بریده‌هایی از کتاب چگونه گورخر راه راه شد؟

ویژگی‌های ظاهراً "طبیعی"، همچون پستانک در نرها، لزوماً کارکردی ندارند درحالی‌که ویژگی‌های دیگر که در نگاه نخست به نظر هیچ فایده‌ای ندارند درواقع نتیجه فرایند انتخاب مهمی هستند و به‌طور قطع کارکردی دارند.

وجود پستانک در مردان عموماً به عنوان نتیجه دو فرایند تبیین می‌شود: یک محدودیت در تکوین جنین که برای حذف آن بیش از حد قوی است و یک فرایند انتخاب تکاملی که برای حذف آن بیش از حد ضعیف است.

نتیجه اخلاقی آنکه اگر بزرگ‌تر از آن هستید که بتوانید پنهان شوید، چاره‌ای ندارید جز آنکه بتوانید از خودتان دفاع کنید.

شاخ‌های گاومیش، برخلاف ایمپالا، الزاماً سلاحی کُشنده هستند. بی‌دلیل نیست که این جانور را در آفریقا "بیوه‌ساز"یا "مرگ سیاه"می‌نامند: گاومیش‌ها مسئول تلفات بیش از ۲۰۰ انسان در سال در سرتاسر این قاره هستند.

شاخ‌های گاومیش، برخلاف ایمپالا، الزاماً سلاحی کُشنده هستند.

گونه‌های دیگری از گاوسانان وجود دارند که در آنها ماده‌ها شاخ دارند، ازجمله گاومیش آفریقایی (Syncerus caffer) و گاو اهلی.

جالب آنکه این شاخ‌ها رو به عقب هستند و این نشان می‌دهد که هدف این رویارویی‌ها نه کشتن یا زخمی کردن نر حریف، بلکه صرفاً وارد کردن ضربه‌ای سنگین به او است. بنابراین کارکرد شاخ‌ها همان است که در بسیاری از اعضای خانواده گوزن‌سانان نیز دیده می‌شود: گذاشتن ضمائمی در اختیار نرها که عمدتاً برای ضربه زدن به همدیگر به کار گرفته می‌شوند و برای اینکه به ماده‌ها نشان دهند کدام‌شان بیشتر شایسته توجه آنها است. در بعضی گونه‌های گوزن، شاخ‌ها می‌توانند به چنان ابعادی برسند که باورکردنی نیست.

آنها در عوض بر این باورند که شباهت میان دو جنس نتیجه انتخاب طبیعی و احتمالاً برای این است که از رقابت میان ماده‌ها کم کند. تا این لحظه هیچ اجماعی در مورد دلیل این تقلید عجیب در میان دانشمندان شکل نگرفته است؛ تنها چیزی که درباره‌اش مطمئنیم آن است که باید فرایند انتخاب بسیار قدرتمندی پشت آن باشد.

برای ذهن آسان‌طلب و حاضری‌پسند ما بعضی مسائل که پاسخ روشنی ندارند یا بیش از دو پاسخ دارند خارش‌آورند.

اما جایگاه شانس در طبیعت زنده محدود به رفتار جانوران و سیستم‌های انتشار گیاهان نیست، بلکه در زیست‌سپهر و در تکامل جانداران، در مقیاس‌های بسیار متفاوت -از اکوسیستمی که صدها کیلومتر مربع وسعت دارد تا چشم یک مگس که قطر آن بیش از چند میکرومتر نیست- نقش مهمی بازی می‌کند.

جانداران دریایی، ازجمله توتیاهای دریایی و صدف‌های دوکفه‌ای، اسپرم‌شان را در آب صرفاً رها می‌کنند به این امید که نوسانات کوچک جریان آب به هم بپیوندند و آنها را به هدف‌شان برسانند

اصطلاح "رولت زیست‌شناختی"را برای توصیف نوعی توانایی استفاده از شانس ابداع کرده است که طی تکامل در جانوری انتخاب شده است.

پژوهشگران به این نتیجه رسیده‌اند که پیش‌بینی مسیر بعدی یک غزال در هنگام فرار غیرممکن است،

داشتن گردنی کلفت‌تر نسبت به رقیب به‌وضوح برای یک زرافه نر امتیاز به شمار می‌آید، و گردن درازتر انعطاف‌پذیری و گشتاور بیشتری فراهم می‌کند و در نتیجه از آن سلاح مؤثرتری می‌سازد.

مشاهدات نشان دادند که زرافه‌ها اصلاً از گردن بلندشان برای چریدن در ارتفاع استفاده نمی‌کنند.

: چرا راه‌راه؟ یک چیز باید روشن شود: راه‌راه‌های گورخرها درواقع سفید روی زمینه سیاه هستند. جنین گورخر در ابتدا کاملاً سیاه است و در ادمه نوارهای سفید روی آن ظاهر می‌شود، و سازوکار آن جلوگیری از تولید ملاتونین است (پروتئینی که مسئول ایجار رنگ سیاه است). این نوارها سرانجام الگوی راه‌راهی را به وجود می‌آورند که تا پایان عمر مختص آن فرد باقی خواهد ماند.

اگر بخواهیم جمع‌بندی کنیم، دستورعمل ایجاد یک رفتار دسته‌جمعی خودسازمان‌یافته به شرح زیر است. نخست آنکه تعداد زیادی از افراد باید کورکورانه از هم تقلید کنند یا با انگیزش‌های یکسانی تحریک شوند. دوم آنکه مجموعه‌ای از قواعد ساده باید رفتارشان را در ارتباط با همسایگان نزدیک‌شان تعیین کنند. و سرانجام آنکه باید آستانه‌هایی وجود داشته باشند که تعیین کنند ماشه چرخه‌های بازخورد در چه نقطه‌ای کشیده شود. بنابراین، برداشت کلی آن است که از قرار معلوم رفتارهای پیچیده چیزی نیستند جز نتیجه برهمکنش‌های ساده پرشمار.

به گفته تیودوسیوس دوبژانسکی، ژنتیک‌دان برجسته، "هیچ چیز در زیست‌شناسی معنایی ندارد مگر در پرتو تکامل."

در آفریقای زیر صحرا بعضی کشورها به مدت شش تا هشت ماه از سال هیچ بارشی را تجربه نمی‌کنند. گیاهان خشک و پژمرده می‌شوند تا خاک برهنه نمودار شود (خاکی که در بسیاری از علف‌زارهای جنوب آفریقا ماسه‌ای است). در این شرایط گیاهان ممکن است خودبه‌خود شعله‌ور شوند و آتش بگیرند، هوا را با دود پر کنند و آسمان را به رنگ خاکستری ارغوانی خاصی درآورند. در یک فصل خشک بسیار شدید ممکن است تعدادی از علف‌خواران تلف شوند. خلاصه آنکه پدیده "ویرانی و نابودی"که به رژیم استبدادی اسکار نسبت داده می‌شود صرفاً بخشی از چرخه سالانه فصل‌هایی است که جانورانی که در طبیعت زندگی می‌کنند، به دلایل آشکار، معمولاً از وجود آنها کاملاً آگاه‌اند.

آیا شیرهایی که یال سیاه دارند مهاجم‌ترند؟ احتمالاً همین‌طور است. برادر موفاسا، اسکار، یال سیاهی دارد. از این گذشته لاغر و نابکار است و با کفتارها نقشه می‌کشد تا تخت پادشاهی موفاسا را غصب کند. اسکار مظهر خیانت و تهاجم است؛ موفاسا تجسم صلح و خرد.