بریده‌هایی از کتاب زندگی عزیز

آن‌ها نمی‌گذارند بروند، ولی توی دلتان می‌گویید کاش رفته بودند.

همیشه می‌گوییم بعضی چیزها را نمی‌شود بخشید، یا می‌گوییم هرگز خودمان را نمی‌بخشیم. ولی می‌بخشیم ــ همیشه می‌بخشیم.

تخیل هم می‌تواند به اندازه تجربه آمادگی ایجاد کند.

سعی کن بین فشار روحی و ملال تعادل برقرار کنی

نگاه‌کردن به‌سمت شهر، شاید فقط برای استنشاق عقلانیتش، به من آرامش می‌داد

باید به آن‌ها اطمینان می‌دادیم که تصمیمی هوشمندانه، حتی شاید بشود گفت با فراغ خاطر، بوده است. مردن با عزت و احترام.

که هر کسی عقیده خودشو درباره خدا داره.»

به‌راستی که هیچ‌چیز در عشق تغییر نمی‌کند.

وقتی با اسب‌ها مشغولی، مردم می‌توانند ببینند که مشغول کاری، ولی وقتی شعر می‌گویی، انگار عمرت را به بطالت می‌گذرانی و از این‌که بخواهی توضیح بدهی مشغول چه کاری هستی، معذب می‌شوی یا خجالت می‌کشی.

تنها چیزی که یک‌خرده آزارم می‌دهد این تصور است که دیگر قرار نیست هیچ اتفاقی در زندگی‌مان بیفتد.