بریده‌هایی از کتاب جهان هستی هوایت را دارد

زمانی که می‌پذیریم به ترس معتادیم می‌توانیم خودمان را به‌خاطر هرآنچه در گذشته اتفاق افتاده و نیز به‌خاطر منحرف‌شدن به‌سمت ترس در مسیرهای معنوی آینده‌مان، رها کنیم. می‌توانیم خودمان را ببخشیم، اگر کارها را عالی انجام نمی‌دهیم، و به الگوهای قدیمی می‌چسبیم. راه درمان مقاومت، احترام‌گذاشتن به این بخش سایه‌وارمان است. کتاب متافیزیکی دورهٔ آموزشی معجزات می‌گوید: "ما نباید در جست‌وجوی معنای عشق باشیم، بلکه باید تمام موانعی را که بر سر راه عشق وجود دارند از میان برداریم."

دلیل اصلی غمگین‌بودنمان به‌طرز شگفت‌انگیزی ساده است: ما در برابر شاد بودن مقاومت می‌کنیم. زیگموند فروید، زمانی که بسیاری از بیمارانش بهبود نمی‌یافتند، به پدیدهٔ مقاومت پی برد. شبی در رؤیا به ذهنش خطور کرد که دلیل بهترنشدن یکی از بیمارانش این است که خودش تمایلی به بهبودی ندارد. این رؤیا باعث شد تا بیش‌ترین زمان طبابتش را وقف تحلیل این مقاومت کند. این موضوع در نهایت به پایه و اساس درمانش تبدیل شد.

. آمادهٔ تغییر برنامهٔ روی پردهٔ سینمای درونی‌ام بودم. ایمان داشتم که با تغییر داستان درونی‌ام به ادراکات جدیدی دست پیدا می‌کنم.

درسی از جهان هستی: جهان هستی کلاس درس ماست و زمانی که نقشمان را به‌عنوان دانش‌آموز خوشحال می‌پذیریم، زندگی عالی می‌شود.

خیلی‌ها عشق مد نظر مرا با نام‌های خدا، روح یا آگاهی می‌شناسند. امروزه افراد زیادی آن را "جهان هستی" می‌خوانند. من در سراسر کتاب این کلمات را مترادف به کار می‌برم. ارتباط من با این انرژی مهم‌ترین سرمایهٔ زندگی‌ام است. بدون این ارتباط قدرت، هدف و اتصال به عشق را از دست می‌دهم

کتاب متافیزیکی دورهٔ آموزشی معجزات به ما می‌آموزد که: "حضور ترس قطعاً نشانهٔ این است که به قدرت خودتان باور دارید." این پیغام بسیار عمیق و پرمحتواست. یادم هست که وقتی برای اولین بار آن را خواندم به نفس‌نفس افتادم. جدایی از عشق به این معناست که وجود قدرت والاتری (حضور جهان هستی) را انکار می‌کنید و یاد می‌گیرید که برای احساس امنیت به قدرت خودتان تکیه کنید. لحظه‌ای که تصمیم می‌گیرید از حضور مهرآمیز جهان هستی جدا شوید چشمتان را بر امنیت، آسایش خاطر و هدایت آشکار پیش رویتان می‌بندید و لحظه‌ای که دوباره با عشق متحد می‌شوید و از تکیه بر قدرت خودتان دست می‌کشید، راهنمایی آشکار ظاهر می‌شود

با تعیین آنچه می‌خواهید ببینید، کنترل نشانه‌های انتخابی‌تان را به دست بگیرید.

باید از داستان‌های ترس‌آلود و موذی و گرفتارکننده آگاه باشید. در این‌گونه داستان‌ها درد و رنج هدف دارند. در دنیایی زندگی می‌کنیم که حامی وحشت، جدایی و سختی است. به ما یاد داده‌اند که بدون درد کامل نشده‌ایم و چیزی به دست نیاورده‌ایم. من اینجا هستم تا این باور کذب را از بین ببرم. درد با هدف برابر نیست. هدف شما شادبودن است. هدف شما زندگی در آسایش است. هدف شما تسلیم‌شدن در برابر جهان هستی و شادمانه‌زیستن است.

داستان کارلا به ما یادآوری می‌کند هنگامی که در برابر قدرت جهان هستی تسلیم می‌شویم، به سوی نیازمان هدایت شده‌ایم. لحظه‌ای که او دعای سنت فرانسیس را خواند، همان لحظه‌ای بود که دست از اتکا بر قدرت خودش برداشت و ناخودآگاه از جهان هستی درخواست کمک کرد.

که دوست بدارم و دوست داشته شوم. زیرا انسان با فراموش‌کردنِ خود همه‌چیز را درمی‌یابد. زیرا با بخشیدن است که بخشوده می‌شود. زیرا با مُردن است که انسان چشم به زندگی ابدی بازمی‌گشاید.

مناجات سنت فرانسیس آسیسی بود: خداوندا، مرا واسطهٔ آرامشت قرار ده. تا در آنجا که نفرت وجود دارد عشق به ارمغان ببرم. تا در آنجا که اشتباهی وجود دارد روح بخشایش به ارمغان ببرم. تا در آنجا که تضاد و نفاق وجود دارد هماهنگی به ارمغان ببرم. تا در آنجا که تردید وجود دارد حقیقت به ارمغان ببرم. تا در آنجا که ناامیدی وجود دارد امید به ارمغان ببرم. تا در آنجا که سایه‌ها وجود دارند نور به ارمغان ببرم. تا در آنجا که غم‌واندوه وجود دارد شادی و مسرت به ارمغان ببرم. خداوندا، به من فرصت بده آرامش ببخشم، نه آنکه آرامش بگیرم. که بفهمم و فهمیده شوم

زیگموند فروید، زمانی که بسیاری از بیمارانش بهبود نمی‌یافتند، به پدیدهٔ مقاومت پی برد. شبی در رؤیا به ذهنش خطور کرد که دلیل بهترنشدن یکی از بیمارانش این است که خودش تمایلی به بهبودی ندارد. این رؤیا باعث شد تا بیش‌ترین زمان طبابتش را وقف تحلیل این مقاومت کند. این موضوع در نهایت به پایه و اساس درمانش تبدیل شد.

شاید متوجه شده باشید که اغلب با مراقبه، دعا، تأییدهای مثبت، مداوا، یا هر نوع رشد شخصی آسایشی را تجربه می‌کنید و کمی بعد آن احساس فوق‌العاده را با باوری بسته و محدودکننده، اظهارنظری منفی یا الگویی اعتیادی خراب می‌کنید. این تجربه مرتب اتفاق می‌افتد. زیرا درست لحظه‌ای که به نور تکیه می‌کنیم، تاریکیِ درونمان در برابر آن مقاومت می‌کند.

درسی از جهان هستی: شفا زمانی اتفاق می‌افتد که تاریکی گذشته دیگر نتواند با ایمانتان همنشین باشد؛ با ایمانتان به نور لحظهٔ حال.

فرافکنی‌های مثبت از اتصال شما به جهان هستی حمایت می‌کنند و فرافکنی‌های منفی شما را گیر می‌اندازند

شادی ما انعکاس مستقیم سرعت تبدیل ترس به عشق است.

"باید برای تمام موقعیت‌های بسیار ناخوشایند سپاسگزار باشیم، زیرا بدون آنها متوجه نمی‌شدیم که چه چیزی شفا را از ما می‌گیرد."

قضاوت شما از دیگران بازتاب قضاوت خودتان است و آنچه در دیگران دوست دارید بازتاب نور خودتان است.

سعی کنید در برنامهٔ جهان هستی دخالت نکنید. ایمان و مداخله نکردن شما را آرام می‌کنند. این حالت آرامش راه دریافت هدایت جهان هستی است.

به خاطر داشته باشید که یک تغییر ساده در ادراک، معجزه به شمار می‌رود.