بریده‌هایی از کتاب غربت فرزندان خمینی

احمد اعتقاداتش قلبی بود آنچه را می‌گفت انجام می‌داد و به آنچه انجام می‌داد باور داشت او یک مسلمان واقعی بود همه‌ی حرکات و سکناتش مطابق دستور دین بود

متانت، درایت، ایمان و وفای به عهد از ویژگی‌هایی بود که از محمد شخصیت ممتازی ساخته بود و مردم دیارش برای او حرمت و جایگاه خاصی قائل بودند.

سعید انسانی الگو و نمونه بود مظهر صداقت، صفا، پاکی و عدم تعلق‌خاطر به دنیا بود می‌گفت: دنیا چند روز بیشتر نیست مهم چگونه زندگی کردن و چگونه مردن است باید زندگی و مرگ ما به شیوه‌ای باشد که فردای قیامت در برابر خداوند روسفید باشیم.

محمدطاهر از همان بدایت دوره‌ی نوجوانی، عشق و علاقه‌ی ویژه‌ای به دین و حرکت بر مبنای شریعت مقدس اسلام داشت و همه او را بادیانت و صداقتش می‌شناختند. او فردی مؤمن و مقید بود و همواره در کارهای روستا پیش‌قدم بود و در این امر سهم به سزایی داشت.

سکوتی پُررمز داشت کلامش گرم و دل‌نشین بود

او در انجام فرایض دینی و نماز اول وقت بسیار کوشا بود.

سه روز بعد از شروع جنگ سی و یکم شهریورماه سال ۱۳۵۹ حاج احمد متوسلیان یک گروه از پیشمرگان مسلمان کُرد و دیده‌بان نفوذی فرستاد پشت منطقه ی قوچ سلطان و مراکز تجمع دشمن را منهدم کرد و به نیروی دشمن و سنگرهایش آسیب زد. سی‌ام مهرماه سال ۱۳۵۹ حاج احمد متوسلیان تا بالای روستای کانی میران که به باشماق و بایوه مشرف بود را آزاد کرد و آنجا پایگاه زد.

بیستم اردیبهشت‌ماه سال۱۳۵۹ شهید محمد بروجردی حکم فرمانده ی سپاه شهرستان مریوان را به جاویدالاثر حاج احمد متوسلیان داد سوم تیرماه سال ۱۳۵۹ حاج احمد متوسلیان و شهید صیاد شیرازی به همراه پیشمرگان مسلمان کُرد شهرستان مریوان را آزاد کردند حاج احمد متوسلیان پیشمرگان مسلمان کُرد را مسئول برقراری امنیت و کنترل شهرکرد؛ و بعد جاده ی شهرستان مریوان، سروآباد را تا سه‌راهی روستاهای نی و برقلعه پاک‌سازی کردند.

دوران هشت سال دفاع مقدس تابلوي زيبايي از عشق و ارادت رزمندگان به اسلام بود. غيرت، شجاعت، شهامت، ازجان‌گذشتگی و دین‌داری مردان وزنان در آن دوران همه ی قدرت‌های بزرگ را به‌زانو درآورد.

امام خمینی (ره) فرمود: ((و چه غافل‌اند دنیاپرستان و بی‌خبران که ارزش شهادت را در صحیفه‌های طبیعت جستجو می‌کنند و وصف آن را در سرودها، حماسه‌ها و شعرها می‌جویند و در کشف آن از هنر تخیل و از کتاب تعقل مدد می‌خواهند و حاشا که حل این معما جز به عشق میسر نگردد)).