بریده‌هایی از کتاب مربی تریلیون دلاری

«ما اغلب حس می‌کنیم بین حمایت و به‌چالش‌کشیدن دیگران باید یکی را انتخاب کرد. دانشمندان علوم اجتماعی در حوزهٔ رهبری به همان نتیجه‌ای می‌رسند که درمورد پرورش فرزند می‌رسند: این انشعابی کاذب است. باید هم‌زمان حمایتگر و پرتوقع باشید، استانداردها و انتظارات بالایی داشته باشید، اما تشویق لازم برای رسیدن به آن‌ها را هم فراهم کنید. این عشق سختگیرانه است. بخشندگان ناخوشایند در ظاهر خشن و تند هستند، اما در درون بهترین را برای دیگران می‌خواهند. آن‌ها بازخوردی انتقادی را به زبان می‌آورند که کسی دوست ندارد بشنود، اما همه نیاز دارند بشنوند.»

بیل به‌صورت غریزی اجتماع می‌ساخت

آشکارا برای افراد و موفقیت‌های‌شان شادی کنید.

وقتی افراد را بشناسید و به آن‌ها توجه و علاقه نشان دهید، رهبری تیم‌ها بسیار لذت‌بخش می‌شود و تیم‌ها هم مؤثرتر عمل می‌کنند.

در کلمبیا، بعد از شکستی واقعاً سخت، بیل در رختکن سر تیمش فریاد کشید؛ واقعاً آن‌ها را سرزنش کرد. او بعدها گفت: «این تیمی بود که از دست دادم و آن هم لحظه‌ای بود که آن‌را از دست دادم.» او تیمش را جمع نکرد، وفاداری خود را به آن‌ها نشان نداد و تصمیماتی نگرفت که ممکن بود به آن‌ها کمک کند

موقع باختن است که وفاداری و تعهد و صداقت حتی مهم‌تر از قبل می‌شوند

بدون هیچ حرفی از برنده‌شدن، نمی‌توان از مربیگری یا هدایت شرکت سخن گفت

«مربیگری مثبت»، یعنی شروع با تحسین و بعد دادن بازخورد سازنده را یاد می‌گیریم

تمرکز روی احساسات و تخلیهٔ آن‌ها باید به‌سرعت اتفاق بیفتد تا انرژی بیش‌تری معطوف به راه‌حل‌ها شود.

چرا بعضی تیم‌ها «باهوش‌تر» از مجموع آی‌کیوی افرادند؟ جواب سه قسمت دارد: در مؤثرترین تیم‌ها، به‌جای این‌که یک یا دو نفر بر گفت‌وگوها مسلط باشند، همه مشارکت می‌کنند، افراد در این تیم‌ها در تشخیص حالت‌های پیچیدهٔ عاطفی بهتر عمل می‌کنند، و... این تیم‌ها زنان بیش‌تری دارند.