بریده‌هایی از کتاب نمی‌توانی به من آسیب بزنی

همه می‌توانند شاهکارهایی به نمایش بگذارند که روزی فکر می‌کردند غیرممکن است. ما باید در راستای تحقق این امر ذهنیت خود را تغییر دهیم و حاضر به کنارگذاشتن هویت خود باشیم و همیشه بیش‌تر تلاش کنیم تا به بیش‌تر دست پیدا کنیم و به بیش‌تر تبدیل شویم

همهٔ ما، بدون این‌که متوجه باشیم، بخش بزرگی از ظرفیت‌مان را نادیده می‌گیریم. ما طبق عادت به چیزی کم‌تر از حد عالیِ خودمان قانع می‌شویم: درحین کار، در مدرسه، در رابطه‌های‌مان، و در زمین بازی یا مسیر مسابقه. هریک از ما به کم قانع می‌شویم و به فرزندان خود نیز می‌آموزیم تا به کم‌تر از حد عالیِ خودشان قانع شوند

برای ذهن نیز اصل مشابهی وجود دارد. تا زمانی‌که سختی‌هایی مانند آزار، قلدری، شکست و ناامیدی را تجربه نکنید، ذهن‌تان سست و درمعرض خطر باقی می‌ماند. تجارب زندگی، مخصوصاً تجربه‌های منفی، به چغرشدن ذهن کمک می‌کنند؛ اما به خودتان بستگی دارد که این خطوط چغری را کجا پیدا کنید. اگر خودتان را در بزرگ‌سالی قربانی ببینید، این چغری تبدیل به بیزاری‌ای می‌شود که از شما دربرابر ناشناخته‌ها محافظت می‌کند. باعث می‌شود که زیادی محتاط و بدگمان باشید و احتمالاً خیلی زود عصبانی شوید. موجب می‌شود که از تغییر بترسید و ارتباط با شما دشوار شود؛ اما ذهن‌تان را محکم نمی‌کند.

وقتی انگیزه یافته باشید، هرچه سر راه‌تان است به سوختی برای دگرگونی شما تبدیل می‌شود، ازجمله تبعیض نژادی، تبعیض جنسیتی، مصدومیت، طلاق، افسردگی، چاقی، مصیبت، یا فقر. گام‌های مطرح‌شده در این کتاب الگوریتمی تکاملی را تشکیل می‌دهند که موانع را کنار می‌زنند و افتخار و آرامشی همیشگی به ارمغان می‌آورند. امیدوارم آماده باشید. وقت آن رسیده با خودتان بجنگید.

حتی بهترین سخنرانیِ انگیزشی یا روش خودیاری نیز فقط تأثیری موقتی دارند. آن‌ها سیستم مغزتان را درست نمی‌کنند؛ آرزوهای‌تان را بزرگ و زندگی‌تان را شادتر نمی‌کنند. انگیزه تقریباً هیچ‌کس را تغییر نمی‌دهد. جبران قرعهٔ بدِ تقدیرِ من فقط و فقط بر دوش خودم بود.