بریده‌هایی از کتاب اسیر سرنوشت

«تا ابد مثل زمینی که زیر پایم می‌چرخد حرکت خواهم کرد و وقتی مسیرم را گم کنم، به آسمان نگاه می‌کنم و وقتی ردای سیاه روی زمین کشیده شود آمادهٔ تسلیم شدن خواهم بود، و خوب به یاد داشته باشید همهٔ ما در یک کشتی هستیم اگر عمری را که به من عطا شده خوب زندگی کنم، از مرگ هراسی نخواهم داشت.» برادران آوِت، تا ابد نجار