بریده‌هایی از کتاب اعتقاد بدون تعصب

اتکا به هنجارها و قوانین قانون اساسی هیچ ایرادی ندارد، اما اگر این اتکا به اعتقادی غیرانتقادی و خشک به محتوای مقدس دانسته شده قانون اساسی استحاله یابد، به یک قانوسی‌گراییِ ایدئولوژیک تبدیل خواهد شد که دشمن تردید است

صفت بارز دموکراسی است ــ همان‌طور که حقیقت مطلق (که ظاهرا و واقعا به آن باور دارند) صفت بارز هر نوع استبداد است.

مدرنیته باعث تکثر می‌شود.

احیای دوباره اسلام بیشترین توجه را به خود جلب کرده است. اما مبارزان افراطی، که عامل اصلی این جلب توجه هستند، فقط بخشی کوچک (هرچند بسیار نگران‌کننده) از یک پدیده بسیار بزرگ‌تر را تشکیل می‌دهند.

) وقتی به جهان امروز نگاه می‌کنیم، چیزی که می‌بینیم نه سکولاریزاسیون بلکه انفجار عظیم جنبش‌های پرشورِ دینی است.

سنت‌گرا خیالش از بابت جهان‌بینی‌اش راحت است و با کسانی که هیچ اشتراکی در این جهان‌بینی ندارند، کاملاً تسامح دارد ــ آنها از نظر او فقط ولنگارهای بیچاره‌ای هستند که بدیهیات را انکار می‌کنند. از نظر بنیادگرایان، این دیگران، تهدیدی جدی علیه قطعیتی هستند که به‌سختی به دست آمده است؛ پس آنها را باید به آیین خود درآورد یا منزوی کرد یا در نهایت اخراج یا «نابود» کرد.