بریده‌هایی از کتاب زنان و قدرت

جیمز در مقاله‌هایش به‌روشنی می‌گوید در کدام نقطه ایستاده؛ چون جیمز دربارهٔ آلودگی مسری و اثر اجتماعی مخرب صدای زنان می‌نویسد، با واژه‌هایی که به احتمال زیاد ممکن بود از قلم یک رومی قرن دومی تراوش کند

یکی از بن‌مایه‌های اصلی کتاب بوستونی‌ها نوشتهٔ هنری جیمز که در سال ۱۸۸۰ منتشر شد، به سکوت واداشتن وِرنا ترنت، سخنران و فعال فمنیست جوان است. هرچه رابطه‌اش با خواستگارش بزل رنسام (مردی که جیمز تاکید دارد از صدای بم پرطنینی برخوردار است) نزدیک‌تر می‌شود، درمی‌یابد که در صحبت، به روال سابق و در اجتماع، ناتوان‌تر می‌شود. رنسام که درحقیقت صدای ورنا را از اجتماع به اختفا می‌برد، اصرار دارد که ورنا فقط با او سخن بگوید، می‌گوید: "کلام آرامش‌بخشت را فقط برای من نگه دار."

در سراسر ادبیات کهن مدام بر اقتدار صدای بم مردانه در مقایسه با صدای زنانه تاکید شده است. به‌گفتهٔ صریح و روشن یک رسالهٔ علمی قدیمی، صدای بم نشانگر شجاعت مردانه و صدای زیر نشانگر بزدلی زنانه است.

زنی به نام مِیسا، موفق می‌شود در محکمه از خودش دفاع کند و "چون در پسِ ظاهر زنانه سرشتی مردانه داشت بیناجنسی خوانده شد".

ممکن بود استعارهٔ "سقف شیشه‌ای" را نفهمد و گیجش کند، اما به‌خوبی آگاه بود هرچه در سلسله مراتب شغلی بالاتر برود، صورت‌های زنانه کمتری می‌بیند.