بریده‌هایی از کتاب فقر احمق می کند

حالا می‌توانیم بگوییم که فقرا ظرفیت مؤثر کمتری نسبت به افراد بهره‌مند دارند. دلیل این موضوع نیز نه قابلیتِ کمترِ این افراد، که تسخیرشدن بخشی از ذهنشان توسط کمیابی است.

علم اقتصاد درواقع مطالعهٔ شیوهٔ به‌کارگیری ابزار محدود برای رسیدن به خواسته‌های نامحدود است،

کمیابی باعث می‌شود نتوانیم روی چیزهای دیگر تمرکز کنیم. زیرا کمیابی توجه ما را تسخیر می‌کند و تمرکز بر آن غیرارادی است

جرقه‌های خلاقانه مانند این بر پایهٔ ماه‌ها و سال‌ها کار سخت و مداوم به وجود می‌آیند.

جرقه‌های خلاقانه مانند این بر پایهٔ ماه‌ها و سال‌ها کار سخت و مداوم به وجود می‌آیند.

منظور ما از کمیابی برخورداری از چیزی کمتر از مقداری است که فکر می‌کنی نیاز داری.

آن اتاق دیگر آرام نیست. نادیده‌گرفتن این قطارهای پرسروصدای ذهنی به اندازهٔ قطارهای واقعی دشوار است.

کمیابی ذهن را تسخیر می‌کند.

تفاوت میان کسی که در جهان درحال‌توسعه با ۱ دلار در روز زندگی می‌کند با کسی که در جهان توسعه‌یافته با ۱۰۰ دلار در روز زندگی می‌کند ربطی به رفتار فرد نداشته و تنها به جغرافیای تولد وابسته است.

اگر می‌خواهید فقرا را درک کنید، خود را در شرایطی تصور کنید که ذهنتان جای دیگری مشغول است. شب قبل به اندازهٔ کافی نخوابیده‌اید و تفکر برایتان دشوار شده است. خودمهاری مثل یک چالش دشوار به نظر می‌رسد. حواستان پرت می‌شود و خیلی راحت آشفته می‌شوید. و این اتفاق هر روز تکرار می‌شود. فقر، در کنار همهٔ چالش‌های مادی، یک چالش ذهنی نیز به همراه دارد.

غذاهای آماده و بی‌کیفیت ممکن است باعث چاقی مفرط افراد فقیر و گرفتار شود، کسانی که به ترتیب بیشتر در معرض این غذاها و کمتر مراقب آن‌ها هستند؛ در مقابل برای ثروتمندان و افراد آسوده‌خاطر تهدید کمتری به حساب می‌آید.

تسخیر توجه می‌تواند یک تجربه را نسبت به واقعیتش دچار تغییر کند. در اتفاقات کوتاهی که تمرکز زیادی به خود جلب می‌کند، مثل تصادف ماشین یا دزدی، افزایش مشغولیت توجه باعث ایجاد چیزی می‌شود که پژوهشگران نامش را «بسط ذهنی زمان»(۱۴) می‌گذارند.

طراحی یک نقشه مهم است اما اضطراری نیست و این درست از همان کارهایی است که تونل‌زنی باعث می‌شود از آن غفلت کنیم. برنامه‌ریز نیازمند برداشتن گامی به عقب و گسترده‌تر دیدن موضوع است، درحالی‌که ژانگولربازی ما را در وضعیتی که در آن قرار داریم قفل می‌کند.

«انسان به اندازهٔ چیزهایی که می‌تواند نادیده بگیرد ثروتمند است». (۲۶)

یکی دیگر از نمودهای تونل‌زنی تصمیم به چندوظیفگی است. ممکن است درحالی‌که «گوشمان به تلفن است» ایمیلمان را چک کنیم، یا چند تا ایمیل را حین خوردنِ شام بفرستیم. این کار باعث صرفه‌جویی در زمان می‌شود، اما بی‌هزینه نیست: متوجه‌نشدن نکته‌ای در تماس تلفنی یا سر میز نهار، یا نوشتن یک ایمیل بی‌دقت و نامناسب. این هزینه‌ها موقع رانندگی می‌تواند وحشتناک باشد. زمانی‌که از راننده‌ای صحبت می‌کنیم که به چندوظیفگی مشغول است، معمولاً راننده‌ای به ذهنمان می‌آید که مشغول صحبت با موبایل است. حقیقت این است که مطالعات نشان داده که صحبت با تلفن همراه در هنگام رانندگی می‌تواند خطرناک‌تر از رانندگی با سطح الکل بیش از حد مجاز باشد.

اگر مورچه‌ها این‌قدر کارگران پرکاری هستند، چطور برای این‌همه گشت‌وگذار وقت دارند؟(۱)

اگر مورچه‌ها این‌قدر کارگران پرکاری هستند، چطور برای این‌همه گشت‌وگذار وقت دارند؟(۱) ماری درسلر، بازیگر زن برندهٔ اسکار

تسخیر توجه می‌تواند یک تجربه را نسبت به واقعیتش دچار تغییر کند

معمولاً مدیریت زمان و مدیریت پول را دو مسئلهٔ مجزا می‌دانیم. پیامدهای شکست در این دو متفاوت است: عدم مدیریت مناسب زمان به شرمندگی یا عملکرد کاری بی‌کیفیت ختم می‌شود؛ مدیریت نامناسب پول به جریمه یا حتی خلع ید ختم می‌شود.

افراد غنی و فقیر، در جهان واقع، از جهات بسیاری با هم فرق می‌کنند. پس‌زمینه‌ها و تجربیاتِ متفاوت آن‌ها به شخصیت‌ها، توانایی‌ها، سلامت، تحصیلات و ترجیحات متفاوت ختم می‌شود.