بریده‌هایی از کتاب دفترچه‌ها

در عشق حرمتی وجود دارد. اگر از دست داده شود، دیگر از عشق چیزی باقی نمی‌ماند.

فرد، چرخ‌دنده‌ای از یک ساعت است که برای ابد کوک شده و هیچ چیز نمی‌تواند از حرکت بازش دارد و یا آن را تحت نفوذ قرار دهد

انتقاد درست آلبر وایلد از پوچ‌گرایی: «احساس اضطراب با احساس آزادی آشتی‌ناپذیر است.»

مذهب و دانش پزشکی: دو پیشه‌ای هستند که به نظر می‌رسند با یکدیگر کنار آمده‌اند. اما امروز که همه‌چیز روشن شده است، مردم می‌فهمند این دو با هم آشتی‌ناپذیرند و باید میان نسبیت و مطلق یکی را برگزید. «اگر به خدا اعتقاد داشته باشم به مداوای آدم‌ها نمی‌پردازم. اگر بر این عقیده باشم که می‌شده آدم‌ها را درمان کرد، دیگر به خدا اعتقاد نخواهم داشت.»

پوچی، یعنی مردی با سرنوشتی فاجعه‌بار که جلو آینه ایستاده است (کالیگولا).

در رمان جز آدم‌هایی تنها کس دیگری وجود ندارد.

آرزوهای پیرزن برای سال نو: چیز زیادی نمی‌خواهد: کار و سلامتی.

از دو هزار سال پیش شاهد تهمت زدن دایمی و مصرانه به ارزش‌های یونانی هستیم. مارکسیسم در این زمینه از مسیحیت پیشی گرفته. و از دو هزار سال پیش ارزش‌های یونانی چنان ایستادگی به خرج داده‌اند که قرن بیستم با ایده‌ئولوژی‌هایش، بیش‌تر یونانی و مخالف مذهب است تا روس و مسیحی.