بریده‌هایی از کتاب راهنمای مردن با گیاهان دارویی

می‌گوید این اشتباه بزرگی است که از خودت دست بکشی و بیفتی دنبال بهتر کردن وضع جهان.

به قول تولستوی همه‌چیز برای کسی که می‌داند چگونه صبر کند، به‌موقع اتفاق می‌افتد.

گفتن حقیقت عجیب است. شبیه تماس خرطوم زالوهاست با پوست بدن. شبیه نقطه‌ای است که سِرکنندهٔ بزاق زالوها بی‌حسش می‌کند و می‌شود مجرای انتقال خون از یک موجود زنده به موجود زندهٔ دیگر. آخر داستان کسی نمی‌داند کدام‌یک از این دو موجود زنده می‌ماند. پس حقیقت را نمی‌شود به همین سادگی گفت. به چیزی بیشتر و همزمان کمتر از کلمات نیاز است.

مانده دارد می‌پوسد. بوعلی می‌گوید مرگ‌هایی هستند که آرام‌آرام اتفاق می‌افتند. روح می‌خواهد از بدن جدا شود و همین‌طور که به‌آهستگی می‌رود، بدن ضعیف و ضعیف‌تر می‌شود تا جایی که انقطاع کاملِ روح از جسد رخ بدهد. در این شرایط نباید جسد را زمان زیادی روی زمین نگه داشت چرا که این ارواح خودشان تصمیم به رفتن گرفته‌اند. گویی چیزی می‌دانند که ما زندگان نمی‌دانیم. جسد باید هر چه زودتر خاک شود تا روح آرام بگیرد.

شیخ می‌گوید زمان فقط به واسطهٔ حرکت است که به وجود می‌آید. در واقع در این جهان زمان مقدار حرکت است و کسی که از بندِ حرکت رها باشد می‌تواند از بند زمان رها شود. این همان کاری است که سال‌هاست کرده‌ام. زمان که می‌ایستد همه‌چیز در آنِ واحد اتفاق می‌افتد.

بذرهای کتان را با برگ‌های اُکالیپتوس قاتی می‌کنم و در آب‌جوش می‌ریزم. اتاق همیشه پُر از بخار اُکالیپتوس است. باید هوا را گرم و مرطوب نگه دارم تا سینه خشک نشود

مادر مهربان‌ترین شبحی است که می‌تواند از کنار آدم بگذرد و به یادش بیاورد که در جهان هیچ‌چیزی برای ترسیدن نیست.

بوعلی می‌گوید در فواصل ستون فقرات صدها رشتهٔ ظریف‌اند که حامل احساس و آگاهی‌اند به سرتاسر بدن. لرزیدن ستون فقرات، لرزیدن کل جهان است در یک لحظهٔ خاص.

یک قاشق غذاخوری عسل، یک قاشق غذاخوری روغن نارگیل و یک قاشق غذاخوری آبلیمو را مخلوط می‌کنم. دست‌هایش را درست‌وحسابی با این ترکیب چرب می‌کنم

اگر نه آن استی که من بدین که با تو سخن می‌گویم، بدان پادشاه جهان تقرب همی‌کنم، به بیدار کردن تو، والا مرا خود بدو شغل‌هایی است که به تو نپردازم، و اگر خواهی که با من بیایی، سپس من بیا.

خلاصه مادر شبیهِ مهربان‌ترین شبحی است که می‌تواند از کنارت عبور کند و به یادت بیاورد که در جهان هیچ‌چیزی برای ترسیدن نیست.

کتاب قانون در تاریکی هم درونِ بدن آدمیزاد را عیان می‌کند. هوسش را به سرت می‌اندازد که ای کاش مُرده‌ای دم‌دست داشتی تا بتوانی به همان ظرافت تنش را بشکافی و ببینی چه‌طور این‌همه رگ‌وپی کنار هم قرار گرفته‌اند.

می‌گوید هر انسان دور خودش جهانی دارد؛ جهانی که رنگ، بو و حتا کلمات خاص خودش را دارد و هر فرد آن را با خودش این‌طرف و آن‌طرف می‌برد. هنگامی که آدم‌ها از کنار یکدیگر عبور می‌کنند یا به‌هم فکر می‌کنند و یا با یکدیگر حرف می‌زنند، این جهان‌ها درهم فرو می‌روند و مشترکاتی پیدا می‌شوند. دلیل تفاوت جملات و افکار آدم‌ها، تفاوت همین جهان‌هاست. من اما فکر می‌کنم همهٔ ما در جهان مشترکی زندگی می‌کنیم و هر کدام‌مان برحسب قدرت درونی‌مان صورتی از همین جهان واحد را درک می‌کنیم.

بوعلی می‌گوید عسل شگفت‌انگیزترین داروی طبیعی جهان است، تنها چیزِ فاسدنشدنی این زمین و می‌تواند جاودانه بماند. مایعی است که اعضای آسیب‌دیده را با همان خاصیت فسادناپذیری ذاتی‌اش به حالت اولیه برمی‌گرداند.

یکی از گیاهانی که به‌تازگی روغنش را می‌گیریم بذر کتان است. برای این کار بذرهای کتان را درست‌وحسابی می‌کوبیم و بعد با روغن زیتون قاتی‌اش می‌کنیم. روغنی که به دست می‌آید ترکیبی است از روغن کتان و زیتون و بوی شیرین و کش‌داری دارد و در درمان درد مفاصل، گرفتگی بینی، سرماخوردگی و لاغری معجزه می‌کند. کافی است دو قطره‌اش را در بینی چکاند تا متوجه تأثیر فوری آن شد.

روغن را دوباره به شیشه برمی‌گردانیم و باز گیاهان و ادویه‌ها را به آن اضافه می‌کنیم و ۴۸ ساعت می‌خوابانیم و صافش می‌کنیم. این کار را تا گرفتن کامل روغن گیاهان ادامه می‌دهیم و پس از صاف کردن نهایی، روغن را توی بطری می‌ریزیم و سرش را سفت می‌بندیم و در قفسه‌های انتهایی زیرزمین که کاملاً خشک‌اند نگه می‌داریم.

برای گرفتن روغن گیاهان معمولاً از روغن زیتون استفاده می‌کنیم تا خاصیت روغن‌مان چند برابر شود. سیصد میلی‌لیتر روغن زیتون را در شیشه‌ای دهانه‌گشاد می‌ریزیم. هشت قاشق غذاخوری گلبرگ، شش قاشق غذاخوری گیاه خُردشده، چهار قاشق غذاخوری ادویه و دو قاشق غذاخوری پوست نازک مرکبات را هم با آن مخلوط می‌کنیم و ۴۸ ساعت در معرض نور آفتاب قرارش می‌دهیم. بعد از ۴۸ ساعت روغن را با پارچهٔ والی که بر دهانهٔ شیشهٔ دهانه‌گشاد کشیده‌ایم می‌گیریم و صاف می‌کنیم.

باید دو تا چهار گرم گَرد ریشهٔ گیاهِ خوب‌سابیده در یک لیوان آب‌جوش ریخت و نیم‌ساعت دَم کرد. ریشهٔ سنبل‌الطیب یک درصد اسانس دارد. ریشه که خشک و کوبیده شود اسانسش کمتر می‌شود اما بویش قوی‌تر. این بو بهترین دارو برای آرامش اعصاب است. فقط باید دقت کرد ریشه‌ها در حرارتِ کم خشک شوند تا خاصیت اسانس حفظ شود.

به همین خاطر است که باید پی انتخاب بهتری باشیم، جای دیگری که حسرت درش بی‌معناست.

آدم‌ها خودخواه‌تر از آن‌اند که بتوانند به کسی جز خودشان فکر کنند. یکتا حقیقت آن دنیا خیانت است و حسرت تنها حسی که مثل خون در رگ‌ها جاری است