بریده‌هایی از کتاب زندگی ات را ۸۰/۲۰ کن؛ چگونه با تلاش کمتر، کار بیشتری انجام داده و زندگی خود را تغییر دهید

من قانون پارکینسون را در چند کتاب دیگرم ذکر کرده‌ام. این قانون، به خوبی با قاعده ۸۰/۲۰ هماهنگ است. این قانون بیان می‌کند که: «کار به اندازه‌ای که زمان در دسترس برای تکمیلش را پر کند، گسترش می‌یابد.» بنابراین اگر به خودتان پنج ساعت برای تمیز کردن خانه وقت بدهید، این کار، پنج ساعت طول خواهد کشید. اگر مقدار زمان در دسترس را به دو ساعت کاهش دهید، همه چیز را در دو ساعت انجام خواهید داد.

قبول کنید که خوب، به اندازه کافی خوب است من قبلا یک کمال‌گرا بودم. این ویژگی، به روش‌های مختلفی آشکار می‌شد، از جمله در مورد زمانی که برای حصول اطمینان از این که خانه‌ام بی‌عیب است، سپری می‌کردم. امروز، متوجه شده‌ام که ساعت‌هایی که در مورد نگه داشتن همه چیز به صورت تمیز و آراسته، وسواس به خرج می‌دادم را تلف کرده‌ام. در عین حال، آن ظاهر تمیز و آراسته، مدت کوتاهی دوام می‌آورد؛ و مجبور بودم هر هفته آن را دوباره تمیز کنم تا ظاهر بی‌نقصش را حفظ کند. بالاخره، در یک لحظه این موضوع را درک کردم: زمانی که صحبت از تمیز کردن خانه است، «خوب» به اندازه کافی خوب بود. خانهٔ من، نیازی نداشت که بی‌عیب به نظر برسد. هیچ کس چنین انتظاری نداشت و وقتی که بی‌عیب بود، هیچ کس متوجه آن نمی‌شد. بنابراین شروع به استفاده از اصل پارتو کردم

شما نیازی به تبدیل شدن به متخصص در همه چیز ندارید. همچنین نیازی به تولید نتایج بی‌عیب با استفاده از تخصص جدیدتان هم ندارید. بلکه، با یک هدف شروع کنید و سپس روی تعداد کمی از ورودی‌های مربوط به آموزش‌تان که انتظار دارید اکثریت نتایج را تولید کنند، تمرکز کنید. به این ترتیب، از فرایند یادگیری بیشتر لذت خواهید برد و شواهد سریعی را مشاهده خواهید کرد که نشان می‌دهند در حال کارآتر شدن هستید.

کارآ بودن، مهم‌تر از کامل بودن است.

این خلاصه قانون ۸۰/۲۰ است: انجام کار بیشتر با تلاش کمتر.

ما برای کامل بودن تلاش نمی‌کنیم. بلکه در حال یادگیری مطالب و ایجاد مهارت‌های جدید برای اهداف خاص هستیم. اصل پارتو، کمال‌گرایی را تحمل نمی‌کند.

مدت‌ها پیش، قبل از اینکه خواندن کتاب‌ها را تمام کنم، احساس عجیبی برای رها کردن آنها داشتم. بخشی از من، امیدوار بود که کتاب‌ها بهتر شوند. اما یک بخش بزرگتر، به راحتی احساس گناه می‌کرد که آنها را کنار گذاشته است. به خودم می‌گفتم: «تنبل نباش. کتاب را تمام کن!» و با بی‌میلی دوباره آن را برمی‌داشتم و به خواندن ادامه می‌دادم. حالا تشخیص می‌دهم که این یک کار احمقانه بوده است. به نظر من، زندگی خیلی کوتاه‌تر از آن است که کتاب‌هایی را که از آنها لذت نمی‌برم بخوانم. هر چه باشد، تمام کردن چنین کتاب‌هایی مانع حرکتم به سوی کتاب‌های دیگری که از نظر من ارزشمندتر هستند، می‌شود.

«کار به اندازه‌ای که زمان در دسترس برای تکمیلش را پر کند، گسترش می‌یابد.» بنابراین اگر به خودتان پنج ساعت برای تمیز کردن خانه وقت بدهید، این کار، پنج ساعت طول خواهد کشید. اگر مقدار زمان در دسترس را به دو ساعت کاهش دهید، همه چیز را در دو ساعت انجام خواهید داد.

در اینجا یک حقیقت زشت وجود دارد: لیست‌های طولانی کارهای روزانه، به بهره‌وری ما صدمه می‌زنند. آنها در واقع از انجام کارها جلوگیری می‌کنند. بدتر از آن اینکه، مانع توانایی ما برای انجام کارهای مهم می‌شوند، چون وظایف غیرضروری، زمان در دسترس ما را تخلیه می‌کنند و تمرکزمان را از بین می‌برند.

قانون ۸۰/۲۰ را ابزاری قدرتمند خواهید یافت که می‌توانید از آن برای دستیابی به حداکثر رضایت از زندگی حرفه‌ای، خانوادگی و روابط‌تان استفاده کنید