بریده‌هایی از کتاب جهان هستی هوایت را دارد

خداوندا، مرا واسطهٔ آرامشت قرار ده. تا در آنجا که نفرت وجود دارد عشق به ارمغان ببرم. تا در آنجا که اشتباهی وجود دارد روح بخشایش به ارمغان ببرم. تا در آنجا که تضاد و نفاق وجود دارد هماهنگی به ارمغان ببرم. تا در آنجا که تردید وجود دارد حقیقت به ارمغان ببرم. تا در آنجا که ناامیدی وجود دارد امید به ارمغان ببرم. تا در آنجا که سایه‌ها وجود دارند نور به ارمغان ببرم. تا در آنجا که غم‌واندوه وجود دارد شادی و مسرت به ارمغان ببرم. خداوندا، به من فرصت بده آرامش ببخشم، نه آنکه آرامش بگیرم. که بفهمم و فهمیده شوم. که دوست بدارم و دوست داشته شوم. زیرا انسان با فراموش‌کردنِ خود همه‌چیز را درمی‌یابد. زیرا با بخشیدن است که بخشوده می‌شود. زیرا با مُردن است که انسان چشم به زندگی ابدی بازمی‌گشاید.

کارل یونگ می‌گوید: "کسی که به بیرون نگاه می‌کند، رؤیا می‌بیند؛ کسی که به درون نگاه می‌کند از خواب برمی‌خیزد."

درسی از جهان هستی: وقتی خوشحالید جهان هستی سریع‌تر عمل می‌کند.

به زخم‌هایی که شما را به اینجا رسانده‌اند احترام بگذارید. مولانا می‌گوید: "نور از محل این زخم‌ها وارد می‌شود." ایمان داشته باشید که جهان هستی این زخم‌ها را برنامه‌ریزی کرده است. این زخم‌ها با نظم و ترتیبی عالی سر راهتان قرار گرفته‌اند تا با عشق در برابرشان حاضر شوید و نور درونتان را به یاد بیاورید. هرقدر هم که شرایطتان سخت باشد، به آنها احترام بگذارید. به آسیب، درد و ترس احترام بگذارید.

دلیل اصلی غمگین‌بودنمان به‌طرز شگفت‌انگیزی ساده است: ما در برابر شاد بودن مقاومت می‌کنیم.

بر هرچیزی که تمرکز می‌کنیم آن را می‌سازیم. چه خوب باشد چه بد

مقاومت در برابر عشق، ما را در تاریکی نگه می‌دارد.

ترس درونتان هر کاری که لازم باشد انجام می‌دهد تا شما را در رنج و تاریکی نگه دارد. این ترس دلیل بنیادی و اصلی تمام مشکلات است، و دلیل احساس جدایی ماست.

هدیهٔ خداوند به شما نامحدود است. هیچ پرسشی را بدون پاسخ نمی‌گذارد و هیچ مشکلی در نور سخاوتش لاینحل نیست.

جهان هستی هوای شما را دارد.

کارل یونگ می‌گوید: "کسی که به بیرون نگاه می‌کند، رؤیا می‌بیند؛ کسی که به درون نگاه می‌کند از خواب برمی‌خیزد."

وقتی همه‌چیز را رها می‌کنید معجزه روی می‌دهد.

توجهتان روی هر موضوعی متمرکز باشد انرژی هم به همان سمت جریان پیدا می‌کند. توجه و تمرکز من به حدی منفی بود که احتمال عشق را یکسره حذف کرده بودم

مقاومت در برابر عشق، ما را در تاریکی نگه می‌دارد.

زیرا دلیل اصلی غمگین‌بودنمان به‌طرز شگفت‌انگیزی ساده است: ما در برابر شاد بودن مقاومت می‌کنیم. زیگموند فروید، زمانی که بسیاری از بیمارانش بهبود نمی‌یافتند، به پدیدهٔ مقاومت پی برد.

درسی از جهان هستی: برای آزادبودن باید وجود مقاومتمان را به رسمیت بشناسیم.

فرارکردن از ترس مثل دویدن دور یک میدان است. باز هم به جایگاه اولیه‌تان برمی‌گردید تا اینکه واقعاً آن را بپذیرید.

بزرگ‌ترین مأموریت ما روی زمین انتخاب عشق، احیای یکی بودن و تاباندن نورمان است.

خیلی‌ها عشق مد نظر مرا با نام‌های خدا، روح یا آگاهی می‌شناسند. امروزه افراد زیادی آن را "جهان هستی" می‌خوانند. من در سراسر کتاب این کلمات را مترادف به کار می‌برم.

درسی از جهان هستی: برای آزادبودن باید وجود مقاومتمان را به رسمیت بشناسیم. باید اعتراف کنیم در درونمان ذهنیتی بی‌همتا و مهرآمیز داریم که می‌خواهد در صلح و آرامش باشد، اما همزمان ذهنیت نادرستی داریم که می‌گوید: "من نمی‌خواهم آزاد باشم. نمی‌خواهم دست از قضاوت‌کردن بردارم. نمی‌خواهم کنترل را رها کنم."