بریده‌هایی از کتاب بصیرت حضرت فاطمه (س)

امام حسن(ع) در مقابل معاویه فرمود: «به خدا سوگند اگر آن هنگام كه رسول‌خدا(ص) رحلت كرد، مردم با پدرم بیعت كرده بودند هم بركات طبیعت نصیب آن‌ها می‌شد و هم تو و امثال تو در حاكمیت مسلمین طمع نمی‌كردید...»

در تاریخ داریم كه سخنگوی قبیله بنی‌عامر‌بن‌صعصعه به رسول خدا(ص) گفت: آیا حاضری اگر به دین تو درآییم و خداوند تو را بر مخالفانت پیروز گرداند، ریاست و خلافت را بعد از خودت به ما برگردانی؟ رسول‌خدا(ص) فرمود: «خلافت در دست خداست، به هر كس بخواهد می‌دهد.»

زیبایی اسلام و بركات آن وقتی ظاهر می‌شود كه همه ابعاد اسلام در جامعه و در زندگی فردی انسان‌ها پیاده شود

از انس‌بن‌مالك روایت شده كه: عمربن‌‌خطاب، صبیغ كوفی را به جهت سؤال از مشكله‌های قرآن، آن‌قدر شلاق زد تا خون در پشتش جاری شد

انس‌بن‌مالك می‌گوید: در زمان خلافت ابابكر، یك یهودی از ابابكر سؤالاتی كرد، ابابكر نتوانست جواب دهد، مسلمانان خواستند به او آسیبی برسانند كه ابن‌عباس گفت: با این مرد به عدالت رفتار نكردید، اگر پاسخ او را دارید به او بدهید وگرنه ببریدش به نزد علی(ع) تا پاسخ او را بدهد و علی(ع) پرسش‌های او را جواب داد.

در جوامع روایی اهل سنت به تواتر داریم كه پیامبر خدا فرمود: «هركس بدون این‌كه امامی بالای سرش باشد بمیرد، به حال جاهلیت مرده است». پس لازمه مسلمانی، داشتنِ امام است؛ با توجه به این‌كه حضرت فاطمه(س). كه به حكم قرآن از هر گناهی منزه است و به فرمایش رسول‌خدا(ص)، خداوند و پیامبر(ص) از خشمش به خشم می‌آیند و با رضایتش، خوشنود می‌شوند. در حالی از دنیا رفت كه بیعت ابابكر را بر عهده نداشت و علی(ع) نیز به مدت شش‌ماه تا وقتی فاطمه(س)زنده بود از بیعت با خلیفه خودداری نمود

«مردم تا فاطمه زنده بود برای علی احترام قائل بودند، اما چون فاطمه درگذشت رابطه مردم با علی تیره گشت»

از عایشه نقل است كه می‌گفت: راستگوتر از فاطمه كسی را ندیدم.

خدا روزی را نیاورد كه ای علی! من باشم و تو نباشی

هر چهار امام اهل سنّت اعم از مالك‌انس،‌ ابوحنیفه، احمد‌حنبل و شافعی اقرار دارند كه مستقیم یا غیرمستقیم از امام صادق(ع) استفاده كرده‌اند

پس از چندی ابابكر گفت: «اَقیلُونی فَلَسْتُ بِخَیرِكُمْ وَ عَلِی فیكُمْ» یعنی؛ مرا رها كنید كه من بهتر از شما نیستم، در حالی‌كه علی در بین شماست. ولی این حرف هرگز به معنی ترك خلافت نبود، بلكه وسیله‌ای بود برای خارج شدن از مسئولیتی كه به دوش می‌كشید و لذا عمر در زمان خلافت خود گفت: «اِنَّ بَیعَهُ اَبی‌بَكْرٍ فَلْتَهٌ فَقَدْ كانَتْ كَذلِكَ غَیرَ اَنَّ اللهَ وَقی شّرَّها» یعنی؛ بیعت با ابابكر یك اشتباه بود، خدا ما را از شرّ آن در امان دارد

«خَوَرُ الْقِنا»؛ یعنی خم‌شدن و ضعیف‌شدن نیزه؛ یعنی این فاجعه حذف ولایت علی(ع) از جامعه، كمرم را خم كرد!! مگر ولایت امام معصوم چیز ساده‌ای است كه بشود شخص دیگری را جایگزین او كرد؟

قلب‌هایتان نسبت به آن اهداف بزرگ معنوی بی‌وفایی پیشه كرده، از سروسامان واقعی .كه ‌آن دفاع از اسلام است. فاصله گرفتید و به سروسامان‌های اشرافی دل بستید و لذا همه‌چیز دارد از دست می‌رود و بی‌وفایی شما هر امیدی را تباه می‌نماید، ولی این بی‌وفایی انگیزه روشن‌كردن موضوع را از من نمی‌گیرد، چراكه این‌ها كه من می‌گویم جوشش دل اندوهگین من است

بنی‌اسرائیل حضرت هارون، وصی موسی را ترك گفتند با آن‌كه می‌دانستند او خلیفه موسی(ع) در میان آن‌ها است؛ و از سامِرِی پیروی كردند؛ و این امّت نیز پدرم را ترك گفتند و با غیر او بیعت نمودند؛ با آن‌كه از رسول‌خدا(ص) شنیده بودند كه به علی می‌گفت: نسبت تو با من همانند نسبت هارون است به موسی، بدون نبوت».

گاهی ما شیعیان هم حواسمان نیست كه فدك مسئله اصلی نبود. فدك نمونه و ملاكی بود برای اثبات انحرافی كه در امر خلافت رسول خدا صورت گرفت.

وقتی با روشنگری‌های فاطمه‌زهرا(س) اثبات شد اخذ فدك حق نبوده، فردا نیز ثابت خواهد شد، اَخذ خلافت نیز حق نبوده است

وقتی عمربن‌عبدالعزیز حاكم شد با این‌كه از قوم بنی‌امیه است، ولی نسبتاً آدم منصفی است، گفت: فدك مال حضرت زهراء(س) است و ما اشتباه كردیم آن را تصاحب نمودیم، آن را به اولاد فاطمه(س)برگرداند

اگر از طریق اهل‌البیت روی موضوعات حق، محكم بمانید، آخرش حقانیت حق و در نتیجه حقانیت شیعه ثابت می‌شود.

وقتی حكم خدا از صحنه زندگی بیرون رفت، خانواده و زندگی انسان به نتیجه حقیقی نمی‌رسد و اختلافات ظاهر می‌شود.

شیعه و سنّی نقل كرده‌اند كه پس از معرفی علی(ع) در غدیر مردم به دستور پیامبر اكرم(ص) شروع كردند به تهنیت گفتن به علی(ع) و از جمله‌ صحابه كه تهنیت گفت عمربن‌خطاب بود كه گفت: «هَنیئاً لَكَ یابْنَ‌اَبی‌طالِب! اَصْبَحْتَ مَوْلای وَ مَوْلَی جَمیعِ‌الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِنات»؛ یعنی گوارایت باد ای پسر ابی‌طالب! مولای من و مولای همه زنان و مردان مؤمن گشتی.