بریده‌هایی از کتاب مادمازل شنل

«من شما رو تحسین می‌کنم. شما یاد گرفتید که به‌جای جنگیدن با طوفان خودتون رو در مسیر باد رها کنید و بذارید باد شما رو بالا ببره. خیلی‌ها تلاش می‌کنن اون چیزی بشن که ازشون انتظار می‌ره، درحالی‌که من و شما هر دو می‌دونیم اون چیزی که از آدم انتظار می‌ره اون چیزی نیست که آدم آرزوش رو داره.»

انتظار شکست و ولع ستوده‌شدن دو حس لاینفک زندگی من هستند.

«اگر بی‌بال به دنیا آمدی، مانع رشد بال‌هایت نشو.»

مادام آبرت لبخندی زد و گفت: «دیدی مادمازل؟ فرمان‌روایی از آنِ شجاعان است!»

به یاد آوردم که بوی همیشه می‌گفت: «آمریکا هرزه‌ای‌ست که حاضر است برای یک دلار هر کاری کند»

«چیزی رو که آدم خودش به‌دست نیاورده باشه در حقیقت مال خودش نیست و هر لحظه ممکنه اون رو ازش بگیرن. اما حتی اگه آدم همهٔ اون چیزی رو که با کار به‌دست می‌آره از دست بده بازهم موفقیت در اون کار و اون دستاوردها رو خواهد داشت.»

من همیشه مجذوب یا شاید بتوان گفت مغلوب مردانی می‌شدم که بی‌هیاهو دنبال تحقق خواسته‌هایشان بودند.

«من آن‌قدر مغرور نیستم که امروز وانمود کنم، خبر دارم که فردا چگونه خواهد بود.»

می‌خوام یه کاخ بخرم و بهترین اسب‌های مسابقهٔ کشور رو پرورش بدم. برام مهم نیست که دیگران چی بگن. آدم یه بار زندگی می‌کنه. دلم می‌خواد طبق قوانین خودم عمل کنم

زمان پرسرعت می‌گذشت و من در فرایند تسکین و بازیابی خود، فرصت‌ها بود که از دست می‌دادم.

کاغذ یادداشت را مچاله کردم، یک قیچی برداشتم و به دستشویی طبقهٔ بالا شتافتم. در مقابل آینه ایستادم، به چهرهٔ رنگ‌پریده و اشک‌هایی که به‌زحمت پشت پلک‌هایم پنهان داشته بودن نگاهی انداختم و بعد موهایم را که تا سرشانه‌هایم می‌رسید تا زیر چانه قیچی زدم.

«زنی که عطر نزنه آینده نداره

«اگر بی‌بال به دنیا آمدی، مانع رشد بال‌هایت نشو.»

تو همه‌ش می‌گی هیچ کاری رو خوب بلد نیستی. از کجا می‌دونی وقتی هیچ کاری رو امتحان نکردی؟!

«از اینکه زندگی را عمیقاً غمگین آغاز کرده‌ام، حسرتی به دل ندارم.»

اما ما که نمی‌تونیم هرچیزی به ذهنمون می‌رسه رو بگیم که. فکر کن چه دنیایی می‌شه اگه هرکی از راه می‌رسه هرچیزی رو که بدش می‌آد به زبون بیاره

گفت: «نه من فقط حاضرم که با عشق ازدواج کنم.» پس بالاخره ذره‌ای جهالت در او یافت می‌شد. ازدواج با عشق رؤیایی بیش نبود و تنها ساده‌لوح‌ها آن را در سر می‌پروراندند؛ حتی من این را می‌دانستم.

«هیچ‌کس نمی‌تونه مروارید اصل رو از مروارید بدل تشخیص بده؛ درست مثل کاری که تو با خودت می‌کنی.»

«آمریکا هرزه‌ای‌ست که حاضر است برای یک دلار هر کاری کند»

«مادمازل تا حالا شده کسی رو که از خودت هم بیشتر دوستش داری، از دست داده باشی؟ یه چیز که ارزشمندترینه، غیرقابل‌جایگزینه، حاضری زندگی‌ت رو برای نجاتش بدی.» جلوی اشک‌های ناگهانی‌ام را گرفتم و گفتم: «بله. یه بار.» لبخند محزونی زد و گفت: «فکر می‌کردم که تجربه‌ش رو داشته باشی. بعدش هیچ‌چی دیگه مثل سابق نمی‌شه، مگه نه؟ زندگی ادامه پیدا می‌کنه، چون نمی‌شه کاری‌ش کرد اما آدم دیگه اون آدم قبلی نیست.»