بریده‌هایی از کتاب خودانضباطی در ده روز

پس زمانی که دچار لغزش شدید که حتماً دچار آن می‌شوید زیرا انسان هستید؛ به خودتان بگویید: «من اشتباه کردم، حالا که چی؟ دفعه بعد بهتر انجامش می‌دهم.»

خوش‌شانسی زمانی اتفاق می‌افتد که تلاش با فرصت‌ها، ملاقات کند. همان‌طور که دیک موتا یکی از معروف‌ترین مربیان تاریخ بسکتبال حرفه‌ای می‌گوید: «من به‌شدت به شانس معتقدم، هر چه بیشتر کار کنم، خوش‌شانس‌تر خواهم بود.»

و معمولاً شروع هر کاری مشکل‌ترین بخش آن است.

نگرانی‌های طولانی و ادامه‌دار همیشه باعث ایجاد احساس بی‌کفایتی و خودکم‌بینی می‌شود که خود باعث ایجاد یک روحیه بازنده در فرد می‌شود. چنین روحیه‌ای امکان خودانضباطی را کم می‌کند.

شکست یک سنگ زیر پاست نه یک سنگ قبر.

مهم! من هر جا و هر زمان کلاس‌ها، سمینارها یا کارگاه‌های خودانضباطی برگزار می‌کنم، همیشه این سؤال را می‌شنوم: «آیا من واقعاً می‌توانم فقط در ده روز مهارت خودانضباطی خود را بهبود بخشم؟» پاسخ من: بله.... بله..... بله به‌طور قطع. کاملاً خوشبینانه.

گاهی اوقات، هاید در یک مناظره که در ناخودآگاه روی داده است، برنده می‌شود و این در حالی روی می‌دهد که ما به‌کلی از آن بی‌خبر هستیم. این دقیقاً همان اتفاقی است که باعث می‌شود شما گاهی خود را در حال انجام کاری بیابید که قصد انجام آن را نداشتید؛ یا کاری را که قصد داشتید انجام دهید فراموش کنید. آیا تا به حال به خود گفته‌اید: «نمی‌دانم چرا آن کار را انجام دادم؟» تا به حال متوجه شده‌اید این‌جور مواقع چه بر شما گذشته است؟ به بیان دیگر، رفتار شما همواره تحت‌تأثیر است، بی‌آنکه خودتان از آن آگاه باشید.

هیچ چیز در جهان نمی‌تواند جایگزین پشتکار شود حتی استعداد! هیچ چیز شایع‌تر از استعدادهای نشکفته نیست. تحصیلات به‌تنهایی نمی‌تواند استعداد را شکوفا کند. جهان پر از تحصیل‌کرده‌های شکست‌خورده است. پشتکار تنها ابزار پیروزی و موفقیت است.

باید به‌طور مداوم به خودمان یادآور شویم شکست مایه تحقیر نیست مگر اینکه خودمان آن را در ذهنمان تحقیرآمیز قلمداد کنیم. شکست یک سنگ زیر پاست نه یک سنگ قبر.

تلاش مستمر نسبت به هوش، خلاقیت و فرصت، دستاوردهای بیشتری به دنبال دارد

گفت: «هر زمان تلاش کردی همه را راضی کنی، سرت به سنگ می‌خورد و به هیچ نتیجه‌ای نمی‌رسی...»

پنج زهر مورد علاقه آقای هاید: ۱. بدبینی ۲. منفی‌گرایی ۳. یأس و ناامیدی ۴. فرار کردن ۵. به تأخیر انداختن

فرایند خودانضباطی در چهار مرحله اتفاق می‌افتد: ۱. تصمیم‌گیری ۲. آمادگی ۳. عمل ۴. حفظ و نگهداری

ترس‌هایتان را با خرد خود به چالش بکشید. اگر آگاهانه به صدای منطقی درونتان گوش دهید، صدای احساسی شما قدرت خود را از دست می‌دهد. آنگاه با دست‌اندازهای کمتری می‌توانید در جاده حرکت کنید.

بلکه خودانضباطی یعنی: - یک مهارت که می‌تواند یاد گرفته شود. - آگاهی از مقاومت ناخودآگاهتان در مقابل عملکرد، سپس غلبه بر آن مقاومت‌ها.

نظرات شکسپیر را به یاد بیاورید که می‌گوید منشأ گناهان ما در ستاره‌های آسمان نیست بلکه درون خود ماست.

بسیاری از مردم از موفقیت به خاطر جلب توجهی که به دنبال آن می‌آید، چه مثبت چه منفی می‌ترسند. آن‌ها می‌ترسند که برای حفظ موفقیت‌شان، مجبور باشند فشار شدیدی را تحمل کنند. بسیاری از هنرمندان به‌سرعت پس از یک رمان پرفروش، آهنگ، یا بازی در یک فیلم موفق، دچار یک وحشت ناگهانی می‌شوند.

پیشرفت خودانضباطی نیاز به خودآگاهی دارد. خودآگاهی، به نوبه خود، نیاز به این دارد که گهگاهی خودتان را محک بزنید و فعالیتی انجام دهید تا اضطراب و تشویش را در شما برانگیزد. ابتدا باید خودآگاهی را مانند گنجی پنهان با دقت و عمیق بیابید و سپس گنج یافته را جمع‌آوری کنید.

در میان تلاش‌های شما در بهبود خودانضباطی، در اصل شما بدترین دشمن خودتان هستید

یکی از دلایل اصلی بالا رفتن میزان سوء مصرف دارو، افسردگی، و مصرف الکل در بین هنرمندان، نویسندگان و مجریان این است که آن‌ها دائماً با ترس از طرد شدن زندگی می‌کنند.