بریده‌هایی از کتاب نسخه بهتر خودت

اگر خدا تمام ملزومات برآورده کردن یک آرزو را در دلت نگذاشته بود هیچ‌وقت این آرزو را به سرت نمی‌انداخت، یعنی اگر آرزو یا تمنایی را در دل می‌پرورانم می‌دانم از طرف خداوند است و نباید نگران این باشم که چگونه بهای برآورده شدن آن را بپردازم.

راه‌حل این است که چشم از مشکلات برداری و به خداوند چشم بدوزی.

شاید زندگی درصدد باشد با ناامیدی‌ها و عقب‌نشینی‌ها تو را پایین بکشد، به‌طورطبیعی شاید ندانی چقدر می‌توانی صعود کنی، نمی‌دانی چگونه می‌توانی خوشحال باشی، باید عزم خود را جزم کنی و بگویی: «من می‌دانم که گنجینه‌ای در وجودم نهان است. من آفریده خدای متعال هستم. من سرشار از قدرت کن فیکون پروردگارم. می‌خواهم اوج بگیرم و همانی بشوم که خدا برایم در نظر گرفته است».

به یاد داشته باش، خداوند تمام ملزومات یک زندگی پیروزمندانه را در وجودت قرار داده است. متجلی‌کردن آن‌ها به عهده توست

برای زندگی نقشه‌های کوچک نداشته باش، بزرگ آرزو کن و طرز تفکرت این‌گونه نباشد که همه به خواسته‌های خود رسیده‌اند به‌جز من؛

این را بدان آنچه را نداشته باشی نمی‌توانی ببخشی. اگر عاشق خودت نباشی نمی‌توانی به دیگران عشق بورزی.

اگر به‌گونه‌ای زندگی کردی که همه را راضی نگه داری یا دائم برای روبه‌راه کردن همه چیز تلاش کرده‌ای، خود را از این احساس مسئولیت کاذب خلاص کن، آن را به دیگران واگذار کن. مهربان و دلسوز باش؛ اما اطمینان پیدا کن که خودت را خوشحال می‌کنی. پس از خداوند، تو اولین اولویت هستی.

شاید تو هم دردسرهایی داشتی و از دیگران حرف‌هایی ناامیدکننده شنیدی. اجازه نده ریشه بگیرند. بازهم خوبی‌ها را باور کن و به یاد داشته باش ایمان در همین لحظه جریان دارد

خداوند هیچ‌وقت شاهکارهای خود را در گذشته تو بنا نمی‌کند

وقتی در پیشگاه پروردگار قرار می‌گیری خداوند از تو نخواهد پرسید: «آیا تمام اطرافیان را راضی نگه داشتی؟» بلکه می‌پرسد: «آیا وظیفه‌ای را که به تو محول کرده بودم به سرانجام رساندی؟»

این جملات را هم به زبان نیاور: «اگر بتوانیم سال بعد به سفر دریایی می‌رویم.» از واژه «اگر» خلاص شو و از این به بعد بگو «وقتی» که بتوانیم!

برای دستیابی به نسخه بهتر باید: ۱. کماکان رو به جلو حرکت کنی ۲. با خودت مهربان باشی ۳. روابط بهتری برقرار کنی ۴. عادت‌های بهتری کسب کنی ۵. جایگاه کنونی‌ات را در آغوش بگیری ۶. خودت را پرورش بدهی ۷. همچنان مشتاق زندگی باشی

درخت بلوط را در نظر بگیر. اگر آن را در یک گلدان بکاری، رشد آن محدود می‌شود. به‌محض اینکه ریشه‌های آن گلدان را پر کنند، دیگر نمی‌تواند رشد کند. مشکل از درخت نیست، مشکل از محیط است. این رشدی طاقت‌فرساست. شاید آرزوهای بزرگ‌تری در دل داشته باشی که محیط فعلی تو نتواند آن را برآورده کند. وقتی آزار می‌بینی یا طرد می‌شوی، همیشه به این معنا نیست که خصومت شخصی در میان بوده است. گاهی وقت‌ها شیوه خداوند برای هدایت تو به مسیر جدید این‌گونه است. او تلاش می‌کند تو را به جلو سوق دهد.

باید یاد بگیریم به خدا اطمینان کنیم. باید باور داشته باشیم در دستان پروردگار جا داریم، او ما را راهنمایی و هدایت می‌کند و همیشه خیر ما را در نظر گرفته است.

وقتی خداوند مانع می‌شود، همیشه به این دلیل است که برای ما بهتر از آن را ذخیره کرده است. پس اینکه با یک پایان مواجه شده‌ای به این معنا نیست که زمان تسلیم‌شدن فرا رسیده است. یک مسیر دیگر پیدا کن و در آن گام بردار.

خداوند همه چیز را با دقت و وسواس برای تو فراهم کرده است. برخی همیشه دنبال اشتباهات خود می‌گردند: «کاش این‌گونه به نظر نمی‌رسیدم. آرزو داشتم شخصیتم شبیه او بود. کاش بااستعداد بودم.» نه، خداوند تو را به همین صورتی که هستی و برای هدفی آفریده است. تو اصل هستی. نگرش‌های منفی و سرزنش کردن خود را فراموش کن و از خود همانند خلقت منحصربه‌فرد خدا لذت ببر.

کلمات می‌توانند مثل چاقو برنده باشند. شاید آن‌ها را در چند ثانیه به زبان بیاوری؛ اما شنونده حتی پس از گذشت سه ماه احساس می‌کند قلبش تیر می‌کشد.

منفی‌نگری اجازه نمی‌دهد آن کسی بشوی که خدا آرزو دارد

«خدایا نمی‌خواهم به نداشته‌هایم نگاه کنم، به خودت چشم دوخته‌ام. می‌دانم که ضعف‌هایم را از همیشه قوی‌تر نشان می‌دهی.»

وقتی اوضاع بر وفق مراد نیست و هیچ چیز خوب پیش نمی‌رود، به نجواهای ناامیدکننده اجازه نده تو را از پا دربیاورند. هم دردسرساز می‌شوند و هم نمی‌گذارند خداوند در مسیر مورد نظر خویش از تو استفاده کند. گاهی تمام اتفاقات ممکن برخلاف میل تو رخ می‌دهند. وقتی یکی از این روزها پیش آمد، عزم خود را جزم کن و تصمیم بگیر لبخند بزنی، با جریان پیش برو. این را بدان که خداوند کماکان کنترل اوضاع را به دست دارد.