بریده‌هایی از کتاب خجالت‌ نکش دختر؛ برنامه‌ای برای دستیابی به اهداف بدون خجالت‌زدگی

خواهر عزیزم، اجازه بده همین حالا به تو بگویم: در غیابِ تجربه یا دانش، اراده است که بینِ جایی که ایستاده‌ای و جایی که دوست داری بایستی، تفاوت ایجاد می‌کند.

در واقع باور دارم می‌توانیم دنیا را تغییر دهیم؛ اما ابتدا، باید از زندگی‌کردن در ترسِ قضاوت‌شدن دست بکشیم.

بی‌تجربگی شما به این معنی نیست که موفق نخواهید شد؛ به این معنی است که هنوز موفق نشده‌اید.

«اگر آن‌ها بدانند این رؤیای من است، درباره‌ام چه فکری می‌کنند؟» یادتان باشد: ما نگران نیستیم آن‌ها چه فکری می‌کنند!

روشی که فرد با آن عمل می‌کند و خودش را، به‌ویژه در برابر دیگران، بروز می‌دهد، مثال: «رفتار خوب». ۲. روش عمل انسان‌ها یا جانوران در واکنش به شرایط یا موقعیتی ویژه.

برای بسیاری از زنان، بار نظرات دیگران آن‌قدر سنگین است که قابل‌تحمل نیست. آن‌ها نمی‌توانند از محدودهٔ امن‌شان پا بیرون بگذارند؛ چون خیلی ترسیده‌اند. اما ما این‌طور نیستیم. ما می‌خواهیم دنبالش برویم، بی‌پروا باشیم و می‌خواهیم همهٔ این‌ها را تحمل کنیم؛ چون زندگی‌کردن با تمام توان، ارزش ازمیان‌برداشتن هر مانعی در مسیرمان را دارد.

دنبال‌کردن هدف و رؤیا تا انتهای مسیر را جایی درون خودتان پیدا کنید.

باتوجه‌به آن‌چه درست است، قوی شدم، نه آن‌چه صرفاً نظر دیگران است. شما هم می‌توانید.

شما تنها کسی هستید که می‌تواند تصمیم‌گیری کند.

این‌که حاضر بودم دراِزای دنبال‌کردن آن چیزی که می‌خواستم، بر سر زمانم معامله کنم.

اما به‌هرحال چون به آن صدا گوش نکردم، زندگی‌ام بهتر شد. شما هم می‌توانید.

«ثبات» نکتهٔ کلید کار شماست؛ به این معنا که نمی‌توانید کاری را تنها یک مرتبه یا حتی ده مرتبه انجام دهید و انتظار داشته باشید شما را به مقصد مورد نظرتان برساند. باید رفتارهایی آن‌چنان عادت‌وار داشته باشید که گویا در دی‌ان‌ای شما نهادینه شده‌اند. باید به‌گونه‌ای انجامش دهید که همیشه با بهترین حالت خود زندگی کنید.

اما قضیه این است که هریک از آن اشتباهات به من چیزی آموخت که تضمین می‌کند آن اتفاق دیگر نخواهد افتاد. دانستن این‌که چیزی عظیم می‌تواند از دل خاکستر بیرون بیاید، یعنی وقتی نمی‌توانم کاری را درست پیش ببرم، خودم را هلاک نمی‌کنم. یعنی سریع‌تر بلند می‌شوم، مصمم‌تر از قبل. اشتباه درس‌آموز به شما یاد می‌دهد چطور بهترین شیوه‌ها را خلق کنید.

اگر به خودتان آمدید و دیدید در زندگی برای چیزی تلاش نمی‌کنید یا هدفی ندارید، پس تعجبی هم ندارد که حس کنید این زندگی شماست که بر شما تسلط دارد، نه برعکس.

بسیاری از مسائلِ مربوط به رؤیاهای‌مان، ما را می‌ترسانند؛ اما بزرگ‌ترین ترس ما ترس از این است که به‌خاطر داشتن چنین رؤیاهایی درباره‌مان قضاوت کنند.

پس قضیه از این قرار است: زنان از خودشان می‌ترسند. نه، این مسئله حقیقت دارد. اگر از خودمان نمی‌ترسیدیم، چنین وقت زیادی را صرف معذرت‌خواهی مداوم بابت کسی که هستیم، چیزی که از زندگی می‌خواهیم و زمان لازم برای دستیابی به هر دو نمی‌کردیم.

رؤیا، هرچه باشد، از آن شماست، نه من. نیازی نیست توجیه کنید؛ زیرا تا زمانی که از کسی درخواست تأیید نکرده‌اید، به اجازهٔ کسی هم نیاز ندارید. در حقیقت زمانی که درک کنید لازم نیست رؤیاهای خود را به هر دلیلی برای کسی توجیه کنید، همان روزی است که حقیقتاً شروع می‌کنید به رفتن به‌سوی کسی که باید باشید.