بریده‌هایی از کتاب زندگی ات را ۸۰/۲۰ کن؛ چگونه با تلاش کمتر، کار بیشتری انجام داده و زندگی خود را تغییر دهید

من قانون پارکینسون را در چند کتاب دیگرم ذکر کرده‌ام. این قانون، به خوبی با قاعده ۸۰/۲۰ هماهنگ است. این قانون بیان می‌کند که: «کار به اندازه‌ای که زمان در دسترس برای تکمیلش را پر کند، گسترش می‌یابد.» بنابراین اگر به خودتان پنج ساعت برای تمیز کردن خانه وقت بدهید، این کار، پنج ساعت طول خواهد کشید. اگر مقدار زمان در دسترس را به دو ساعت کاهش دهید، همه چیز را در دو ساعت انجام خواهید داد.

قبول کنید که خوب، به اندازه کافی خوب است من قبلا یک کمال‌گرا بودم. این ویژگی، به روش‌های مختلفی آشکار می‌شد، از جمله در مورد زمانی که برای حصول اطمینان از این که خانه‌ام بی‌عیب است، سپری می‌کردم. امروز، متوجه شده‌ام که ساعت‌هایی که در مورد نگه داشتن همه چیز به صورت تمیز و آراسته، وسواس به خرج می‌دادم را تلف کرده‌ام. در عین حال، آن ظاهر تمیز و آراسته، مدت کوتاهی دوام می‌آورد؛ و مجبور بودم هر هفته آن را دوباره تمیز کنم تا ظاهر بی‌نقصش را حفظ کند. بالاخره، در یک لحظه این موضوع را درک کردم: زمانی که صحبت از تمیز کردن خانه است، «خوب» به اندازه کافی خوب بود. خانهٔ من، نیازی نداشت که بی‌عیب به نظر برسد. هیچ کس چنین انتظاری نداشت و وقتی که بی‌عیب بود، هیچ کس متوجه آن نمی‌شد. بنابراین شروع به استفاده از اصل پارتو کردم

شما نیازی به تبدیل شدن به متخصص در همه چیز ندارید. همچنین نیازی به تولید نتایج بی‌عیب با استفاده از تخصص جدیدتان هم ندارید. بلکه، با یک هدف شروع کنید و سپس روی تعداد کمی از ورودی‌های مربوط به آموزش‌تان که انتظار دارید اکثریت نتایج را تولید کنند، تمرکز کنید. به این ترتیب، از فرایند یادگیری بیشتر لذت خواهید برد و شواهد سریعی را مشاهده خواهید کرد که نشان می‌دهند در حال کارآتر شدن هستید.

کارآ بودن، مهم‌تر از کامل بودن است.

این خلاصه قانون ۸۰/۲۰ است: انجام کار بیشتر با تلاش کمتر.

ما برای کامل بودن تلاش نمی‌کنیم. بلکه در حال یادگیری مطالب و ایجاد مهارت‌های جدید برای اهداف خاص هستیم. اصل پارتو، کمال‌گرایی را تحمل نمی‌کند.

مدت‌ها پیش، قبل از اینکه خواندن کتاب‌ها را تمام کنم، احساس عجیبی برای رها کردن آنها داشتم. بخشی از من، امیدوار بود که کتاب‌ها بهتر شوند. اما یک بخش بزرگتر، به راحتی احساس گناه می‌کرد که آنها را کنار گذاشته است. به خودم می‌گفتم: «تنبل نباش. کتاب را تمام کن!» و با بی‌میلی دوباره آن را برمی‌داشتم و به خواندن ادامه می‌دادم. حالا تشخیص می‌دهم که این یک کار احمقانه بوده است. به نظر من، زندگی خیلی کوتاه‌تر از آن است که کتاب‌هایی را که از آنها لذت نمی‌برم بخوانم. هر چه باشد، تمام کردن چنین کتاب‌هایی مانع حرکتم به سوی کتاب‌های دیگری که از نظر من ارزشمندتر هستند، می‌شود.

«کار به اندازه‌ای که زمان در دسترس برای تکمیلش را پر کند، گسترش می‌یابد.» بنابراین اگر به خودتان پنج ساعت برای تمیز کردن خانه وقت بدهید، این کار، پنج ساعت طول خواهد کشید. اگر مقدار زمان در دسترس را به دو ساعت کاهش دهید، همه چیز را در دو ساعت انجام خواهید داد.

در اینجا یک حقیقت زشت وجود دارد: لیست‌های طولانی کارهای روزانه، به بهره‌وری ما صدمه می‌زنند. آنها در واقع از انجام کارها جلوگیری می‌کنند. بدتر از آن اینکه، مانع توانایی ما برای انجام کارهای مهم می‌شوند، چون وظایف غیرضروری، زمان در دسترس ما را تخلیه می‌کنند و تمرکزمان را از بین می‌برند.

اگر یک کتاب، در ۲۵% اول خود، موفق به درگیر کردن شما نشد، متعهد باشید که آن را کنار بگذارید.

قانون ۸۰/۲۰ را ابزاری قدرتمند خواهید یافت که می‌توانید از آن برای دستیابی به حداکثر رضایت از زندگی حرفه‌ای، خانوادگی و روابط‌تان استفاده کنید

دوستی‌هایی که باعث ایجاد استرس در من می‌شدند، اولین‌هایی بودند که حذف شدند.

کارکنان شما، بزرگترین دارایی‌تان هستند. اما همچنین می‌توانند نشانگر بزرگترین ناکامی شما هم باشند. شغل شما این است که در زمان برداشتن موانع، ابزاری که برای انجام کارشان نیاز دارند را به آنها بدهید و در زمان ضرورت، الهام‌بخش آنها باشید، آنها را تشویق و از آنها حمایت کنید. مشکل این است که هرکدام از کارمندان، دارای مهارت‌های گوناگونی هستند، ذهنیت متفاوتی در سر دارند و با چالش‌های متفاوتی روبرو هستند که ریشه در شخصیت‌های آنها دارد. برخی از آنها حتی ممکن است برنامه‌های کاری‌ای داشته باشند که با برنامه شما ناسازگار باشد. شما می‌توانید به معنای واقعی کلمه، تمام روز را صرف مدیریت افراد کنید، بدون اینکه نتیجه‌ای از آن کسب کنید. قانون ۸۰/۲۰، کار شما را به عنوان یک مدیر آسان‌تر و ساده‌تر می‌کند. این موضوع بستگی به مشاهدهٔ کارکنان‌تان و صادق بودن با خودتان در مورد توانایی‌ها و تمایلات آنها دارد. اول، به عنوان یک قاعده کلی، ۲۰ درصد از اعضای تیم‌تان، ۸۰ درصد از خروجی را تولید خواهند کرد. این ۲۰% را شناسایی کنید. این افراد، کارکنان فوق‌العاده شما هستند.

اگر می‌خواهید شغلتان را بهبود ببخشید، بسیار مهم است که به جای سخت‌تر کار کردن، هوشمندانه‌تر کار کنید. باید برای وقت‌تان از اهرم استفاده کنید به نحوی که بیشترین تاثیر را بر بهره‌وری‌تان داشته باشد.

اصل پارتو، کمال‌گرایی را تحمل نمی‌کند. برعکس، فرد را تشویق می‌کند که ۸۰ درصد از راهش به سمت هدف را تنها با صرف ۲۰ درصد از منابع موجود برای انجام این کار، طی کند. ذکر می‌کند که از آن لحظه به بعد، بازدهی حالت نزولی پیدا می‌کند.

ما اغلب، عزیزانمان را نادیده می‌گیریم. شاید نه هر روز، و مطمئنا نه عمدا، اما همگی این کار را می‌کنیم. حضور دائمی همسران و فرزندان‌مان، به ما این برداشت را می‌دهد که آنها همیشگی هستند. آنها همیشه آنجا هستند و ما فرض می‌کنیم که همیشه آنجا خواهند بود. در نتیجه، توجه ما به این روابط اصلی کاهش می‌یابد. این طبیعت انسانی است. ما بر روی چیزهایی تمرکز کنیم که می‌ترسیم شاید از دست بدهیم. و با انجام این کار، اغلب در پرورش مهم‌ترین روابط زندگی‌مان شکست می‌خوریم.

بر فعالیت‌هایی تمرکز کنید که به شما اجازه می‌دهند از محیط جدا شوید. به عنوان مثال، به جای چک کردن فیس‌بوک، در بیرون از خانه پیاده‌روی کنید، یک میان وعده سالم درست کنید یا برای یک مکالمه کوتاه، به یک دوست تلفن بزنید.

«کار به اندازه‌ای که زمان در دسترس برای تکمیلش را پر کند، گسترش می‌یابد.» بنابراین اگر به خودتان پنج ساعت برای تمیز کردن خانه وقت بدهید، این کار، پنج ساعت طول خواهد کشید. اگر مقدار زمان در دسترس را به دو ساعت کاهش دهید، همه چیز را در دو ساعت انجام خواهید داد.

شما را تشویق می‌کند که بر ۲۰% از اقداماتی که ۸۰% از نتایج را تولید می‌کنند، تمرکز کنید.

کارآتر بودن، مهم‌تر از کامل بودن