بریده‌هایی از کتاب قوانین طبیعت انسان

مراقب افرادی باشید که به‌سرعت دیگران را جذب می‌کنند و بسیار خوب و صمیمی به نظر می‌رسند. چنین خوب بودن افراطی‌ای هرگز طبیعی نیست. فاصله‌تان را حفظ کنید و در پی نشانه‌های اولیه مانند اظهارنظرهای انفعالی- تهاجمی باشید. اگر به نشانه‌هایی پی بردید که با شخصیت آن‌ها ارتباطی نداشت، برای مثال شروع به غیبت دربارهٔ دیگران کردند، مطمئن باشید که سایهٔ آن‌ها در حال صحبت است و شما نیز خودتان یک روز هدف این غیبت‌ها خواهید شد.

سعی کنید در تمایل به صحبت کردن و اظهار عقیده کردن تجدیدنظر کنید و بیشتر به شنیدن دیدگاه‌های دیگران توجه کنید.

آنچه مرا می‌ترساند، استراتژی دشمن نیست، بلکه اشتباهات خود ماست.

احساس برتری داشتن خود بهترین نشانه برای وجود دائمی عدم عقلانیت است.

لینکلن می‌گوید: «اگر می‌خواهید شخصیت یک نفر را بررسی کنید، به او قدرت بدهید.»

ما برنامه‌ریزی شده‌ایم تا تجربه‌های کودکی را در زمان حال تکرار کنیم.

کسی که اصالت حقیقی داشته و متفاوت باشد، نیازی به نمایش ندارد. به‌واقع این افراد حقیقی از اینکه متفاوت از دیگران دیده شوند، احساس شرمندگی دارند و ظاهری متواضع به خود می‌گیرند

سرانجام به آنچه می‌خواستم، رسیدم. آیا خوشحالم؟ نه واقعاً. اما دلیلش چیست؟ حالا دیگر روح من آن حس تند و گزندهٔ خواستن را ندارد. نباید خودمان را فریب دهیم. خوشحالی در به دست آوردن نیست، بلکه در دنبال کردن است.

منطق‌گرایی و عقلانیت نیرویی نیست که با آن زاده شده باشید، بلکه ویژگی‌ای است که آن را باید از طریق آموزش و تمرین کسب کنید.

موفقیت یا پیروزی‌های ناگهانی می‌توانند بسیار خطرناک باشند. از نظر عصبی، مواد شیمیایی در مغز ترشح می‌شوند و پیوندی قوی از برانگیختگی و انرژی ایجاد می‌کنند که به تمنای تکرار موفقیت منتهی می‌شود. این می‌تواند شروع هر نوع رفتار اعتیادی یا جنون‌آمیز باشد.

هیچ ایرادی ندارد که در ارتباط با بیشتر مردم گاهی در رفتار با آن‌ها کمی سرد باشید. این کار موجب می‌شود آن‌ها برای دوستی با شما ارزش بیشتری قائل شوند. اما اگر واقعاً نسبت به فردی عشقی خاص داریم باید آن را پنهان کنیم؛ درست مانند زمانی که جرمی انجام می‌دهیم و آن را پنهان می‌کنیم. شاید این کار پسندیده نباشد، اما کار درستی است. چرا؟ زیرا سگ‌ها هم تحمل مهربانی زیاد را ندارند، چه رسد به ما انسان‌ها! آرتور شوپنهاور

کافی است زمانی آزاد به بازی با ایده‌ها بپردازید، گزینه‌هایتان را وسیع‌تر کنید و توجه جدی به چیزهایی داشته باشید که در وضعیت ناخودآگاه ذهن شما وجود دارد. به همین نسبت باید از تاریک‌ترین محرک‌ها نیز بهره بگیرید، حتی آن‌هایی که به نظرتان جنایتکارانه می‌رسند و روشی بیابید تا آن‌ها را در کار خود بیان کنید یا به صورت یک مقاله یا طرح در مجله‌ای عنوان کنید.

زمان واکنش را افزایش دهید. این قدرت از طریق تمرین و تکرار به دست می‌آید. وقتی رویداد یا تعاملی نیاز به پاسخ یا واکنش دارد، باید یک قدم به عقب گذاشتن را بیاموزید.

داشتن حس هدفمندی و یافتن رسالت خود در زندگی روشی مهم برای مصون ماندن در برابر حسادت است. شما به جای حسادت دیگران بر زندگی و برنامه‌های خویش متعهد و متمرکزید. آنچه در شما رضایت ایجاد می‌کند، تحقق بالقوه‌هایتان است نه جلب توجه دیگران؛ زیرا شما می‌دانید که توجهی که از بیرون می‌آید، گذراست. دیگر نیازی به مقایسه ندارید، زیرا حس خودارزشمندی شما از درون می‌تراود نه از بیرون.

همهٔ ما به نوعی خودشیفته‌ایم. در یک گفت‌وگو همهٔ ما در پی آن هستیم که گوی سبقت را برباییم، از داستان‌های خودمان بگوییم و عقیدهٔ خود را به کرسی بنشانیم. ما از افرادی که عقاید ما را به اشتراک می‌گذارند، خوشمان می‌آید، زیرا ما را به جایگاه والایی که می‌پسندیم رهنمون می‌کنند.

مردم اطراف شما معمولاً عاقل به نظر می‌آیند، گویی کنترل زندگی خود را در دست دارند. اما کافی است هر کدام از آن‌ها را در شرایط پرتنشی قرار دهید که فشار رویشان در حال افزایش باشد تا واقعیت متفاوتی را شاهد باشید. اینجاست که نقاب آرامش پایین می‌افتد. آن‌ها ناگهان عصبانی می‌شوند، حالات بدگمانی و جنون می‌گیرند و بیش‌ازحد حساس و حتی گاهی نفرت‌انگیز می‌شوند. بدوی‌ترین بخش‌های مغز تحت فشار یا تهدید به‌راحتی برانگیخته و درگیر می‌شوند و قدرت استدلال آدمی را از او می‌گیرند. درواقع، تنش یا تهدید می‌تواند نواقصی را که دیگران با دقتی زیاد از دید بقیهٔ افراد مخفی کرده‌اند، پدیدار کند. شاید عاقلانه باشد که دیگران را در چنین شرایطی مشاهده کنیم تا بتوانیم شخصیت حقیقی آن‌ها را قضاوت کنیم.

بگذارید همهٔ آشنایان اعم از مرد و زن به این احساس برسند که شما می‌توانید هرگاه اراده کنید از همراهی آن‌ها کناره‌گیری کنید. این آگاهی موجب استحکام دوستی خواهد شد. هیچ ایرادی ندارد که در ارتباط با بیشتر مردم گاهی در رفتار با آن‌ها کمی سرد باشید. این کار موجب می‌شود آن‌ها برای دوستی با شما ارزش بیشتری قائل شوند. اما اگر واقعاً نسبت به فردی عشقی خاص داریم باید آن را پنهان کنیم؛ درست مانند زمانی که جرمی انجام می‌دهیم و آن را پنهان می‌کنیم. شاید این کار پسندیده نباشد، اما کار درستی است. چرا؟ زیرا سگ‌ها هم تحمل مهربانی زیاد را ندارند، چه رسد به ما انسان‌ها! آرتور شوپنهاور

اغلب تصور می‌کنیم که قدرت افراد را تغییر داده است، اما واقعیت این است که قدرت سهم بیشتری از شخصیت واقعی آن‌ها را رو کرده است.

ما انسان‌ها بردهٔ ترس‌ها و جهالت‌هایمان شده‌ایم.

اگر فردی بخواهد چیزی را پنهان کند، خودش را باحرارت نشان می‌دهد، زیاد صحبت می‌کند و می‌خندد. او همان تعصب عقیده را که در فصل اول توضیح دادم، پیاده می‌کند: اگر من با تمام وجود و با حرارت دوچندان موضوعی را بیان کنم و حقیقتی را انکار کنم و خودم را یک قربانی نشان دهم، شک کردن به من سخت خواهد شد. در این حالت باید در پی قراین بیشتر باشید. در حقیقت وقتی کسی با انرژی فراوان موضوعی را بیان می‌کند یا با سطح انکار بالایی از خود دفاع می‌کند، زمانی است که باید به او شک کنید و آنتن‌هایتان را بالا ببرید.