بریده‌هایی از کتاب وقتی که او رفت

مادر و پدرم به‌خاطر محدود کردن بچه‌های‌شان قابل بخشش نبودند

هیچ‌کس دربارهٔ هیچ‌چیز این‌روزا فکر نمی‌کنه. همه فقط چیزایی که توییتر به‌شون میگه رو باور کنن. همه‌چی تبلیغاتیه، اما بهش یه تفکر لیبرالی درست می‌پوشونن. ما یه ملت گوسفندیم

وقتی یک نفر به خوب بودن مشهور می‌شود دیگر نمی‌تواند بد رفتار کند

وقتی بیست‌ویک سالم بود فکر می‌کردم که شخصیت محکمی دارم. می‌گفتم مثل سنگ می‌مونم. که هرچیزی رو بخوام حس کنم می‌کنم، و به هرچی باور داشته باشم همون درسته. اما الان می‌دونم که مثل مایع می‌مونم و شکل عوض می‌کنم. برای همین هرچیزی که الان حس می‌کنی، موقتیه.

همیشه از آدم‌هایی بود که نیمهٔ خالی لیوان را می‌دید. او می‌توانست در ماجراهای لذتبخش هم موردی برای شکایت کردن پیدا کند و لذت خبرهای خوب را در یک لحظهٔ کوتاه، به‌سرعت با نگرانی‌های آزاردهندهٔ جدیدی خراب کند

مردی که نمی‌تونه کسی رو دوست داشته باشه، اما نیاز داره که دوستش داشته باشن

«وقتی کتاب می‌خونم احساس می‌کنم توی یه دنیای واقعی هستم و وقتی کتاب رو می‌بندم انگار به رؤیا برگشتم.»

آشپزی تنها برای خوب کردن حال کسی که می‌خورد خوب نیست، بلکه حال کسی را هم که آشپزی می‌کند خوب می‌کند.

دوبار در روز. برای خانواده‌اش غذا می‌پخت تا به آن‌ها نشان بدهد که دوست‌شان دارد، که می‌خواهد آن‌ها سالم باشند، تا آن‌ها را ایمن نگه دارد.

واقعاً دلش نمی‌خواست این کار را بکند. نق زدن می‌تواند گاهی خسته‌کننده باشد. ممکن است که باعث شود عقلت را از دست بدهی... و بی‌نتیجه هم باشد