بریده‌هایی از کتاب آفتاب در مصاف

اگر صد سال دیگر علی‌بن‌الحسین (ع) و امیرالمؤمنین (ع) گریه میکردند، عبادت میکردند، جهاد میکردند و به خلق خدا خدمت میکردند، باز هم مشتاق عبادت بودند؛ زیرا درگاه عبادت خدا آنقدر بلند و وسیع است که بسادگی هیچ انسانی نمیتواند خودش را مستغنی از عبادت و دعا بداند.

بارها امام (ره) گفتند ما برای نتیجه اقدام نمیکنیم، ما برای وظیفه اقدام میکنیم؛ ما اقدام میکنیم برای اینکه وظیفه‌مان را انجام داده باشیم. البته خدای متعال اگر عمل ما از روی اخلاص باشد، ما را به نتیجه هم خواهد رساند.

صبر و دوراندیشی امام حسن (ع)، و ایثار و فداکاری امام حسین (ع)، ناشی از تربیتها و خصلتهای فاطمه (س) است

حضرت زینب (س) عصر عاشورا، برافراشته شدن پرچم کربلا را در طول تاریخ نوید داد همان عصر عاشورا - بنا به نقل بعضی از روایات – زینب (س) به برادرزادهٔ خودش علی‌بن‌الحسین (ع) گفت: ای برادرزادهٔ من! اوضاع این‌گونه نمیماند؛ این قبرها آباد خواهد شد، این پرچم برافراشته خواهد شد، مردم و ملّتها و نسلها، گروه گروه می‌آیند و از اینجا درس میگیرند و برمیگردند. اینجا مَدرس آزادی‌خواهان عالم خواهد شد، و شد. آن روز این امید، آینده را نشان میداد.

باید خاطرهٔ شهادت امام حسین (ع) که درس مقاومت در مقابل یزیدی‌های زمان است، برای همهٔ نسلها حفظ شود اگر حسین (ع) شهید میشد، اما مردم آن روز و مردم نسلهای بعد نمی‌فهمیدند شهید شده، این خاطره چه اثری و چه نقشی میتوانست در رشد و سازندگی و هدایت و برانگیختگی ملّتها و اجتماعات و تاریخ بگذارد؟ میدانید هیچ اثری نداشت. آری؛ حسین (ع)‌ شهید میشد، خود او به اعلا علّیین رضوان خدا میرسید؛ شهیدانی که کسی نفهمید و در غربت، سکوت و خاموشی شهید شدند، به اجر خودشان در آخرت رسیدند، روح آنها فتوح و گشایش را در درگاه رحمت الهی به دست آورد؛ اما چقدر درس و اسوه میشدند؟ شهیدی که خون او بجوشد و در تاریخ سرازیر شود، اسوه میشود

مسلمانان باید وحدت داشته باشند و از اهانت به مقدّسات یکدیگر پرهیز کنند مراقب باشید دستخوش فریب استکبار جهانی نشوید.

حرکت رزمندگان ما امروز حرکت حسینی و عاشورایی است؛ یعنی روح و جهتش جهت عاشورا است؛ اما دشمنان این را بدانند که نتایج عملی و فعلی این حرکت، در نقطهٔ مقابل آنچه در عاشورا انجام گرفت، خواهد بود. اگر در عاشورا نیروهای رزمندهٔ حق معدود بودند و به شهادت رسیدند، به فضل الهی هر روزی که میگذرد، نیروهای رزمندهٔ ما قوی‌تر و ثابت‌قدم‌تر و راسخ‌العقیده‌تر و از لحاظ قوّت قلب و قوّت بازو و امکانات و تجهیزات، از روز قبل بهترند.

قیام امام (ع) درسی بزرگ برای تاریخ است امام حسین (ع) این وضع را دید و قیام کرد، برای اینکه به همهٔ ملّتهای مسلمان در طول تاریخ نشان بدهد که وقتی اساس اسلام در خطر است و حملات حساب‌شدهٔ قدرتمندان، اسلام را تهدید میکند، چه باید کرد.

یاران حسین‌بن‌علی (ع)؛ اهل عبادت و ذکر ذکر و عبادت رزمندگان در جبهه‌های جنگ تحمیلی، از خصوصیات ممتاز ماست اینکه امام فرمودند: در جبهه‌های جنگ ما و سنگرهای ما مثل مسجد عبادت میشود و ذکر گفته میشود و آهنگ قرآن در آن به گوش میرسد، یکی از خصوصیات ممتاز ماست؛ باید این را حفظ کنیم. این را صدر اسلام و میان نیروهای پیغمبر (ص) و امیرالمؤمنین (ع) و امام حسین (ع) سراغ داریم؛ جای دیگر سراغ نداریم.

شهادت حسین‌بن‌علی (ع) و بقای اسلام؛ دو روی یک سکه شهادت امام حسین (ع)، بقای اسلام را در طول تاریخ به همراه داشت در همان حالی که آسمان و زمین بر شهادت حسین‌بن‌علی (ع) خون میگریست، تاریخ بر بقا و دوام اسلام لبخند میزد. همان‌گونه که آسمان و زمین برای کشته شدن پیغمبران، صلحا و ابرار میگریست، سنّتهای الهی بر روی بقای دین خدا در تاریخ لبخند میزد.