بریده‌هایی از کتاب مصاحبه های برادران کوئن

پرسش: خودتان وقتی فیلمنامه می‌نویسید چطور با هم کار می‌کنید؟ جوئل: همه کار تایپ را او می‌کند. ما کنار هم می‌نشینیم و از اوّل تا آخر با هم کار می‌کنیم. تقسیم کار نمی‌کنیم به این ترتیب که هریک تعدادی از صحنه‌ها را بنویسیم. موقع نوشتن مرتب با هم درباره هر صحنه صحبت می‌کنیم.

چشمگیرترین نکتهٔ سودای خون این است که هم به عنوان کمدی و هم به عنوان تریلر رضایتبخش است. این چیزی است که کوئن‌ها از هیچکاک آموخته‌اند، کسی که روحش بر فراز فیلم در پرواز است، همان طور که بالای فیلم‌های برایان دی پالما در پرواز است، این که جنایت می‌تواند به طور همزمان تراژیک و کمیک باشد.

عادت نگریستن به واقعیت از دید فیلم‌های ژانر پیشین، بعدها به یکی از خصوصیات «آن حس برادران کوئنی» تبدیل شد. به همین نحو، در سودای خون (بلافاصله بعد از نخستین تصویر بدبینانه کارنامه سینمایی‌شان ــ لاستیک ترکیده‌ای که در جاده‌ای در برهوت تکزاس می‌رود)، گفتاری از زبان بازیگر ام. اِمِت والش آغازگر الگویی بود که می‌توان گفت به امضای فیلم‌های برادران کوئن بدل شد. و این نخستین گفتار روی تصویرها با این جمله اگزیستانسیالیستی و بدبینانه پایان می‌یابد که «امّا این جا در تکزاس، خودتان هستید و خودتان»