌پایان اخبار، شایعات و تصاویر باعث شد میل شدید و اعتیادگونه‌ای به اطلاعات پیدا کنم؛ مسئله‌ای که زندگی‌ام را تباه کرد و شاید زندگی شما را هم به تباهی بکشاند."